Aπόψεις...

 

«Η MAGA δικτατορία επελαύνει, και βέβαια ένα από τα πρώτα της θύματα —το πρώτο είναι η αισθητική— είναι η ελευθερία του λόγου, άρα κάθε φωνή που ασκεί κριτική στο καθεστώς. Μετά τον Στίβεν Κολμπέρ (The Late Show with Stephen Colbert), τέλος και για την εκπομπή του Τζίμι Κίμελ (Jimmy Kimmel Live!), ενώ δεν θα γλιτώσουν ούτε οι Τζίμι Φάλον (The Tonight Show Starring Jimmy Fallon) και Σεθ Μάγιερς (Late Night with Seth Meyers), όπως προανήγγειλε ο ίδιος ο… Πρόεδρος (!) των ΗΠΑ. 

Πώς έγινε αυτό; Πανεύκολα. Κανένα μεγάλο κανάλι δεν μπορεί να διακινδυνεύσει την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας του —που μπορεί να βγει μέσα σε 5 λεπτά πια, κι ας είναι παράνομο από χίλιες μεριές—, οπότε όλοι υποκύπτουν εύκολα και γρήγορα στον ωμό εκβιασμό του Τραμπ και των πραιτοριανών του. Τα ίδια ασφαλώς ισχύουν και για τις μεγάλες, σοβαρές εφημερίδες. Μια αγωγή δισεκατομμυρίων θα μπορούσε να κλείσει ακόμη και ιστορικούς κολοσσούς όπως οι Τάιμς, και να τους κλείσει για πάντα. 

Με άλλα λόγια, μιλάμε για το απόλυτο τέλος της ελευθερίας έκφρασης, για ένα αυταρχικό καθεστώς που πλέον θα μπορεί να κατεβάζει τον στρατό στους δρόμους χωρίς καν να υπάρχουν Μέσα, όχι για να στηλιτεύσουν το γεγονός, αλλά ούτε καν για να το καταγράψουν, για να το καλύψουν. Η Αμερική ζει σε περιβάλλον σκληρής, ανελέητης λογοκρισίας, ρωσικού τύπου. Άλλωστε ο Τραμπ είναι ο υπ’ αριθμόν ένα θαυμαστής του Πούτιν. (Εξαιρούμε εδώ μερικά εκατομμύρια Έλληνες)».

                                                                  (Κ. Αθανασιάδης-Athensvoice) 

 «Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου έπεισε την ισραηλινή ηγεσία να εγκαταλείψει κάθε ιδέα ότι είναι εφικτή η συνδιαλλαγή και η συνύπαρξη με οργανώσεις τύπου Χαμάς στα σύνορα του Ισραήλ. Έτσι, εγκαταλείφθηκε η προηγούμενη πολιτική της ανάσχεσης (containment) και της επιτήρησης υπέρ μιας επιθετικής δράσης με στόχο την ήττα των εχθρών (οργανώσεων αλλά και κρατών) και τη αναδιάταξη της ευρύτερης περιοχής.

Στο πλαίσιο αυτής της νέας πολιτικής, το Ισραήλ ισοπεδώνει τη Γάζα, διεξάγει επιχειρήσεις στη Δυτική Όχθη, εισβάλλει και πλήττει στόχους στον Λίβανο και στη Συρία, επιτίθεται σε εγκαταστάσεις στο Ιράν και, ταυτόχρονα, εξοντώνει ηγετικά στελέχη των αντιπάλων του οπουδήποτε μπορεί να τα εντοπίσει. Το νέο στοιχείο είναι ότι, σε αντίθεση με το παρελθόν, σήμερα το Ισραήλ δεν «κρύβεται», αλλά παραδέχεται ανοιχτά τις ενέργειές του, θέλοντας να στείλει το μήνυμα ότι κανένα πρόσωπο και κανένα κράτος δεν απολαμβάνουν ασυλίας. 

Η πολιτική αυτή δεν υποκρύπτει διάθεση του Ισραήλ να αναδειχτεί σε ηγεμονική δύναμη στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς άτοπο μέσα σε μια θάλασσα μουσουλμανικών κρατών και λαών. Ο στόχος της ηγεσίας του είναι η επιβίωση, μέσω της αποτροπής, της πρόληψης και ισχυρών, κατά το δυνατόν, συμμαχιών».

                                                                 (Γ. Στεφανίδης-Athensvoice)