Aπόψεις...

 

«Η Ευρώπη περνάει μια βαθιά κρίση αξιών, η οποία αντανακλάται στην πολιτική και στην οικονομία. Η Ευρώπη γίνεται όλο και πιο φοβική. Κι αυτό είναι λογικό από την στιγμή που οι πολιτικές ηγεσίες έχουν αποτύχει παταγωδώς να λύσουν τα θέματα που απασχολούν τις κοινωνίες. Και τα θέματα αυτά, όπως η παράνομη μετανάστευση και η ακρίβεια είναι πραγματικά προβλήματα, προβλήματα που τριβελίζουν καθημερινά το μυαλό των ανθρώπων. Ο “αφορισμός” της “ακροδεξιάς” δεν ξορκίζει το πρόβλημα. Αντίθετα, χαρίζει αυτόν τον κόσμο σε ακροδεξιούς πολιτικούς. Να το πούμε και αλλιώς. Δεν είναι τρελός ο κόσμος και διαμαρτύρεται κι όσο οι συστημικοί πολιτικοί δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα, τότε θα αρπάξουν την ευκαιρία ακραίοι πολιτικοί σχηματισμοί.  

Η αλήθεια είναι ότι η Δύση υπήρξε μέχρι σήμερα υπερβολικά ανεκτική απέναντι στο πολιτικό Ισλάμ. Δίδει έτσι το σχοινί για να κρεμαστεί η ίδια. Κι αυτό είναι που προκαλεί τις αντιδράσεις και όχι η Πίστη των ανθρώπων. Η ανοχή μεταφράστηκε από πολλούς ιμάμηδες ως αδυναμία. Και η αλήθεια είναι ότι έχει πλέον εξελιχτεί σε αδυναμία, ως αποτέλεσμα της απροθυμίας των κυβερνήσεων να βάλουν τα χέρια τους στην φωτιά. Είναι πιο εύκολο να βγάζει κανείς λόγους για την ελευθερία από το να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της ελευθερίας. 

Η μετανάστευση, λοιπόν, είναι μια πραγματικότητα. Η Ευρώπη δεν ζει χωρίς τους μετανάστες. Το θέμα είναι με τι αντίτιμο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη να γίνει χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους, ούτε να αποδεχτεί να αλλάξει αυτή συνήθειες στο όνομα της ανεκτικότητας. Οι μετανάστες είναι εκείνοι που πρέπει να ενσωματωθούν στην δυτική κουλτούρα και όχι το αντίθετο». 

                                                                                (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Η χώρα μας βρίσκεται σε κίνδυνο και κανείς δεν ενδιαφέρεται», είπε ωμά ο Μπαϊρού σε συνέντευξη Τύπου, επισημαίνοντας ότι το δημόσιο χρέος της Γαλλίας αυξήθηκε «κατά 2.000 δισ. ευρώ τα τελευταία είκοσι χρόνια». Αυτό το τερατώδες δημόσιο χρέος καταναλώθηκε σε τρέχουσες δαπάνες και κοινωνικές δαπάνες, εξήγησε. «Εννοώ π.χ. τα χρήματα για τον Covid, τα 600 δισ. που δαπανούμε για τις συντάξεις, για τη μείωση του ΦΠΑ, για τους μισθούς του Δημοσίου, για τους ασφαλισμένους, για την ελάφρυνση των δαπανών στις επιχειρήσεις». 

Και δεν πρόκειται για κάποιο χρήσιμο δημόσιο χρέος, τους είπε. «Δεν διαλέξαμε τις επενδύσεις, τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά τις τρέχουσες δαπάνες. Κι αν θυμηθώ τις ομιλίες όλων στο Κοινοβούλιο, όλοι ζητούσαν περισσότερες δαπάνες, ο καθένας στον τομέα του», πρόσθεσε ο Μπαϊρού. Τους είπε δηλαδή με τον πιο κυριολεκτικό, ρεαλιστικό, ωμό και περιεκτικό τρόπο «μαζί τα φάγαμε». Ε, φυσικό ήταν να τον ρίξουν, θα μου πείτε».

                                                                         (Σ. Γιαννακά–iefimerida.gr) 

 «Τι δεν καταλαβαίνει ο Τραμπ για τον Πούτιν; Τα drones στους αιθέρες της Πολωνίας έκαναν ξεκάθαρο πως το κόκκινο χαλί που έστρωσαν οι Αμερικανοί στα πόδια του ρώσου προέδρου στην Αλάσκα έχει αυξήσει υπέρμετρα την αυτοπεποίθηση του δεύτερου και έχει ενισχύσει την πεποίθησή του ότι μια Δύση χωρίς αμερικανική ηγεσία είναι ανίκανη να περιορίσει τη ρωσική απειλή».

                                                                                   (Protagon Team)