αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Απόψεις...

 

«Η πιο ελληνική από όλες τις εικόνες των πρώτων ημερών λειτουργίας του μετρό της Θεσσαλονίκης είναι αυτή η οποία δείχνει σε παράταξη τα πλαστικά ποτήρια από φραπέδες, φρέντους, φραπουτσίνους και κοακόλες (στα σωστά ελληνικά δεν μπαίνει «κ» ανάμεσα στο «ο» και το «α») που οι συμπολίτες έχουν παρατήσει στην είσοδο ενός από τους νέους σταθμούς.  Και λίγα πράγματα αναδεικνύουν τον ελληνικό πολιτισμό όσο τα σκουπίδια σε δημόσιους χώρους και όσο η φράση που πάντα τα συνοδεύει: «μα δεν υπήρχαν κάδοι, πού να τα βάλουν;» (ναι, φυσικά και όλοι ξέρουμε τη μοναδική απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση). 

Γιατί ένας πραγματικός Έλληνας δικαιούται (και όταν δεν έχει, απαιτεί) έναν κάδο σκουπιδιών σε απόσταση 2-3 μέτρων από το σημείο που κάθε φορά βρίσκεται. Έτσι άλλωστε έχει μάθει από τη μανούλα που του μάζευε τα ρουχαλάκια που τα πέταγε αριστερά και δεξιά όταν γύριζε στο σπίτι κατάκοπος από τις ατελείωτες ώρες στην καφετερία (ο τόνος στο «ι» προφανώς και δεν είναι λάθος).

Πρόκειται για την ίδια λογική που έχει και η φράση που χρησιμοποιούν οι συμπολίτες που παρατάνε το αυτοκίνητό τους σε πεζοδρόμια, διαβάσεις, δίπλα σε άλλα αυτοκίνητα στην μέση του δρόμου… «μα δεν έχει πάρκινγκ, πού να το βάλω;»

                                                                 (Μ. Βουλαρίνος-ΑΤΗensvoice)

«Παρακάμπτω τη διοικητική πλευρά της πρόσκλησης της κόρης του Τσε Γκεβάρα, της κ. Αλμέιδα, σε σχολείο της Βέροιας. Eχουν δικαίωμα να καλούν όποιον θέλουν στην τάξη. Ακόμη και τον Κουφοντίνα, υποθέτω, με τη διπλή ιδιότητα του μελισσοκόμου και του συγγραφέα. Με απασχολεί η ηθική διάσταση της υπόθεσης, η οποία έχει να κάνει με την εκπαιδευτική τους συνείδηση. 

Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ την εκπαιδευτική αξία του εγχειρήματος. Αν μη τι άλλο δείχνει ότι μια μερίδα της εκπαιδευτικής μας κοινότητας ζει σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια. Κατόπιν τούτου δικαιούνται να απορούν για ποιο λόγο δεν έχουν την ικανότητα να κερδίσουν τον σεβασμό των μαθητών τους. Εκτός κι αν το κίνητρο ήταν οικονομικό. Εψαξαν κάποιον φθηνό ομιλητή και βρήκαν την κ. Αλμέιδα».

                                                          (Τ. Θεοδωρόπουλος-KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η κυβέρνηση, οι τράπεζες και η πολεοδομική αμνηστία Τα πιστωτικά ιδρύματα ζητούν λύση για να βγάλουν στην αγορά 8.000 ακίνητα. Το πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία και οι αυθαιρεσίες που φρενάρουν τις πωλήσεις. Η λύση θα μπορούσε να είναι η γενική αμνηστία για light οικιστικές παραβάσεις την οποία νομοθέτησε η Κύπρος». 

                                                                                             (Protagon.gr)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...