Απόψεις...

 

 

«Ήσαν πάντοτε εδώ. Ζουν μεταξύ μας, δίπλα μας. Τόσο δίπλα όσο δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα ήταν ο Πάνος Καμμένος. Είναι υπεδραστήριοι στην επαρχία και τις μεγαλύτερες πόλεις και, ιδίως, στην Αθήνα. Απατεώνες, μηχανορράφοι, διαπλεκόμενοι, εξαπατητές, ρουφιάνοι, εγκληματίες, μαφιόζοι και άλλοι, όλοι επικίνδυνοι για την κοινωνία κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Ελεύθεροι, καμαρωτοί, και, κατά κανόνα, απειλητικοί προς όλους εμάς που ζούμε «εντός νόμου».

Καμία κοινωνία και τα μέλη της δεν είναι, όλη και όλοι, αθώα και αθώοι. Ως εδώ συμφωνούμε, ελπίζω, εύκολα. Το θέμα είναι γιατί δεν έχουμε πιο συχνά την αποκάλυψη παρόμοιων κυκλωμάτων. Προφανώς γιατί πολιτικοί παρεμβαίνουν για να προστατέψουν τους δικούς τους και να μην αποκαλυφθούν οι σχέσεις αλληλοϋποστήριξης. Γιατί όργανα της πολιτείας (εκπρόσωποι των ελεγκτικών οργανισμών, δημόσιοι υπάλληλοι ακόμη και δικαστικοί) συνεργάζονται για προσωπικό όφελος. Κυρίως όμως γιατί η ελληνική κοινωνία στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών «βούλιαξε» στο πολύ και πολύ εύκολο χρήμα, σταδιακά όλο και περισσότερο. Καθόλου τυχαία, οι απατεώνες ανθίζουν εκεί που συγκεντρώνεται γρήγορος πλούτος. Εύκολος πλουτισμός. Ειδικά όταν πρόκειται για χρήμα που μοιράζει το κράτος, είτε των Αθηνών, είτε των Βρυξελλών.

Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2018 (ν. 4557) για να οριστεί το σημερινό όριο των 500 ευρώ.Αυτός ο κανόνας, από μόνος του, άλλαξε τα πάντα στον περιορισμό της φοροδιαφυγής και της καθημερινής απάτης, σε συνδυασμό με την αλλαγή γενεών και τη δημοτικότητα που απέκτησε το ηλεκτρονικό χρήμα. Γιατί όμως έπρεπε να μας πάρει τόσα χρόνια; Και γιατί, τα ίδια αυτά χρόνια, άλλοι μηχανισμοί, όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν υπέστησαν τον απαραίτητο ελεγκτικό εκσυγχρονισμό; 

Γιατί παραμένει ακόμη εύκολη, σχετικά, υπόθεση το λαθρεμπόριο καυσίμων; Γιατί δεν ελέγχονται περισσότεροι στο κύκλωμα μεταβίβασης κερδών του ηλεκτρονικού τζόγου που έχει πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις; Γιατί η Εφορία δέχεται ότι μπορεί ένας «επιχειρηματίας» μπαρ, καφέ και άλλα συναφή να κλείνει ανά τριετία με ζημιές και να ανοίγει μια ίδια νέα μονάδα για να συνεχίσει το προφανές ξέπλυμα βρώμικου χρήματος;»

                                                                         (Αλ. Σκούρας-liberal.gr) 

 «Επιμένω λοιπόν. Το πράγμα δεν πάει καλά, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης. Έχουμε μπει σε φάση ακραίου μαξιμαλισμού των αιτημάτων από την κοινωνία και ακραίας σύγχυσης των πολιτών, σύγχυσης που δεν τους αφήνει να σταθμίσουν ορθολογικά τις δυνατότητες του κράτους με τις ανάγκες των πολιτών, ούτε να  αντιληφθούν την απλή πρόταση «δεν γίνεται να ικανοποιηθούν όλοι σε όλα». Έχουμε μπει ανεπαισθήτως σ’ ένα κλίμα Μάη του ’68, που το κυρίαρχο σύνθημα ήταν «we want the world and we want it now», δηλαδή «θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε τώρα», με το «the world» να έχει την έννοια του «τα πάντα».

Η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας έχει ανατριχιαστικές ομοιότητες με την κατάσταση στη Γαλλία. Να το γράψω αλλιώς; Πάμε ντουγρού για να γίνουμε Γαλλία.Όταν εις Παρισίους βλέπουμε την αριστερά, την  ακροδεξιά, τους ψεκασμένους, τους διανοούμενους, τους επιχειρηματίες, να στρατεύονται με μοναδικό στόχο να φύγει ο Μακρόν, δίχως να ενδιαφέρονται για τους οικονομικούς κλυδωνισμούς της χώρας και δίχως να προσφέρουν εναλλακτική λύση εξουσίας, εσείς δεν διακρίνετε ομοιότητες με την Ελλάδα; Δικαιούστε βέβαια να μην τις διακρίνετε, αλλά κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να παρατηρήσω ότι το κεφάλι σας είναι χωμένο στην άμμο.

Τέλος πάντων, κοντός ψαλμός αλληλούια. Σε έναν με ενάμισι χρόνο, το σημερινό Παρίσι θα μετακομίσει εις Αθήνας, οπότε θα δείτε επιτέλους το φως το αληθινό. Εύχομαι πολλοί από τους σημερινούς τυφλούς, να μην διαπιστώσουν τότε ότι παρατηρούν τα πράγματα από τη θέση του χρήσιμου ηλίθιου». 

                                                                       (Δ.Καμπουράκης-liberal.gr)