Απόψεις...

 

«Ο ΣΥΡΙΖΑ που έφτιαξε ο Τσίπρας μετά το 2008, ήταν ένα μεγάλο πολιτικό σούπερ-μάρκετ. Χωρούσαν όλοι εκεί μέσα. Από τους ακροαριστερούς που φλέρταραν με τον Κουφοντινικό ένοπλο αγώνα, μέχρι τους νηφάλιους παλιούς ευρωκομμουνιστές του ΚΚΕ εσωτερικού. Από τους αντισυστημικούς ψεκασμένους που ψιλοπίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη, μέχρι τα ορφανά του Άκη Τσοχατζόπουλου που άφησαν την Χαριλάου Τρικούπη για να πιάσουν στασίδι στην Κουμουνδούρου. Κι από τους κακόμοιρους της Δυτικής Αθήνας που οι τράπεζες τους έπαιρναν το σπίτι κι ήθελαν σεισάχθεια, μέχρι τους μεγαλοαστούς της Φιλοθέης που τσαντίστηκαν επειδή πλήρωναν μεγάλο ΕΝΦΙΑ για τις βίλες και τις μεζονέτες τους. 

Μετά το 2015 συνεργάστηκε και με τους ακροδεξιούς του Καμένου, ενώ άνοιξε τις κυβερνητικές του αγκάλες και στην Καραμανλική λαϊκή Δεξιά. Εκεί έδεσε ολοκληρωτικά το γλυκό. Τόσο πολυσυλλεκτικό μαγαζί δεν είχε ματαξαναδεί μεταπολιτευτικά η χώρα. Εκτός ίσως από το ΠΑΣΟΚ του ’81, όταν όλοι είχαν αυτοπροσδιοριστεί ως «μη προνομιούχοι» κι είχαν κουρνιάσει κάτω από τις φτερούγες του Ανδρέα».

                                                                      (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)

«Η Θεσσαλονίκη «επαναστατεί» όπως το ακούσατε, κρυφά και με τα λεφτά των άλλων ως συνήθως. Αφού κάναμε είκοσι χρόνια να δούμε το Μετρό τώρα δεν θέλουμε να το πληρώνουμε. Με 0.60€ εισιτήριο πηγαίνεις από την μια πλευρά της πόλης στην άλλη σε ένα τέταρτο και δεν θέλεις και να πληρώνεις το εισιτήριο σου. Αφήνουν «οι επαναστάτες» το εισιτήριο τους για αυτούς που εισέρχονται στο Μετρό στις κυλιόμενες σκάλες και αυτοί το παίρνουν με χαρά και ύφος ότι πραγματικά κάνουν κάτι σπουδαίο εκείνη την ώρα.... και το χρησιμοποιούν καθώς τα εισιτήρια έχουν 70 λεπτά διάρκεια, και  οι υπάλληλοι κάνουν πως δεν βλέπουν ενώ πληρώνονται από αυτή την υπηρεσία».

                                                                          (Aναγνώστης-Liberal.gr)

 «Η σημερινή εικόνα στην Ελλάδα είναι αντίστοιχη με της Γαλλίας το 1970», λέει η Κατερίνα Φουντεδάκη, καθηγήτρια Αστικού Δικαίου στο ΑΠΘ. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ορθολογικό σύστημα καταγραφής και διαχείρισης των ιατρικών λαθών», λέει η ίδια. «Δεν τηρούνται στατιστικά στοιχεία – υπάρχουν μεμονωμένες πρωτοβουλίες νοσοκομείων και μια παλαιότερη έρευνα του ΑΠΘ που στηρίζεται μόνο στη δημοσιευμένη νομολογία. Η σημερινή εικόνα στην Ελλάδα είναι αντίστοιχη με της Γαλλίας ή της Γερμανίας το 1970».

                                                              (Γ. Σουλιώτης-KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)