Απόψεις...

 

«Πρόσφατα, το Politico ανέδειξε την Τζόρτζια Μελόνι ως την πιο επιδραστική προσωπικότητα στην Ευρώπη για το 2024. Η πρωθυπουργός της Ιταλίας, η οποία ανέλαβε την ηγεσία της χώρας της μέσα από μια εκλογική νίκη που προκάλεσε έντονη διεθνή προσοχή, έχει πλέον καταστεί κεντρικός παράγοντας στις πολιτικές εξελίξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το γεγονός αυτό είναι αξιοσημείωτο, όχι μόνο για την προσωπική της διαδρομή αλλά και για το πώς η αφήγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τη Μελόνι συγκρούστηκε βίαια με την πραγματικότητα.

Πριν από την εκλογή της, τα ευρωπαϊκά και διεθνή μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να παρουσιάσουν τη Μελόνι ως μια «φασίστρια» και ως την αναβίωση του Μουσολίνι. Τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί ήταν όχι μόνο υπερβολικοί, αλλά και επιζήμιοι για τη δημόσια συζήτηση. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας, η Μελόνι κυβερνά περισσότερο ως μια παραδοσιακή συντηρητική πολιτικός, μακριά από τα «καταστροφολογικά» σενάρια που είχαν διατυπωθεί για το μέλλον της Ιταλίας. Μάλιστα, η πολιτική της πρακτική της έχει προκαλέσει επικρίσεις από την πιο ριζοσπαστική της βάση, που τη βλέπει ως υπερβολικά «συστημική».

                                                                            (Αλ.Σκούρας-liberal.gr)

«Η είδηση επαναλειτουργίας του μπαρ στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, που απασχόλησε την κοινή γνώμη στα τέλη Οκτωβρίου επειδή σέρβιρε αλκοόλ σε ανήλικους μαθητές, κάποιοι από τους οποίους κατέληξαν αναίσθητοι σε νοσοκομεία της Αττικής, ελάχιστους ξάφνιασε.

Οι δεκάδες περιπτώσεις που καταγράφονται πανελλαδικά με εστιατόρια, μπαρ, πρατήρια καυσίμων που κλείνουν με διοικητικά μέτρα και λίγες μέρες αργότερα ανοίγουν με δικαστικές αποφάσεις έχουν προκαλέσει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», προβληματισμό στους κόλπους της Δικαιοσύνης, η οποία ενίοτε εντοπίζει «μεγάλη ελαστικότητα» στις αποφάσεις των πρωτοδικείων, ειδικότερα σε μικρότερες κοινωνίες, όπου υπάρχει μεγαλύτερη επιείκεια γιατί εκείνος που προσφεύγει φέρνει ως επιχείρημα την οικονομική του καταστροφή».

                                                                    (Σ.Σπίγγου - KAΘHMEΡINH)

«Kάθε μέρα οι αντάρτες ανακαλύπτουν ατελείωτα αποθέματα captagon, του ναρκωτικού που μεταμόρφωσε την Συρία σε ναρκοκράτος.Η κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ άφησε πίσω εκατομμύρια χάπια. Τα ναρκωτικά αυτά είχαν γίνει το πρώτο με απόσταση εξαγώγιμο προϊόν της Συρίας του Μπασάρ αλ-Ασαντ, του κράτους που έγινε διεθνής παρίας έπειτα από 14 χρόνια αιματηρής καταστολής μίας εξέγερσης που εξελίχθηκε σε εμφύλιο πόλεμο με μισό εκατομμύριο νεκρούς.

Εκτός από πλουτοπαραγωγικό πόρο, το captagon αποτελούσε επίσης για τον Μπασάρ αλ-Ασαντ μοχλό διπλωματικής πίεσης όταν δεν είχε την δυνατότητα ούτε να βγει από την Συρία, αφού ήταν persona non grata στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Στην Μέση Ανατολή, η Σαουδική Αραβία είναι η μεγαλύτερη αγορά. Εκεί, το captagon είναι το ναρκωτικό στις γιορτές των εύπορων ελίτ αλλά και το διακριτικό, λιγότερο ταμπού από το αλκοόλ, ναρκωτικό των φτωχών εργατών που αναζητούν διεγερτικά για να ανταποκριθούν στις εφιαλτικές βάρδιες που τους επιβάλλουν οι εργοδότες.

                                                                                             (iefimerida.gr)