«Οι τελευταίες εξελίξεις στα εξοπλιστικά - με την Ελλάδα να αποκτά στρατηγικό πλεονέκτημα στον αέρα χάρη στα F-35 - και στον ενεργειακό χάρτη, με τη συμμετοχή αμερικανικών «κολοσσών» στις έρευνες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, επιβεβαιώνουν κάτι που μέχρι πριν λίγα χρόνια φάνταζε αδιανόητο: Η Ουάσιγκτον έχει επιλέξει την Αθήνα ως προνομιακό εταίρο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα, για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, δεν «συρρικνώνεται» γεωπολιτικά αλλά αναβαθμίζεται – σε ρόλο πύλης και ενεργειακού κόμβου. Με την αμερικανική ομπρέλα, τα επόμενα βήματα μπορούν να είναι μεγάλα:
Η επαναδρομολόγηση του αγωγού Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας (EastMed) και η ηλεκτρική διασύνδεση, που προς το παρόν «κολλάει» στις γνωστές τουρκικές απειλές.Όμως το πραγματικά μεγάλο άλμα φαίνεται να έρχεται από αλλού: Την πυρηνική ενέργεια. Ο Αμερικανός υπουργός Ενέργειας Chris Wright, σε πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας στον πυρηνικό τομέα, στο πλαίσιο του ενεργειακού συνεδρίου.
Η είδηση αυτή θάφτηκε κάτω από τον θόρυβο των γεωτρήσεων και των ενεργειακών συμφωνιών, όμως έχει τεράστια σημασία. Γιατί συμπίπτει με μια παγκόσμια επιστροφή στην πυρηνική τεχνολογία. Στις ΗΠΑ, η εποχή Τραμπ, επανέφερε τον ρεαλισμό της ενεργειακής αυτάρκειας - υδρογονάνθρακες και πυρηνική ενέργεια μαζί με ΑΠΕ, όχι εναντίον τους. Στην Ευρώπη, η Γερμανία του Μερτς διαλύει σιωπηλά το αντιπυρηνικό δόγμα της Μέρκελ, αναγνωρίζοντας ότι χωρίς πυρηνική ενέργεια, «πράσινη μετάβαση» δεν υπάρχει.
Η νέα γενιά κινητών πυρηνικών αντιδραστήρων (SMR) αλλάζει τα δεδομένα: ασφαλέστεροι, μικρότεροι, πιο φτηνοί, με ισχύ που καλύπτει μια μικρή πόλη.Οι πρώτες εγκαταστάσεις τέτοιων μονάδων στις ΗΠΑ και τον Καναδά δείχνουν ότι η τεχνολογία δεν είναι πλέον «επιστημονική φαντασία».Η Τουρκία έχει ήδη κάνει το βήμα. Η Ελλάδα έχει πλέον τους συμμάχους, τη συγκυρία και την τεχνολογική υποστήριξη.
Οι
ΑΠΕ αποτελούν μακροπρόθεσμη στρατηγική επιλογή αλλά χωρίς αποθήκευση, η ζημιά
που κάνουν είναι μεγαλύτερη από το όφελος, αφού μέρος της εκτόξευσης των τιμών
αποδίδεται στη διαλειμματικότητα (μη σύμπτωση προσφοράς και ζήτησης). Με
επαρκή αποθήκευση και επέκταση της δικτύωσης
κανένας δεν γνωρίζει το κόστος παραγωγής και διάθεσης ενέργειας».
(Απόσπασμα άρθρου του Κ.Στούπα από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου