Απόψεις...

 

@ Athanasios Kamilaris-Μετά την τραγωδία των Τεμπών, ήμουν ένας από τους λίγους που επεσήμανα ότι η Καρυστιανού δεν είναι απλώς μια τραγική μάνα αλλά έχει και άλλες βλέψεις.Όταν έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο Ευρωκοινοβούλιο με τον Αρβανίτη, άρχισαν να την υποψιάζονται και άλλοι μέχρι να φτάσουμε στο 2024 όπου όλοι κατάλαβαν ότι χρησιμοποιεί την προσωπική της τραγωδία για ίδιον όφελος.Πολιτικό και οικονομικό!Δεν τολμούσαμε όμως να το γράψουμε ανοικτά γιατί σεβόμασταν  τον πόνο της, τα θύματα της τραγωδίας και τους άλλους γονείς.

Αυτό αποδείχθηκε λάθος γιατί επιτρέψαμε να κυριαρχήσουν θεωρίες συνομωσίας και fake news που κυριάρχησαν στην λαϊκή γνώμη.Έτσι λοιπόν δεν θα κάνω το ίδιο με τον πατέρα που κάνει απεργία πείνας στο Σύνταγμα, για τους εξής λόγους:

1. Ο συγκεκριμένος πρίν από πολύ καιρό είχε δηλώσει για την Βουλή:" Όταν έρθει η ώρα να βγούμε έξω, θα σηκωθούμε όλοι και θα μπούμε εκεί μέσα και θα φύγει όλη αυτή η σαπίλα"!

2. Όταν πήρε το παιδί του για να το κηδέψει μετά την ταυτοποίηση και αναγνώριση, δεν εξέφρασε καμία αμφιβολία για το εάν ήταν το δικό του παιδί, όπως και οι υπόλοιποι 56 γονείς!Το θυμήθηκε 2,5 χρόνια μετά και 5 μήνες πρίν την νόμιμη εκταφή του παιδιού του, λόγω παρέλευσης της 3ετίας!

3. Ξεκίνησε την απεργία πείνας για εκταφή χωρίς να υποβάλλει καν αίτημα προς την Εισαγγελία για εκταφή!

@ Vagelis Stathakis-Έβαλε τη μνήμη του παιδιού του μπροστά, για να παίξει θέατρο και να κάνει πολιτική.  Εκβίασε το κράτος και την δικαιοσύνη με την δήθεν απεργία πείνας.Παρότι αποδείχθηκε οτι έλεγε χυδαία ψέματα, η δικαιοσύνη κάνοντας ελιγμό, του ικανοποίησε το αίτημά του. Όταν είδε ότι τελειώνουν τα παιχνίδια, για να συνεχίσει να δημιουργεί πίεση στην κοινωνία, άλλαξε τροπάριο.Τώρα δεν αμφιβάλλει εάν η σορός είναι του παιδιού του, αλλά ψάχνει να βρει ψεκόλιο.

Η ιστορία  της αριστεράς είναι γεμάτη χρήσιμους ηλιθιους, που στην ανάγκη να κερδιθεί ο σκοπός δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα παιδιά τους ή τον ίδιο τους τον εαυτό. Από τους ηγέτες της επανάστασης Ζινόβιεφ και Καμένεφ, μέχρι τους δικούς μας Μπελογιάννηδες, Πλουμπίδηδες και τους χιλιάδες άσημους που εκτελέστηκαν άδικα, η ιστορία της αριστεράς είναι γεμάτη θύματα ή ανόητους που έβαζαν την ιδεοληψία πάνω από οτιδήποτε, θυσίαζαν τα πάντα και έφταναν μέχρι το θάνατο για το λάθος λόγο.

                                                                                                       (ευρωπαϊστές f/B)