Απόψεις...

  

«Τα μη κρατικά πανεπιστήμια δεν είναι απλώς μια μεταρρύθμιση. Είναι τομή. Είναι η αρχή του τέλους ενός από τα πιο βαθιά ριζωμένα ταμπού της μεταπολίτευσης. Και ταυτόχρονα, η πιο ουσιαστική νίκη της ελευθερίας απέναντι στον κρατισμό, του ρεαλισμού απέναντι στην ιδεοληψία.Η έγκριση των πρώτων τεσσάρων μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα είναι μια είδηση που, σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, θα έπρεπε να έχει πανηγυρικό χαρακτήρα. Όχι, μόνο επειδή ανοίγουν οι πόρτες σε ένα πιο ποιοτικό, ανταγωνιστικό και καινοτόμο περιβάλλον ανώτατης εκπαίδευσης. Αλλά κυρίως επειδή για πρώτη φορά το ελληνικό κράτος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. 

Η διαδικασία έγκρισης αποδείχθηκε διαφανής, αξιοκρατική και σοβαρή. Μίλησα με ανθρώπους που οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν και παραδέχθηκαν - χωρίς πικρία - ότι η επιτροπή έκανε σωστά και αμερόληπτα τη δουλειά της. Αυτό από μόνο του είναι επαναστατικό για τα ελληνικά δεδομένα. Είναι σημάδι ότι η κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε τη μεταρρύθμιση ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα, αλλά ως ιστορικό της χρέος.

Δεύτερο κομβικό σημείο: η αποδόμηση ενός μύθου. Όσοι πίστεψαν ή ήλπιζαν ότι ο νόμος θα λειτουργήσει ως φωτογραφική ρύθμιση για να αναβαθμιστούν τα υπάρχοντα κολλέγια σε πανεπιστήμια, διαψεύστηκαν με τρόπο εκκωφαντικό. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ένα ίδρυμα πανεπιστήμιο ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες και τις υποδομές των κολλεγίων. Και αυτό πλέον το αναγνωρίζουν όλοι οι παίκτες της αγοράς.

Αλλά η πιο σπουδαία συνέπεια αυτής της μεταρρύθμισης δεν είναι θεσμική. Είναι ανθρώπινη. Τη νέα χρονιά, χιλιάδες Έλληνες μαθητές δεν θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν για να σπουδάσουν. Θα μείνουν στον τόπο τους, κοντά στις οικογένειές τους, χωρίς να θυσιάσουν την ποιότητα των σπουδών τους. Θα έχουν πρόσβαση σε νέα γνωστικά αντικείμενα, σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, ακαδημαϊκή πειθαρχία και πολιτισμό ελευθερίας. Θα ρισκάρουν, θα καινοτομήσουν, θα χτίσουν μια καλύτερη ζωή ξεκινώντας από εδώ. Αυτό δεν είναι απλώς κοινωνικό κέρδος. Είναι εθνικό κεφάλαιο».

                                                                               (Αλ.Σκούρας-liberal.gr)

«Πριν από λίγες ημέρες η αστυνομία εντόπισε παράνομο δίκτυο υδροδότησης σε οικισμό στο Κορωπί. Οι οκτώ συλληφθέντες με λάστιχα και πλαστικούς σωλήνες έκλεβαν νερό από την παροχή ποτίσματος καλλωπιστικών φυτών σε αυτοκινητόδρομο και το χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες των σπιτιών τους. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο στον συγκεκριμένο οικισμό, ούτε η υδατοκλοπή είναι ασυνήθιστη πρακτική για τα ελληνικά δεδομένα. 

Η Ελλάδα χάνει πολύ μεγάλο ποσοστό του επεξεργασμένου νερού στη διαδρομή από τους ταμιευτήρες έως τις βρύσες των σπιτιών ή τις καλλιέργειες. Οι περισσότερες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για το 30%, ενώ, σύμφωνα με στοιχεία της Deloitte και του World Resources Institute, το ποσοστό ανεβαίνει στο 50%. Οι διαρροές στο δίκτυο είναι ο κύριος υπεύθυνος για τις απώλειες σε μια περίοδο μάλιστα που η εξοικονόμηση νερού είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας».

                                                                   (Στ.Βογιατζάκης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)