Απόψεις...

 

«Πολλοί από τους συγκεντρωμένους καθοδηγητές στα μπλόκα, εξαπολύουν μύδρους κατά της ΕΕ και της  Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Κι ενώ ζητούν να φύγουμε από την ΕΕ και την ΚΑΠ, απαιτούν ταυτοχρόνως επιδοτήσεις!! Τις οποίες, ω του θαύματος,  καταβάλλει  η επάρατη… ΕΕ!  

Ταυτοχρόνως, τόνιζε ότι οι  αγρότες δεν μπορούν ποτέ να είναι ενωμένοι, επειδή δεν έχουν ενιαία προβλήματα. Άλλα ζητήματα αντιμετωπίζουν οι φρουτοπαραγωγοί, άλλα οι μελισσουργοί, άλλα οι καπνοκαλλιεργητές, άλλα οι βαμβακοκαλλιεργητές, άλλα οι κτηνοτρόφοι κλπ. Το μόνο σημείο που τέμνονται οι απαιτήσεις/κινητοποιήσεις, είναι τα επιδόματα, οι επιδοτήσεις. Να πούμε κι αυτό: Σχεδόν το 60% κάθε ελληνικού προϊόντος που παράγεται, είναι επιδότηση! 

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: Μπορεί αυτό το καθεστώς να διαιωνίζεται και ταυτοχρόνως να τραμπουκίζονται πολίτες στα μπλόκα; Μπορεί κάθε χρόνο να έχουμε αγροτικές κινητοποιήσεις (με την… ευγενική χορηγία του ΚΚΕ και άλλων κομμάτων) με τα ίδια αιτήματα; Δηλαδή αυξήσεις επιδοτήσεων, φτηνό πετρέλαιο, μηδενικό ή μικρό ΦΠΑ, φτηνά λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ακόμη κι εξασφάλιση εισοδήματος ζητούν… 

Κάθε χρόνο πάντα κάτι παίρνουν, μα πάντα μένουν ανικανοποίητοι. Και δεν αλλάζει το παραμικρό. Αφού λοιπόν, αυτό είναι το πρόβλημα που τους έβγαλε  στα μπλόκα, γιατί δεν επιδιώκουν μια ταχύτατη συνάντηση με την κυβέρνηση για να βρεθεί λύση στις πληρωμές; Πολύ περισσότερο αφού ήδη έχουν αρχίσει και καταβάλλονται τα ποσά και μέσα στις επόμενες ημέρες θα μοιραστούν 3,7 δις! Δεν είναι περίεργο αυτό;»

                                                         (Ν. Γ. Σακελλαρόπουλος – emvolos.gr)

«Γίνεται να είσαι καλοπροαίρετος αλλά και δηκτικός; Να είσαι ξεκάθαρος, αλλά παράλληλα να υπονοείς εντέχνως όσα χρειάζεται να υπονοηθούν; Γίνεται να παραμένεις αντικειμενικός και να εστιάζεις στην ουσία, χωρίς να γίνεσαι βαρετός και διεκπεραιωτικά γραφειοκρατικός στην πορεία; Η δουλειά της Μιλένας Αποστολάκη στην Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ αποδεικνύει ότι γίνεται. Η βουλευτής βλέπει το τελευταίο διάστημα τη δημοτικότητα και την προβολή της να αυξάνονται επειδή συνδυάζει αυτά που στην πολιτική δύσκολα συνδυάζονται: τη σοβαρότητα με την επικοινωνιακή δεινότητα και τον θεσμικό επαγγελματισμό με την ευελιξία. 

Εκεί όμως που πήγε να ξεχωρίσει από την παράταξή της και να της δώσει το καλό παράδειγμα, η βουλευτής βιάστηκε να γυρίσει στην πνιγηρή ασφάλειά της: βρήκε πονηρή την ερώτηση αν είναι υπέρ ή κατά των μπλόκων των αγροτών και αρνήθηκε να την «αποδεχθεί». Επιπλέον, έψεξε τον δημοσιογράφο που τη διατύπωσε, αναφέροντάς του κάτι ακατάληπτο περί «χωροφύλακα». 

Το σφάλμα είναι διπλό: απηχεί αφενός την παλαιοπολιτική απροθυμία της Αποστολάκη να πάρει συγκεκριμένη θέση απέναντι σε μια ισχυρή εκλογική πελατεία και αφετέρου την αδυναμία της να καταλάβει πως όσο πιο άβολη είναι μια ερώτηση, τόσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη να απαντηθεί χωρίς υπεκφυγές».

                                                                (Ά. Αλεξανδρής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)