Απόψεις...

 «Το Ισραήλ μάχεται όχι μόνο τη Χαμάς, αλλά και έναν ολόκληρο άξονα εχθρών - Ιράν, Χεζμπολάχ, Χούθι, Τουρκία που φιλοξενεί στελέχη της Χαμάς, ακόμη και τη Ρωσία που στηρίζει Τεχεράνη και Δαμασκό. Δεν διεξάγει έναν τοπικό πόλεμο, αλλά αγωνίζεται για την ίδια του την επιβίωση.Τα στατιστικά είναι αποκαλυπτικά. 

Ο παλαιστινιακός πληθυσμός το 1948 ήταν περίπου 1,3 εκατομμύρια. Σήμερα ξεπερνά τα 5,4 εκατομμύρια στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα και τα 14 εκατομμύρια παγκοσμίως. Η Γάζα ειδικότερα, από 1,4 εκατομμύρια κατοίκους το 2005, έφτασε τα 2,1 εκατομμύρια το 2025. Σε καμία γενοκτονία δεν υπήρξε τέτοια πληθυσμιακή αύξηση. Αντίθετα, οι εβραϊκές κοινότητες στον αραβικό κόσμο εξαλείφθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά. 

Αξίζει επίσης να αναφερθούμε στην υποκρισία του καθεστώτος του «αιώνιου πρόσφυγα». Σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου η προσφυγική ιδιότητα δεν μεταβιβάζεται κληρονομικά. Ένας Σύρος ή Ουκρανός πρόσφυγας αποκτά δικαιώματα και τα παιδιά του δεν θεωρούνται πρόσφυγες. Στους Παλαιστινίους, η UNRWA συνεχίζει να καταγράφει και τα εγγόνια και τα δισέγγονα όσων έφυγαν το 1948, με αποτέλεσμα ο αριθμός να διογκώνεται τεχνητά, αγγίζοντας τα 5,9 εκατομμύρια.

Μέσα σε αυτή την εικόνα, η ελληνική πολιτική σκηνή αποδεικνύει τη δική της χρεοκοπία. Η αριστερά, αντί να στηρίξει έναν ειλικρινή διάλογο, προτιμά να παπαγαλίζει ξένα συνθήματα περί «γενοκτονίας». Είναι η ίδια που δεν είπε λέξη για την τουρκική κατοχή της Κύπρου ή για την καταστροφή στο Χαλέπι, η ίδια που σιωπά απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία».

                                                                             (Hλ.Πέσσαχ- liberal.gr)

 «Η Γαλλία βαδίζει με επιταχυνόμενο βήμα στον δρόμο που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία του 2010. Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού που επιχείρησε ο Μακρόν πριν από μερικά χρόνια προσέκρουσε στον τοίχο των κινητοποιήσεων με πρωταγωνιστές τα «κίτρινα γιλέκα». Το ίδιο συνέβη και με ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις. 

Η Ελλάδα το 2010 ήταν ένα μικρό «πειραματόζωο» στα χέρια των αγορών και της τρόικας. Χρεοκοπήσαμε, μπήκαμε στα μνημόνια και ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθούσε το δράμα μας σαν θέατρο σκιών. Μπορούσαν να μας «σώσουν» με 200–300 δισ. και πάλι να τους περισσέψουν ρέστα.Τώρα, φανταστείτε να συμβεί το ίδιο με τη Γαλλία: δημόσιο χρέος πάνω από 3 τρισ. ευρώ, ΑΕΠ 2,5 φορές της Ισπανίας και διπλάσιο της Ιταλίας. Αν το Παρίσι χάσει την εμπιστοσύνη των αγορών, τα spreads θα εκτοξευθούν όχι μόνο εκεί αλλά και στη Ρώμη, στη Μαδρίτη, ακόμη και στο Βερολίνο. Το ευρώ θα κλυδωνιστεί σαν βάρκα στον ήδη τρικυμισμένο Ατλαντικό. Αν η Ελλάδα προκάλεσε ένα «domino effect», η Γαλλία μπορεί να προκαλέσει… πυρηνικό ατύχημα.

Ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό; Η Γερμανία; Μαζί με ποιον; Με την Ιταλία (140% χρέος), την Ισπανία (103%) ή την Ελλάδα (152%); Δηλαδή, θα μαζευτούν οι μεθυσμένοι να στηρίξουν τον λιπόθυμο από αλκοόλ. Καλή μας τύχη.

Συμπέρασμα:Η Ελλάδα το 2010 ήταν το «πειραματόζωο». Η Γαλλία θα ήταν καταλύτης μιας συστημικής κρίσης. Το δίλημμα για την Ευρώπη θα είναι ξεκάθαρο: περισσότερη ενοποίηση ή διάλυση».

                                                                                (Κ.Στούπας-liberal.gr)