Φαύλος κύκλος...

 

«Διάβαζα προσφάτως μια έκθεση της Eurostat, όπου αναφέρεται ότι το 75,9% των κοινωνικών παροχών στην Ελλάδα είναι επιδόματα. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι η Ελλάδα κι η Ιταλία (…Una faccia) ασκούν συστηματικά κοινωνική πολιτική μέσω παροχών/επιδομάτων, αντί να δημιουργούν υποδομές για να προσφέρουν υπηρεσίες κράτους πρόνοιας. 

Ή, ακόμη ακόμη, να χρηματοδοτούν ιδιωτικές δομές, προκειμένου αυτές να παρέχουν κονωνικές υπηρεσίες.Ξέρετε ποιο είναι το πιο τραγελαφικό; Οι κυβερνήσεις δίνουν επιδόματα κι οι αντιπολιτεύσεις πάνε σ’ αυτούς που τα λαμβάνουν και τους υπόσχονται πιο πολλά! Κι έτσι αρχίζει ένας φαύλος κύκλος που ομνύει στο πελατειακό κράτος.

Πάρτε παράδειγμα τους αγρότες. Η κυβέρνηση τους επιδοτεί με χαμηλή τιμή στο ρεύμα, δηλαδή 9,2 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Ποσό που είναι χαμηλότερο από το κόστος ρεύματος της ΔΕΗ, γεγονός που σημαίνει ότι όλοι εμείς πληρώνουμε τη ζημιά. Κι όμως, οι αγρότες που πανηγύριζαν πριν δυο χρόνια όταν θεσπίστηκε το επίδομα, σήμερα θέλουν να λάβουν χαμηλότερη τιμή. Και θα τη λάβουν, γύρω στο 8,7! Μόνο που θα την πληρώσουμε όλοι οι άλλοι. 

Ξέρετε ποιο είναι το περίεργο; Ότι η υπόλοιπη κοινή γνώμη παρακολουθεί σχεδόν αδιάφορη, βασισμένη είτε στο συναίσθημα είτε στον πολιτικό κι οικονομικό της αναλφαβητισμό. Πόσο ξέρει η περιβόητη κοινή γνώμη που εν πολλοίς στηρίζει τους αγρότες, ότι εκείνοι ζουν κυρίως από τις επιδοτήσεις και ελάχιστοι προχωρούν στον εκσυγχρονισμό καλλιεργειών και μεθόδων πώλησης; Πώς μπορούν να ανταγωνιστούν έτσι; Πώς είναι δυνατόν να είναι πιο φτηνά συσκευασμένα ευρωπαϊκά προϊόντα (ενδεικτικά αναφέρω π.χ. παντζάρια στον ατμό ή λεμόνια ή βιολογικά προϊόντα κλπ) απ’ ότι τα αντίστοιχα ελληνικά; 

Έφτιαξαν οι αγρότες τις προϋποθέσεις για να μη τους εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι; Δική τους δουλειά είναι, δεν είναι του κράτους.Απλά, λοιπόν, πολλοί είναι βολεμένοι με τα επιδόματα και λειτουργούν περίπου ως δημόσιοι υπάλληλοι. Κι αυτό δεν θέλουν κιόλας να αλλάξει… Αδιαφορούν δηλαδή, ακόμη κι αφού κάποιοι πιο έξυπνοι, πιο πονηροί, πιο δικτυωμένοι, δήλωναν  μεγαλύτερες καλλιέργειες και μεγαλύτερα κοπάδια κι τσέπωναν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ περισσότερες επιδοτήσεις.Ούτε αυτό θέλουν ν’ αλλάξει. Να μην ενσωματωθεί, λένε, ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ. Συνεπικουρούν σ’ αυτό κι ο πολύς Φάμελος με τον Ανδρουλάκη …

Η ουσία είναι μια. Οι αγρότες -όλοι μαζί ή ο καθένας μόνος- έχουν κάθε δικαίωμα να μη θέλουν να εκσυγχρονιστούν, αλλά να προτιμούν να συμπορεύονται εν παραλλήλω με το πελατειακό κράτος και τους κομματικούς στρατούς.   Δεν μπορούν όμως να στερούν στην υπόλοιπη κοινωνία το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας.

Α, κάτι τελευταίο… Στα μπλόκα που η Ελλάδα αναστενάζει, πρωτοστατούν κομματικοί στρατοί και στελέχη της Αριστεράς… Πρόχειρα αναφέρω τον Ρίζο Μαρούδα, υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, τον Σωκράτη Αλειφτήρα, υποψήφιο ευρωβουλευτή της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ενώ υπάρχουν κι ένα σωρό άλλοι… Εξ ου και τα μαξιμαλιστικά αιτήματα που προβάλλουν».

         (Απόσπασμα άρθρου του  Ν. Γ. Σακελλαρόπουλου από το  emvolos.gr)