Απόψεις...

 

«Ο αθλητισμός ιστορικά υπήρξε πεδίο συμφιλίωσης. Έφερνε κοντά λαούς, άνοιγε γέφυρες ειρηνικής αντιπαράθεσης. Στην Αρχαία Ελλάδα οι πόλεμοι σταματούσαν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Στην Ελλάδα, οι ίδιοι αμετανόητοι αριστεριστές θέλουν να μετατρέπουν κάθε γεγονός – από ένα παιχνίδι μέχρι μια συναυλία – σε ευκαιρία καταγγελίας. Η κερκίδα πρέπει να γίνει προέκταση της ΚΝΕ ή του Ρουβίκωνα, και το γήπεδο σκηνικό προπαγάνδας. Η λογική τους είναι απλή και επικίνδυνη: ό,τι δεν ταιριάζει στο «κόκκινο» κοσμοείδωλο πρέπει να δαιμονοποιείται. 

Έτσι, οι Ισραηλινοί παίκτες δεν είναι αθλητές αλλά «εγκληματίες πολέμου». Ο αγώνας δεν είναι μπάσκετ, αλλά «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Ο λόγος τους γεμάτος υπερβολές δεν ενώνει· διχάζει. Δεν χτίζει γέφυρες· τις γκρεμίζει. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Το πραγματικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας δεν είναι ένας αγώνας μπάσκετ, αλλά η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, η μετατροπή της λογικής σε εργαλείο μίσους και η δηλητηρίαση της κοινωνίας με ιδεολογικές ψευδαισθήσεις».

                                                                              (Κ. Στούπας-liberal.gr)

«Τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία. Και φέτος, μαζί με τα καθιερωμένα μαθήματα, εισάγεται επιτέλους κάτι διαφορετικό — κάτι που θα έπρεπε να υπάρχει εδώ και δεκαετίες: το μάθημα των Οικονομικών στη Γ’ Γυμνασίου. Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να εντάξει τη βασική οικονομική σκέψη στην υποχρεωτική εκπαίδευση αξίζει επαίνους. Δεν είναι συχνό το φαινόμενο μια κρατική εκπαιδευτική πολιτική να κινείται με ρεαλισμό και προνοητικότητα. Γιατί η οικονομική γνώση, σε αντίθεση με πολλά άλλα σχολικά αντικείμενα, δεν είναι μια αφηρημένη θεωρία ή ένα μέσο για πανελλαδικές επιδόσεις. Είναι εργαλείο ζωής. Από τη διαχείριση του προσωπικού εισοδήματος μέχρι τη λήψη πολιτικών αποφάσεων στην κάλπη, ο οικονομικός τρόπος σκέψης μας ακολουθεί καθημερινά».

                                                                            (Αλ. Σκούρας-liberal.gr)

«Η ΔΕΘ τελείωσε και πέρα από τα μηνύματα που μεταδόθηκαν και συνδέονται με την εγχώρια πολιτική ατζέντα, λίγα μάθαμε σχετικά με το τι ακριβώς εκτίθεται σε αυτή την περίφημη έκθεση. Η στήλη έχει αναφερθεί στην ουσιαστική απουσία λόγου ύπαρξης της ΔΕΘ, η οποία, όπως αποδείχθηκε και το Σαββατοκύριακο που πέρασε, δεν είναι τίποτε άλλο από μια ευκαιρία να γίνουν ορισμένες δηλώσεις από τον εκάστοτε πρωθυπουργό. 

Η παρακμή της ΔΕΘ ως έκθεσης προϊόντων, ιδεών, εμπορικών σχεδίων δεν αποτελεί νέο φαινόμενο. Η συζήτηση αυτή κρατάει σχεδόν 20 χρόνια και κάθε φορά η μια διαπίστωση φέρνει την άλλη, δίχως –παράλληλα– να γίνεται τίποτε, έστω για να μεταρρυθμιστεί. Η γνωστή περαντζάδα από όλες τις κοινωνικές «περσόνες», με καλογυαλισμένα αυτοκίνητα πολυτελείας, μπράβους και λοιπές χαριτόβρυτες παρουσίες, έγινε και δεν έμεινε τίποτε άλλο πέρα από την αυξημένη κατανάλωση στα μαγαζιά της παραλίας».

                                                                         (Β. Νέδος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)