Απόψεις...

@O Ρωμανός περιγράφει την ιδανική κοινωνία που σχεδίαζε με τον Γρηγορόπουλο: 

«Πιστεύω στην επαναστατική αυτοδικία και στην προσπάθεια του κάθε ανθρώπου να λύνει μόνος του τους λογαριασμούς του μακριά από την διαμεσολάβηση των μπάτσων, των δικαστών, των νόμων, των φυλακών, της επιστημονικά μελετημένης καταστολής, της τεχνοκρατικής ασχήμιας που λερώνει την ομορφιά των άγριων ενστίκτων και της ελεύθερης βούλησης. Κατά συνέπεια για μένα στους μπάτσους-δολοφόνους αξίζει μια χαοτική πιθανότητα μιας προοπτικής να παρθεί εκδίκηση για όλες τις χαμένες ψυχές που αναζητούν την δική τους βίαιη λύτρωση. Αυτό είναι το μόνο δίκαιο στο δικό μου σύστημα αξιών».

Έτσι λοιπόν και ο Κορκονέας με τα… όμορφα, άγρια ένστικτα, έλυσε μόνος του τους λογαριασμούς του. Ή μήπως αυτό το δικαίωμα το έχουν μόνο οι αναρχικοί του Παλαιού Ψυχικού; Και συνεχίζει ο επαναστάτης της ορδής με τα λεφτά του μπαμπά, δείχνοντας το πόσο σωφρονίστηκε από το σύστημά μας: 

«Θεωρούμε όμως φυσιολογικό να επιτεθούμε με κάθε διαθέσιμο μέσο στα αφεντικά, στους κρατικούς αξιωματούχους, στους τραπεζίτες, σε όσους κατέχουν θέσεις πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, σε όσους προστατεύουν με τα όπλα την δολοφονική κοινωνική ειρήνη, στους εκπροσώπους της δικαιοσύνης, στα στελέχη των πολυεθνικών εταιριών, σε όλα τα πρόσωπα και τις υποδομές που συντηρούν και αναπαράγουν ένα σύστημα που ευθύνεται για όλη την ασχήμια που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη».

Κατανόηση του κόσμου, επιπέδου Ντίσνεϋ. Κάτι σαν σύγκρουση του Μίκυ με τον Μπλακ Πητ. Και για φινάλε του καρτούν, ο θρίαμβος των καλών έτσι όπως τον ζωγραφίζει ο Ρωμανός, με το κλασικό αναρχομαρξιστικό πλάνο: «η διαρκής αναρχική εξέγερση θα συνεχίσει να πολιορκεί την κυριαρχία μέχρι ο τελευταίος εξουσιαστής να κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου γραφειοκράτη». Όμορφος κόσμος ηθικός, αναρχικά πλασμένος.

@ Από τη μεταπολίτευση και δώθε, μάς τελείωσαν οι πόλεμοι, οι φυλακές, οι εξορίες, οι εκτελέσεις, οι φωτιές που δένουνε τ΄ ατσάλι. «Δεξιοί» και «αριστεροί» είχαν άλλο πεδίο, κοινού πλέον, αγώνα: διορισμούς στο Δημόσιο, συντάξεις στα 50, δικαίωμα στην αργομισθία, πάρτυ με δανεικά, ιδιωτικά σχολεία για τους γόνους. Τι ήρωες να αναδείξει αυτό το concept; Αν υπήρχε σοβαρή πνευματική ελίτ στη χώρα θα αναζητούσε αλλού τα πρότυπα της νέας εποχής: ανθρώπους που συνέβαλαν στην πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, πολίτες με σημαντική κοινωνική προσφορά, Έλληνες με διεθνή αναγνώριση, απλούς ανθρώπους που την κρίσιμη στιγμή δεν υπολόγισαν τη ζωή τους για να σώσουν άλλους και – γιατί όχι; – επιχειρηματίες που από το μηδέν δημιούργησαν παραγωγικές επιχειρήσεις δίνοντας ψωμί και αξιοπρέπεια σε χιλιάδες κόσμο.

@ Έγραψε με σπρέι στο μετρό τη λέξη HATE. "Ποιον μισείς;" τον ρώτησε ο δικαστής. "Με παρεξηγήσατε", είπε αυτός, δασκαλεμένος από τον δικηγόρο.  "Ήθελα να εκφράσω τον έρωτά μου στην κοπέλα μου. Το HATE σημαίνει Heart A to E.  Από Α αρχίζει το δικό μου όνομα και από Ε της κοπέλας μου". "Αχ, τι συγκινητικό", είπαν οι δικαστές και τον άφησαν ελεύθερο (12 μήνες με αναστολή). Ενώ αν τον καταδίκαζαν να το σβήσει με τη γλώσσα, αυτό κι αν θα ήταν δυνατό μήνυμα προς την κοπέλα του, για το τι μπορεί να κάνει για εκείνη...

                                                                   (Θ.Τζήμερος- Δημιουργία ξανά)