Απόψεις...

 

«Οι κινητοποιήσεις των αγροτών και των κτηνοτρόφων αναδεικνύουν για ακόμη μια φορά τις βαθιές παθογένειες του χώρου τους αλλά και της κοινωνίας μας εν γένει. Τις πρώτες δεκαετίες της Μεταπολίτευσης ο λανθασμένα επενδυμένος πακτωλός των ευρωπαϊκών αγροτικών επιδοτήσεων που υπολογίζεται σε 187 δισ. ευρώ μόνο για την Ελλάδα μέχρι σήμερα, έδωσε λάθος μηνύματα θα έλεγα εκμαύλισε αγρότες, κτηνοτρόφους και την κοινωνία μας εν γένει.

Η Πολιτεία αντί να χρησιμοποιήσει αυτά τα χρήματα για να αλλάξει εξ βάθρων, να εκσυγχρονίσει, να ανασχεδιάσει την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, ώστε να τη μετατρέψει σε διεθνώς ανταγωνιστική, έστρεψε το συντριπτικό ποσοστό αυτών των χρημάτων σε εύκολη επιδοματική πολιτική που στα άκρα της οργανώθηκε σε φαύλα δίκτυα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ ή εντελώς παράλογων και παράνομων κρητικών «τεχνικών λύσεων».

Έτσι σήμερα οι περισσότεροι αγρότες και κτηνοτρόφοι είναι συνηθισμένοι να βιοπορίζονται τεχνηέντως ως «ανήμποροι και αναξιοπαθούντες» με επιδοματικές διευκολύνσεις, πολλές εκ των οποίων αφορούν σε κομματικό εκμαυλισμό τους: Ψήφοι για λεφτά.Έτσι φτάσαμε στο σημείο σήμερα ο εκπρόσωπος των κτηνοτρόφων Λασιθίου να δηλώνει χυδαία «ή πληρώνουν ή φεύγουν από την κυβέρνηση».

                                                                      (Αχ.Γραβάνης- liberal.gr)

«Ο Ιβάν Ιλίιν δεν είναι μια ξεχασμένη φιλοσοφική φιγούρα είναι ο στοχαστής που διαμόρφωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο του Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος έχει υιοθετήσει πλήρως την αφήγησή του: μια «πολιορκημένη» Ρωσία με μυστικιστική αποστολή και μια Δύση που δήθεν επιδιώκει τη διάλυσή της. Ο Ιλίιν εξύμνησε ανοιχτά τον φασισμό, υποστήριξε τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι και οραματίστηκε μια «εθνική δικτατορία» με αλάθητο ηγέτη. Ακόμη και σήμερα, οι ιδέες του - η απόρριψη της δημοκρατίας, η λατρεία του ηγέτη, η αμφισβήτηση της ουκρανικής κρατικότητας - αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της ρωσικής προπαγάνδας και της πολεμικής ρητορικής του Κρεμλίνου.

Μερικές από τις βασικές ιδέες του Ιλίιν ήταν:Ο λαός δεν πρέπει να κυβερνά· η δημοκρατία οδηγεί στο χάος.Ο εθνικός ηγέτης είναι αλάθητος και η αμφισβήτησή του αποτελεί σχεδόν προδοσία.Η Ρωσία έχει ιστορική αποστολή να καθοδηγεί τους «μικρότερους» λαούς γύρω της.Η Ουκρανία δεν είναι πραγματικό έθνος, αλλά μέρος μιας ενιαίας ρωσικής αποστολής».

                                                                             (Κ. Στούπας- liberal.gr)

«Η καθυστέρηση της Διεθνούς Αμνηστίας να αναγνωρίσει τα εγκλήματα της Χαμάς μπορεί να μην αλλάζει σε τίποτε τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή. Μάλλον καταδεικνύει την παρακμή ενός οργανισμού που κάποτε είχε τη χρησιμότητά του. Να υπενθυμίσω ότι στην ετήσια έκθεσή της για την Ελλάδα διακρίνει ελλείμματα στα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών, στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης –δεν επιτρέπονται οι συγκεντρώσεις χωρίς μολότοφ–, στην ελευθερία της έκφρασης, στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, στο δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και στο δικαίωμα στην υγεία. 

Ευτυχώς μας αναγνωρίζει το δικαίωμα να έχουμε ένα πιάτο φαΐ και να κλείνουμε τους δρόμους με τρακτέρ.Η παρακμή της Διεθνούς Αμνηστίας ας καταγραφεί κι αυτή στο τοπίο της ζωής μας. Κι ας το έχουν υπόψη τους όσοι συνεχίζουν ως επιχείρημα του ανέξοδου ανθρωπισμού της».

                                                             (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)