Aπόψεις...

 

«Απαντες οι Εβραίοι, ανεξαιρέτως, αποτελούν στόχους των τρομοκρατών, απλώς και μόνον διότι είναι Εβραίοι. Ακριβώς η ίδια λογική επικρατούσε και στη ναζιστική Γερμανία, που οδήγησε στη βιομηχανοποίηση του θανάτου. Στην αναγωγή της φυσικής εξόντωσης σε μια απρόσωπη τεχνοκρατική διαδικασία, όπου οι δολοφόνοι δεν είχαν φυσική επαφή με τα θύματά τους, αγνοούσαν τα ονόματά τους, γνώριζαν μόνον πως ήταν Εβραίοι.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι: για τη διαμόρφωση αυτού του αντισημιτικού πλαισίου ευθύνονται οι πολιτικές και πνευματικές ηγεσίες οι οποίες υιοθετούν και αναπαράγουν το σύνολο των θέσεων των «φριπαλεστάιν»; Οι αναγνωρίσεις ενός παλαιστινιακού κράτους, χωρίς τον σαφή προσδιορισμό των συνόρων του, πόσο συμβάλλουν στην ενίσχυση των πλέον ακραίων αλυτρωτικών αντιλήψεων; Και τέλος, η αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού των δυτικών κοινωνιών, μέσω της μαζικής μετανάστευσης μουσουλμάνων, πόσο επηρεάζει σε όλα τα επίπεδα τις στάσεις των πολιτικών και πνευματικών ελίτ; 

Αν σε αυτά τα ερωτήματα συνυπολογίσουμε και την ιστορική ώσμωση της Αριστεράς, παραδοσιακής και ριζοσπαστικής, με τα ισλαμιστικά κινήματα, τότε έχουμε την πλήρη εικόνα του σύγχρονου αντισημιτισμού. Από το σημείο αυτό έως το σημείο ένας ή δύο μοναχικοί λύκοι να αρχίσουν να σκοτώνουν Εβραίους, η απόσταση φαίνεται μεγάλη, όμως το Σίδνεϊ απέδειξε ότι καλύπτεται πολύ εύκολα.Πολύ φοβάμαι πως για ένα μέρος των δυτικών κοινωνιών ο ταυτοτικός τους πλουραλισμός δεν περιλαμβάνει τους Εβραίους».

                                                                                (Σ.Μουμτζής- liberal.gr)

 «Κάτι σαθρό υπάρχει στα ελληνικά πανεπιστήμια. Γενεσιουργές αιτίες του είναι η εμμονή μερίδας πανεπιστημιακών να θεωρούν τον χώρο τους (τμήμα, σχολή ή ΑΕΙ) τιμάριό τους, το οποίο πρέπει να διαφυλάξουν για να υπηρετήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες στο ακαδημαϊκό πεδίο ή στην πολιτική. Δεν τους τιμούν αυτές οι πρακτικές και το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αδικούν νέους, άξιους επιστήμονες και το ίδιο το ΑΕΙ τους. Και εντέλει, οι καθηγητές δεν ντρέπονται; Το έλλειμμα αξιοπρέπειας (κάποτε) πληρώνεται ακριβά».

                                                                      (Απ.Λακασάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Δήμαρχε, δες την ντροπή του Α’ Νεκροταφείου- Προσφάτως ήταν το μνημόσυνο του Διονύση Σαββόπουλου. Οσοι επισκεφθήκαμε την τουαλέτα κουνήσαμε το κεφάλι με ντροπή, με θυμό. Πάντα μια ταμπέλα «Εκτός λειτουργίας» για έναν χώρο, πάντα χωρίς χαρτί υγείας, πάντα χωρίς σαπούνι, πάντα με τις πόρτες ξεχαρβαλωμένες. Πόσο στοιχίζουν ένας υδραυλικός, τέσσερις νιπτήρες και έξι τουαλέτες; »

                                                                         (Ρέα Βιτάλη-protagon.gr)