Απόψεις...

 

 

«Στο παρελθόν τα άλματα στην ελληνική κοινωνία έγιναν διότι μια γενιά δεχόταν να θυσιαστεί για να περάσει καλύτερα η επόμενη. Γιατί δεχόταν να θυσιαστεί; Διότι δεν είχε να χάσει τίποτα, καθώς δεν είχε τίποτα. Η μεταπολεμική κοινωνία ήταν μια κοινωνία φτώχειας όπου σε μια πολυμελή οικογένεια όλοι δούλευαν σκληρά για να σπουδάσει ο ένας. Ήταν μια ηρωική κοινωνία η οποία όμως ήλπιζε. Σε μια κοινωνία της αφθονίας και της τρυφηλής ζωής, όπως είναι η σημερινή, το αίσθημα της αυτοθυσίας - για να μην πω ότι είναι ανύπαρκτο - είναι σημαντικά αμβλυμένο. 

Η ελπίδα, σε μέσους όρους, δεν αφορά την επιβίωση, αλλά το ευ ζην. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι απολύτως λογικό οι Θεσσαλοί αγρότες να μη θέλουν να αλλάξουν τις καλλιέργειές τους, όπως τους εισηγήθηκαν οι Ολλανδοί εμπειρογνώμονες, διότι αυτό εκτός από κόπο απαιτεί και θυσίες καθώς τα αποτελέσματα θα είναι τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Και αυτό συμβαίνει ενώ σήμερα υπάρχουν προγράμματα εξασφάλισης ενός εισοδήματος κατά τη μεταβατική περίοδο».

                                                                              (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Είναι βολικό για όλους να δίνουν επιδόματα και να εισπράττουν ψήφους.Είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία. Στην πραγματικότητα όλοι βγαίνουν ζημιωμένοι στο τέλος, αλλά το μακροπρόθεσμο δεν ενδιαφέρει. Εκείνο που έχει νόημα είναι να πετάξουν όλοι το τενεκεδάκι πιο κάτω. Οι πολιτικοί να μην πουν σκληρές αλήθειες στους αγρότες, οι αγρότες να μην αναγκαστούν να μπουν σε δύσκολες διαδικασίες. Όλοι έχουν κάτι να κερδίσουν σήμερα ή αύριο και δεν βλέπουν την καταστροφή που προκαλούν στους εαυτούς τους.

Η κυριότερη ευθύνη, φυσικά, ανήκει στις κυβερνήσεις. Αυτές έχουν το πεπόνι και το μαχαίρι. Θα μπορούσαν να μην δεχτούν λογικές του τύπου «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά». Να μην αποδέχονται ως κάτι φυσιολογικό την υπερβολική αύξηση του ζωϊκού κεφαλαίου. Αλλά δεν κάνουν αυτό. Πιέζονται για να κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Να περάσει έτσι η φετινή χρονιά και μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη, στα μπλόκα του Δεκεμβρίου του 2026».

                                                                              (Θ.Μαυρίδης-liberal.gr) 

«Πριν από λίγες μέρες προσπάθησα να απαντήσω γιατί η Ελλάδα παραμένει από τις φτωχότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης, παρότι τα τελευταία χρόνια η οικονομία πηγαίνει καλά.Ο βασικός λόγος είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα, συνδυασμένη με τη βαλκανική (ανατολίτικη) νοοτροπία της ελάχιστης αξιοκρατίας και των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων. Στην καθ’ ημάς Ανατολή προτιμάμε τα «δικά μας παιδιά» αντί για τα «ικανά παιδιά» στις κρίσιμες θέσεις».

                                                                                  (Κ. Στούπας- liberal.gr)