«Ίσως ο χαρακτηρισμός του Economist, ότι η Γερμανία είναι πλέον ένα «failed state», δηλαδή ένα αποτυχημένο κράτος, να είναι υπερβολικός, όμως τα προβλήματα είναι σημαντικά και δείχνουν ότι έχουν αρχίσει να λαμβάνουν μια δυσεπίλυτη διάσταση.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, αποκάλυψε την πλήρη ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από το Κρεμλίνο. Η βιαστική απεξάρτηση από τον άνθρακα στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης, η πάγια αποστροφή των Γερμανών πολιτικών προς την ατομική ενέργεια κάτω από το σύνθημα των Οικολόγων - Πρασίνων ήδη από τη δεκαετία του ’80, «Atomkraft? Νein, danke» και η παντελής έλλειψη επαρκών και σταθερών εναλλακτικών πηγών ενέργειας, ήταν για πολλούς αναλυτές το πρώτο σήμα, ότι κάτι δεν πάει καλά.
Με αποτέλεσμα την εκτόξευση του κόστους βιομηχανικής παραγωγής, που έχει οδηγήσει τον δείκτη επιχειρηματικής εμπιστοσύνης του Ifo στα επίπεδα του καλοκαιριού του 2020, όταν η γερμανική παραγωγική μηχανή είχε παραλύσει λόγω των επιπτώσεων από την πανδημία στο σύνολο όχι μόνο της γερμανικής και της ευρωπαϊκής, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας.
Το δεύτερο σήμα ήρθε στο φως ήδη από τα τέλη του 2023, όταν το Κέντρο Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών (ZEW) και το Ίδρυμα Grube, είχαν κάνει για πρώτη φορά αναφορά στο «κρυφό και σιωπηρό», όπως το είχαν χαρακτηρίσει, ομοσπονδιακό χρέος της Γερμανίας, το οποίο είχαν υπολογίσει στα 100 δισ. ευρώ. Η υπέρβαση του «φρένου χρέους», αποτελεί ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη όχι μόνο για τη γερμανική κυβέρνηση, αλλά για το σύνολο της γερμανικής κοινωνίας, που συνειδητοποιεί ότι ο ακρογωνιαίος οικονομικός λίθος της τελευταίας 15ετίας, μετακινείται από τη θέση του. Που σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το τρίτο και ίσως πιο χειροπιαστό σήμα, είναι αυτό που εκπέμπει η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Το κλείσιμο εργοστασίων, οι περικοπές θέσεων απασχόλησης, η αδυναμία συμμετοχής της γερμανικής παραγωγής στο παγκόσμιο οικοσύστημα καινοτομίας και ψηφιακού μετασχηματισμού, δημιουργούν ένα παραγωγικό κενό, το οποίο δύσκολα θα αναπληρωθεί.
Η γερμανική παραγωγή, έπεσε θύμα των υπερβολικών
ρυθμίσεων, του ασφυκτικού κανονιστικού πλαισίου και της απουσίας αναπτυξιακής
προοπτικής, που κυριαρχεί στο σύνολο τα Ευρώπης. Όσον αφορά τις
αυτοκινητοβιομηχανίες, η αναμενόμενη επιβολή δασμών επί των ευρωπαϊκών εξαγωγών
προς τις ΗΠΑ που θα επιβάλει ο Λευκός Οίκος, μαζί με την αδυναμία ανταγωνισμού
απέναντι στα ηλεκτροκίνητα κινεζικά αυτοκίνητα, είναι πιθανό να προκαλέσουν
ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία».
(Aρθρο του Κ.Χαροκόπου από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου