Απόψεις...

 

«Η συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ είναι κόκκινο πανί για τον τουρκικό εθνικισμό. Κι αυτό διότι είναι το μόνο εμπόδιο που στέκεται απέναντι στις βλέψεις του για την ολοκλήρωση των επεκτατικών του σχεδίων. Το Ισραήλ είναι αυτό που δεν επέτρεψε στην Τουρκία να κερδίσει μια μεγάλη πολιτική νίκη στη Γάζα. Το Ισραήλ προστατεύει αυτήν τη στιγμή τα ζωτικά του συμφέροντα στη Συρία, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια στα σχέδια της Τουρκίας. 

Η αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα, λοιπόν, προκαλεί εύλογη ανησυχία στους Τούρκους. Και αυτή έχει επιχειρηθεί να υπονομευτεί με κάθε τρόπο.  Η προπαγάνδα της Χαμάς χρηματοδοτήθηκε από την Τουρκία. Είναι κοινό μυστικό. Είναι αυτό που ζήτησε ο Ντόναλτ Τράμπ από τον Ταγίπ Ερντογάν: Να σταματήσει η ροή χρήματος στην Παλαιστίνη. Η Τουρκία και το Κατάρ είναι οι μεγάλοι χορηγοί της Χαμάς στην εκστρατεία παραπληροφόρησης στις δυτικές χώρες».

                                                                          (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

 «Τι θα γίνει αν τελικά γίνουν ΚΑΙ τοξικολογικές εξετάσεις και τα αποτελέσματα δεν είναι αρεστά στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και στον πελάτη της;  Θα απεργεί συνεχώς ο πελάτης της; Κι αν αύριο στο δικαστήριο δεν της αρέσει κάτι που θα ειπωθεί ή αποφασιστεί, τι θα γίνει; Θα διαλύσει τη δίκη και θα υπονομεύσει τη διαδικασία και την όποια απόφαση; Παραλογισμός! Δεν μπορεί η Δικαιοσύνη κι η κυβέρνηση, να σέρνονται πίσω από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου κι όλα να γίνονται τυχοδιωκτικό τσίρκο! 

Γιατί οι δικαστές ανέχονται τόσες προσβολές χωρίς να αντιδρούν; Τι στα κομμάτια συμβαίνει; Είναι δυνατόν να αναφέρει (Λάρισα) για… «δικαστική και εισαγγελική ξετσιπωσιά» κι οι δικαστές να μην αντιδρούν; Είναι δυνατόν κρυμμένη πίσω από τη βουλευτική ασυλία, να μιλά  για «επίορκους δικαστές που μπαζώνουν μια ποινική υπόθεση», για «στημένη δίκη» και για «προαποφασισμένες συνθέσεις» και να μην αντιδρά η κεφαλή της Δικαιοσύνης; 

Είναι δυνατόν να της επιτρέπονται τόσο απροκάλυπτοι και χυδαίοι «πυροβολισμοί» προς τη Δικαιοσύνη; Πώς στο καλό επιτρέπεται στην ασύδοτη κι έξαλλη Ζωή Κωνσταντοπούλου να υβρίζει απροκάλυπτα χωρίς κυρώσεις;Όλα έχουν ένα όριο. Ακόμη κι ο πολιτικός ακτιβισμός. Είναι το μόνιμο θέατρο μιας γυναίκας που νομίζει ότι η Δικαιοσύνη είναι προσωπικό της φέουδο και η χώρα σκηνικό για τις παραστάσεις της».

                                                           (Ν.Γ. Σακελλαρόπουλος-emvolos.gr)

«Μέχρι και την κόρη του πρωθυπουργού πήγαν να μπλέξουν με ένα χαλκευμένο έγγραφο, δείγμα της απόγνωσης όλων αυτών που βλέπουν τη δημοσκοπική βελόνα να μην κινείται. Φυσικά γνώριζαν πως μέσα σε λίγα λεπτά θα αποδεικνυόταν το ψέμα και η συκοφαντία, όμως κινήθηκαν με βάση την αρχή του Γκέμπελς «όσο πιο μεγάλο το ψέμα τόσο πιο πολλοί μπορεί να το πιστέψουν». 

Αυτό το τελευταίο συμβάν είναι ένα ακόμα δείγμα πως ο πόλεμος κατά του Μητσοτάκη - δε λέω κατά της κυβέρνησης - είναι αμείλικτος και σε αυτόν έχουν στρατευθεί και οι γνωστές Φιλιππινέζες της «έγκυρης» δημοσιογραφίας. Τη μόνη εποχή που θυμάμαι με τόσο έντονο το πολιτικό κλίμα και τη χυδαιότητα να κυριαρχεί, ήταν αυτή των ετών 1988-1990, δηλαδή τότε που έκαιγε το σκάνδαλο Κοσκωτά, ένα σκάνδαλο υπαρκτό, με άμεση πολιτική ανάμιξη του Ανδρέα Παπανδρέου».

                                                                         (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)