Δυσ-τοπικά... φαινόμενα

 

@ Από τη μία ο Δήμος επιτρέπει την κατάληψη δημόσιου χώρου -εν προκειμένω πεζόδρομου- με τραπεζοκαθίσματα σε μόνιμη βάση (Γαριβάλδη). Λίγο πιο κει, το πεζοδρόμιο στενό, δεν χωράει καν δύο ανθρώπους να περπατούν πλάι πλάι (Γαριβάλδη). 

Από την άλλη ένας χώρος που είναι ελεύθερος -μετά το ξήλωμα της «κυρα- Φροσύνης»- παραμένει αναξιοποίητος αφού ο Δήμος απαγορεύει την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων τα οποία ουδόλως θα ενοχλούσαν, προσφέροντας στους επισκέπτες της πόλης μια όμορφη εμπειρία. Τι πρέπει να συμπεράνει κανείς;

@ Πώς γίνεται και μια ολόκληρη γειτονιά με όμορφες κατοικίες σε παραλίμνιο σημείο να ζει ακόμη στα λασπόνερα και το χαλίκι; Υπάρχει απάντηση;