«Σήμερα, στην Ελλάδα, έχει διαμορφωθεί μία ευρύτατη φιλορωσική παράταξη με διαταξικά, διαπαραταξιακά και διαπολιτισμικά χαρακτηριστικά. Μία παράταξη που εκτείνεται από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος έως το άλλο. Με ψεκασμένους και πανεπιστημιακούς. Με πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς στο υψηλότερο επίπεδο και άλλους στη λάντζα του κιτρινισμού και της διαδικτυακής συκοφαντίας.
Η ρωσική παράταξη έχει τη μορφή δικτύου, είναι δαιδαλώδης, πολύμορφη και «πλουραλιστική». Τα σημεία πύκνωσής της είναι πολλά και ενίοτε ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Ανάμεσα σε δεδηλωμένους ρωσόφιλους, όπως ο Κασιδιάρης, ο Βελόπουλος, ο Λαφαζάνης ή ο Βαρουφάκης, μπορεί να υπάρχουν τεράστιες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αλλά συναντιούνται σε ορισμένους κοινούς στόχους.
Με αφετηρία την ανοικτή ή συγκεκαλυμμένη υποστήριξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, στοχεύουν κατ’ εξοχήν στην υπονόμευση και αποσταθεροποίηση της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης και την αποσύνθεση της κοινωνικής και πολιτικής συνοχής της Ελλάδας. Από τη Χρυσή Αυγή και τον Καμμένο έως τον Λαφαζάνη και τον Βαρουφάκη, ο στόχος γίνεται πλέον η έξοδος από το ευρώ και την Ευρωζώνη και το ταξίδι σε «νέες θάλασσες» και «νέα λιμάνια». Πόσο μάλλον δε, που θα ακολουθήσει η ανάδυση του Τραμπ και του τραμπισμού μετά το 2014.
Και όχι μόνο διότι οι κάποτε αδιαφανείς σχέσεις του Τραμπ με τη Ρωσία έχουν καταδειχτεί ήδη από τις αμερικανικές εκλογές του 2015, αλλά και διότι η τραμπική δεξιά χρησιμοποιεί το ίδιο ιδεολογικό οπλοστάσιο με τον Πούτιν: Την απαξίωση της επιστήμης και του ορθού λόγου, εξ ου και η αντιεμβολιαστική ροπή· τη χρησιμοποίηση αρνητικών φαινομένων, όπως οι woke αντιλήψεις και η μεταναστευτική χαλαρότητα, για να πλήξουν την ίδια τη δημοκρατία· τη συστηματική αντιευρωπαϊκή πολιτική, έτσι ώστε να μη δημιουργηθεί ένας ισχυρός, παγκόσμιας εμβέλειας, ευρωπαϊκός πόλος.
Και σήμερα, προπαντός, με την προπαγάνδα εναντίον της ηρωικής αντίστασης των Ουκρανών και το κοινό μίσος για τον Ζελένσκι. Γι’ αυτό δεν είναι πλέον εύκολο να διακρίνει κανείς ποιος είναι τραμπικός και ποιος ρωσόφιλος. Άλλωστε, αναρίθμητοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι κρύβουν τη ρωσοφιλία τους πίσω από τη μάσκα του τραμπισμού. Στήριγμα οικονομικό και επικοινωνιακό θα προσφέρουν επιχειρηματίες και εφοπλιστές που συναλλάσσονται ανοικτά ή υπόγεια με τους Ρώσους και κάποιοι εκφράζουν ανοικτά τα ρωσικά συμφέροντα.
Θα ελέγχουν «συγκροτήματα» κίτρινου Τύπου, εβδομαδιαία
πολιτικά και θρησκευτικά έντυπα, τηλεοπτικά κανάλια και πληθώρα διαδικτυακών
καναλιών και ιστοσελίδων. Παράλληλα με έναν μεγάλο αριθμό εμφανών ή αφανών
«αγωνιστών», θα πρωτοστατούν στον διαδικτυακό πόλεμο, κατασυκοφαντώντας τους
αντιπάλους και προβάλλοντας τους ομοϊδεάτες. Και όλα είναι χρήσιμα για τον
«αγώνα», ξυλόλια, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΤΑ, κ.ο.κ».
(Απόσπασμα άρθρου του Γ.Καραμπελιά από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου