Απόψεις...

 

«Τον τελευταίο καιρό με κατακλύζουν απαισιόδοξες σκέψεις και προβληματισμοί. Η Ελλάδα δεν κατόρθωσε να μετατρέψει την πραγματική αναπτυξιακή επαναφορά της οικονομίας, σε καλύτερες μέρες για τους κατοίκους της. Ιδίως για τους μισθωτούς (που είναι και οι συνεπείς φορολογουμένοι). Ούτε για τη νεολαία που έχει κολλήσει στη λάσπη του κρατικώς οριζόμενου κατώτατου μισθού. Ούτε όμως και για την επιχειρηματική «τάξη», η οποία έχει διασπαστεί μεταξύ εκείνων που τα καταφέρνουν μια χαρά και των άλλων που παλεύουν, ακόμη, με τα χρέη της προ μνημονίων εποχής των «παχέων αγελάδων». Με αποτέλεσμα, η κοινωνία των πολιτών να έχει τριχοτομηθεί μεταξύ τυχερών, κρατικοδίαιτων και απολωλότων.

Τυχεροί, για ουσιαστικούς λόγους, όσοι απολαμβάνουν υψηλότερες αμοιβές και καλά κέρδη, γιατί κατέχουν τέχνες ακριβοπληρωμένες. Όχι, υποχρεωτικώς επειδή έκαναν γενικώς «καλές σπουδές», αλλά επειδή έχουν ικανότητες, πετυχαίνουν στην επιχειρηματικότητα που διάλεξαν, διαθέτουν γνώσεις που ζητούνται ανυπερθέτως από τις κερδοφόρες επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά με γεμάτο πορτοφόλι.

Κρατικοδίαιτοι, που συνεχίζουν τη ζωή τους, δίχως κανέναν ενθουσιασμό ή/και ζήλο, προσκολλημένοι στην τεράστια γραφειοκρατική μηχανή του κράτους των 100+ δισεκατομμυρίων ευρώ (το μισό ΑΕΠ!) κάνοντας μόνον τα ελάχιστα, ενώ απαιτούν τον «ουρανό με τ’ άστρα».

Απολωλότες, που βλέπουν τα ευρώ να τελειώνουν προτού καλά - καλά προλάβουν να ξοδέψουν για το παραπανίσιο, ίσως και αχρείαστο, εξόριστοι πλέον της κάποτε λαμπερής καταναλωτικής κοινωνίας.υτές οι τρεις κατηγορίες πολιτών, κατοικούν την ίδια χώρα, τις ίδιες πόλεις, την ίδια ύπαιθρο. Αλλά, ολοένα περισσότερο, δεν έχουν μεταξύ τους τις κοινές αναφορές που είχαμε κάποτε».

                                                                     (Μπ.Παπαδημητρίου-liberal.gr)

«Πόσο κοντά είμαστε στην παραγωγή τεχνητού αίματος που μπορεί να λύσει το πρόβλημα της έλλειψης εθελοντών αιμοδοτών; Και πόσο εύκολο είναι να υπάρξει εργαστηριακό αίμα συμβατό με όλους, που θα εξαλείψει τους κινδύνους και τα λάθη στις μεταγγίσεις; Οι απαντήσεις ίσως βρίσκονται στην πιο σπάνια ομάδα αίματος του κόσμου».

                                                                                  (Protagon Team)

 «Βγήκε πάλι ο Μητσοτάκης και μοίρασε κάμποσα. Τόσα στους κτηνοτρόφους, τόσα στο στεγαστικό και πάει λέγοντας. Φυσικά, είναι δεδομένη η αντίδραση όσων θα εισπράξουν. «Ψίχουλα», «κοροϊδία», «μισό καφέ την ημέρα» και όλα τα πασίγνωστα που ακούω εδώ και δεκαετίες. Σάματις μπορώ να ξεχάσω τον Ιούλιο του 1996 (ναι, έκανα ρεπορτάζ από τότε) την βιτριολική κριτική που έφαγε ο Σημίτης για τη θέσπιση του ΕΚΑΣ; Όταν το έδωσε ήταν «κοροϊδία», αλλά όταν κόπηκε δυο δεκαετίες αργότερα, ήταν συνώνυμο του θανάτου του συνταξιούχου».

                                                                         (Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)