Απόψεις...

«Η κατάσταση στα νησιά, αντί να βελτιώνεται, επιδεινώνεται. Η υπερβολική, άναρχη και σε πάμπολλες περιπτώσεις παράνομη οικοδόμηση καλπάζει με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Επισκέπτεσαι τον ίδιο προορισμό ένα χρόνο αργότερα και βλέπεις πολλά νέα σπίτια, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και καινούργια ξενοδοχεία, ενώ σίγουρα υπάρχουν νέες οικοδομές σε εξέλιξη. Την ίδια ώρα, οι υποδομές –οδικές αρτηρίες, δίκτυα ηλεκτροδότησης, συστήματα ύδρευσης, αποχέτευσης, χώροι στάθμευσης κ.ά.– αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του κάθε νησιού. 

Τοπικά συμφέροντα σε «αγαστή συνεργασία» με αρμόδιους φορείς σε όλα τα επίπεδα – κυβέρνησης, περιφερειών και δήμων– συμβάλλουν στην καταστροφή του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου, αυτών ακριβώς των χαρακτηριστικών που έχουν κάνει τα ελληνικά νησιά έναν από τους πιο θελκτικούς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως. Η κατάσταση είναι χειρότερη, αν όχι αφόρητη, στα πιο γνωστά νησιά της χώρας, τα οποία έχουν πέσει θύματα της διεθνούς φήμης και της φυσικής ομορφιάς τους. 

Πώς αντιμετωπίζουν οι πολιτικές ηγεσίες το πρόβλημα; Τι κάνουν για να αναστραφεί αυτή η καταστροφική πορεία; Πολλά και ωραία λόγια, αλλά στην πράξη η σταδιακή και σταθερή καταστροφή συνεχίζεται. Κριτική και υποσχέσεις από όλους όταν είναι στην αντιπολίτευση και μετά, όταν γίνονται κυβέρνηση, υποκρισία ή ατολμία και, τελικά, συνενοχή στο έγκλημα. Η κατάσταση καθίσταται μη διαχειρίσιμη, ωστόσο η διολίσθηση συνεχίζεται. Στόχος, το βραχυπρόθεσμο προσωπικό κέρδος, το οποίο όμως εκ των πραγμάτων λειτουργεί εις βάρος του μακροπρόθεσμου κοινωνικού. 

Η φύση, αλλά και η ίδια η καθημερινότητα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τον οποίο οι ιθύνοντες επιλέγουν προκλητικά να αγνοούν. Στην καλύτερη περίπτωση παρακολουθούν παθητικά την εξελισσόμενη καταστροφή, στη χειρότερη συμβάλλουν ενεργά σε αυτήν προς ίδιον όφελος».

                                                                      (Αθ. Ελλις-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Η τοποθέτηση των POS και η ψηφιακή κάρτα εργασίας άλλαξαν τον τρόπο του επιχειρείν χιλιάδων επιχειρήσεων. Ηταν μια μεταβολή της οποίας τα θεαματικά αποτελέσματα ουδείς ανέμενε να εμφανιστούν σχεδόν αμέσως. Και μαζί με τα αποτελέσματα καταγράφηκαν και οι αντιδράσεις στο πολιτικό επίπεδο.Αλλά άλλαξαν και οι επιχειρηματικές συμπεριφορές. Πολλά μαγαζιά της εστίασης, για να μην πληρώσουν δεύτερη δηλωμένη βάρδια, κρίνουν ότι συμφέρει να κατεβάζουν τα ρολά γύρω στις 11 το βράδυ, ενώ σχεδόν όλα έχουν περάσει στις τιμές το κόστος των δηλωμένων υπερωριών.

Ποια είναι η συνέπεια; Δίπλα στην υπαρκτή άνοδο των τιμών των πρώτων υλών να προστεθεί και το αυξημένο κόστος εργασίας κι έτσι διαμορφώνεται ένας τιμοκατάλογος απρόσιτος για πολλούς Ελληνες. Συγχρόνως, οι ίδιοι επιχειρηματίες γκρινιάζουν για την πτώση του τζίρου τους».

                                                                              (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)