Aπόψεις...

  

«Στο φως έρχονται τα πραγματικά μεγέθη του οικονομικού εκτροχιασμού των ΕΛΤΑ, με τη ζημία για τους Έλληνες φορολογούμενους να αγγίζει πλέον το 1 δισ. ευρώ. Παρά τις επανειλημμένες κρατικές ενισχύσεις, τα σχέδια εξυγίανσης και τις εθελούσιες εξόδους, ο οργανισμός παραμένει βυθισμένος στα ελλείμματα και εγκλωβισμένος σε χρόνια προβλήματα κακοδιαχείρισης και κομματισμού. Από το 2013, όταν απελευθερώθηκε η ταχυδρομική αγορά, τα ΕΛΤΑ έχουν εισπράξει πάνω από 430 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο για την παροχή καθολικής ταχυδρομικής υπηρεσίας, κυρίως μέσω αποθεματικών της ΕΕΤΤ. 

Το 2020, στο πλαίσιο σχεδίου εξυγίανσης, διαγράφηκε μετοχικό κεφάλαιο 340 εκατ. ευρώ προς συμψηφισμό ζημιών και αρνητικών αποθεματικών, ενώ δόθηκαν επιπλέον 100 εκατ. ευρώ για αύξηση κεφαλαίου. Το συνολικό κόστος για το Δημόσιο έφτασε έτσι τα 850 εκατ. ευρώ.  Ωστόσο, ούτε αυτό ήταν αρκετό. Μόνο το 2024, ο όμιλος κατέγραψε ζημίες 8 εκατ. ευρώ, ενώ το 2023 οι ζημίες ήταν 29 εκατ. ευρώ. Οι συσσωρευμένες ζημίες ανέρχονται στα 228 εκατ. ευρώ, με αρνητικά ίδια κεφάλαια 140 εκατ. ευρώ, οδηγώντας σε νέα ανάγκη αύξησης μετοχικού κεφαλαίου – ξανά με χρήματα των φορολογουμένων.

Για χρόνια, τα ΕΛΤΑ διατηρούσαν υπεράριθμο προσωπικό, με τη μισθοδοσία να φτάνει το 70% των λειτουργικών εσόδων. Το 2016 το ποσοστό έφτασε το ιστορικό υψηλό 75,6%, ενώ το 2020 επιχειρήθηκε εξορθολογισμός μέσω εθελούσιας εξόδου περίπου 2.000 εργαζομένων.Τα μπόνους αποχώρησης κυμάνθηκαν από 30.000 έως 95.000 ευρώ ανά εργαζόμενο – ένα πρόγραμμα που περιόρισε μεν τη σπατάλη, αλλά δεν έλυσε τη ρίζα του προβλήματος. 

Η έλλειψη στρατηγικής αποτυπώθηκε στον παραλογισμό της σχέσης μητρικής και θυγατρικής. Ενώ η αγορά ταχυδρομείων κατέρρεε και η αγορά δεμάτων άνθιζε, οι ΕΛΤΑ και ΕΛΤΑ Courier λειτουργούσαν ανταγωνιστικά επί σχεδόν δύο δεκαετίες.Καταστήματα άνοιγαν σε απόσταση λίγων μέτρων μεταξύ τους, με ξεχωριστά σχέδια και διαφορετικές διοικήσεις. Η συγχώνευσή τους αποφασίστηκε μόλις το 2024, όταν η ζημιά είχε ήδη γίνει.

Ο κομματισμός υπήρξε η «μήτρα του κακού». Οι διοικήσεις άλλαζαν με κάθε κυβέρνηση, οι προσλήψεις γίνονταν με πολιτικά κριτήρια, και η παραγωγικότητα έμενε στάσιμη. Οι περισσότερες θέσεις καλύπτονταν από μη εξειδικευμένο προσωπικό, προερχόμενο από τις περιφέρειες των εποπτευόντων υπουργών.

Παρά το «σχέδιο Πιερρακάκη» του 2020, τα ΕΛΤΑ δεν κατάφεραν να αλλάξουν πορεία. Τα έσοδα συνέχισαν να μειώνονται – από 400 εκατ. ευρώ το 2014 σε 300 εκατ. ευρώ το 2020 – ενώ οι ζημίες παρέμειναν.Σήμερα, η ανάγκη για νέα μείωση κόστους και αναδιάρθρωση είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ, με την εταιρεία να βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι.

                                                                                        (Thriassio.gr )