Τα παραθυράκια της ανομίας...

«Ο εθισμός στην είδηση ότι «οριστικά λουκέτα γίνονται προσωρινά» (χθεσινή «Κ») έχει έναν βασικό «χορηγό»: τα ευρύχωρα παράθυρα του νόμου. Η επινοητικότητα των παραβατών είναι ανάλογη της ελαστικότητας –βλέπε αδυναμίας– της Δικαιοσύνης. Το μπαρ στη λεωφόρο Βουλιαγμένης που σέρβιρε αλκοόλ («μπόμπες»;) σε ανήλικους μαθητές –κάποιοι είχαν καταλήξει αναίσθητοι σε νοσοκομεία της Αττικής– ξανάνοιξε ενώ είχε ανασταλεί η λειτουργία του από τον Δήμο Αθηναίων. 

Το χειρότερο είναι ότι το περιστατικό αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά είναι, μάλλον, κανόνας. Η γκάμα δε, περιλαμβάνει κάθε λογής επιχειρήσεις: από εστίαση μέχρι πρατήρια που πωλούν νοθευμένα καύσιμα. Ακατάλυτο μοιάζει το επιχείρημα των ιδιοκτητών, που προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και κατορθώνουν να εξασφαλίσουν την επαναλειτουργία των επιχειρήσεών τους τουλάχιστον έως την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης: εάν κλείσουν, θα καταστραφούν οικονομικά. Ενώ αν από τη λειτουργία τους «καταστρέφονται» άνθρωποι, οχήματα, το περιβάλλον (κ.ο.κ.), δεν πειράζει. 

Τα χρηματικά πρόστιμα που επιβάλλονται αντιμετωπίζονται, οι πιο αποφασιστικές ποινές (όπως το «σφράγισμα») πρέπει, καθώς φαίνεται, να αποφεύγονται πάση θυσία.Επισήμως, ανομία δεν υπάρχει. Δυνατότητες που προσφέρονται από τη νομοθεσία αξιοποιούν οι εμπλεκόμενοι. Η επιστήμη του εγκλήματος εξελίσσεται και αναδιοργανώνεται, με αξιοσημείωτη ταχύτητα, και μέσα από τις αρρυθμίες ή αδυναμίες του συστήματος. Κι αν ένα παραθυράκι «κλείσει», είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιο άλλο θα «ανοίξει». Οπότε; Πώς πορεύεται η Δικαιοσύνη και πώς η κοινωνία;

Οι φοροδιαφεύγοντες θα μεταφέρουν αενάως τα βάρη τους και στους συνεπείς πολίτες, οι νομοταγείς επιχειρηματίες θα στιγματίζονται από εκείνους που δεν υπολογίζουν τίποτα μπροστά στο μεγαλύτερο κέρδος. Μόνο που παρόμοιες διαπιστώσεις μόνο τον κυνισμό και την ανομία εξυπηρετούν, απαξιώνοντας και όσους ξεκινούν μια επιχείρηση με τις διαυγέστερες προθέσεις. Στην άκρη της διαδρομής τους θα παραφυλούν «νονοί», «μαφίες», «προστάτες», «κυκλώματα» εν γένει, που όσο κατορθώνουν να εκφοβίζουν ή να δωροδοκούν, τόσο ισχυροποιούνται.

Τα «λουκέτα», όταν αναιρούνται εν τη επιβολή τους, μοιάζουν με επικοινωνιακές φωτοβολίδες που το μόνο που κατορθώνουν είναι να κλονίζουν το τελευταίο οχυρό, που είναι οι θεσμοί, ενισχύοντας όχι μόνο την ανασφάλεια, αλλά και την παραβατικότητα. Καύσιμο είναι και η εμπιστοσύνη που εύκολα νοθεύεται».

                                     (Αρθρο της Μ.Κατσουνάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)