Απόψεις...

 

@Κώστας Στούπας:  Ο Μάριο Ντράγκι στο Ρίμινι έκανε μια τομή: μίλησε ξεκάθαρα για «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Το επιχείρημά του είναι ότι η εποχή των εθνών-κρατών έχει περάσει και μόνο μια ενιαία Ευρώπη μπορεί να σταθεί απέναντι σε ΗΠΑ, Κίνα και τις νέες γεωπολιτικές καταιγίδες. 

Τέσσερις βασικοί άξονες της πρότασης:

Κοινή Άμυνα: συγκέντρωση πόρων για έρευνα & ανάπτυξη στην άμυνα. Κοινή Ενέργεια: ευρωπαϊκά δίκτυα και υποδομές. Κοινή Τεχνολογία: επενδύσεις σε chips & AI για ανταγωνιστικότητα. Κοινό Χρέος: κοινή χρηματοδότηση στρατηγικών έργων, όπως έγινε με το Ταμείο Ανάκαμψης.

Ουσιαστικά ζητά το «άλμα» που ποτέ δεν τόλμησε η Ε.Ε.: να περάσει από μια χαλαρή ένωση κρατών σε πολιτική και οικονομική ομοσπονδία. Το όραμα είναι να πάψει η Ευρώπη να είναι κατακερματισμένος παίκτης, που παρακολουθεί αδύναμη, και να αποκτήσει στρατηγική ανεξαρτησία.

Το ερώτημα όμως είναι διπλό:  Έχουν οι λαοί διάθεση να παραχωρήσουν εθνική κυριαρχία;  Ή μήπως η κρίση (πόλεμοι, ενεργειακή ανασφάλεια, κινεζο-αμερικανική σύγκρουση) θα τους αναγκάσει; Εσείς; Θα προτιμούσατε μια Ευρώπη-υπερδύναμη ή κρατίδια που κρέμονται από τις διαθέσεις Ουάσιγκτον και Πεκίνου;

@ Leo Kastanas- Από τη στιγμή που τα καταλύματα ήταν γεμάτα, τα καράβια πλήρη, τα μαγαζιά τίγκα και η Αθήνα άδεια  σημαίνει ότι η ακρίβεια παλεύεται και δεν πτοεί τη μεσαία τάξη που είναι και η μεγαλύτερη. Η ανεργία μειώνεται, οι μισθοί βελτιώνονται και γιαυτό οι δρόμοι είναι γεμάτοι. Καθημερινά χιλιάδες βαν, βανέτες, βανετόνια οργώνουν την επικράτεια και μεταφέρουν εμπορεύματα όλες τις ώρες της ημέρας. Και δημιουργούν το πήξιμο στα μεγάλα αστικά κέντρα. Άρα τα μαγαζιά δουλεύουν. 

Αυτοκίνητα αγοράζονται, ταξίδια στο εξωτερικό γίνονται πολλά, τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα από νέους και γέρους, συνεπώς δεν είμαστε στα πρόθυρα της πτώχευσης όπως θέλει να μας πείσει η αντιπολίτευση. Υπάρχει χρήμα για ξόδεμα και φαίνεται.  Και επειδή ο κόσμος ζητάει και αγοράζει, και ο ΦΠΑ είναι ψηλά,  η ακρίβεια καλά κρατεί. Και δυστυχώς δεν έχουμε και ένα πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Εκείνο για του Αλεξούλη της καρδιάς σας. Αλλά όπου νάναι έρχεται. 

                                                                               (ευρωπαϊστές f/B)