Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τέτοια εποχή, οι κολώνες φωτισμού, οι οδικές πινακίδες, ακόμη και τα δέντρα μετατρέπονται σε πίνακες ανακοινώσεων. Και δεν είναι απλώς αισθητική ή οπτική η ρύπανση είναι και απόδειξη της ανοχής που γίνεται κανονικότητα.
Γιατί δεν αφαιρούνται αυτές οι αγγελίες; Γιατί νομιμοποιείται η παρανομία; Αν οι δήμοι δεν καθαρίζουν σημαίνει ότι εγκρίνουν σιωπηρά. Αν
οι ιδιοκτήτες δεν σέβονται τους δημόσιους χώρους, πώς θα σεβαστούν τον
ενοικιαστή; Η εικόνα είναι πια τόσο συνηθισμένη που σχεδόν θεωρείται …πολιτιστικό
στοιχείο.
Αλλά το θέμα τελικά δεν είναι απλώς αισθητικό ή τεχνικό. Είναι βαθιά πολιτισμικό. Δείχνει πώς αντιλαμβανόμαστε τον δημόσιο χώρο όταν είναι για το συμφέρον μας. Και για τον Δήμο, άλλο ένα «αόρατο» φαινόμενο κοντά στα τόσα άλλα.
Και κοντά στο σύνθημα που βρίσκει εδώ εφαρμογή: "Κανένα φωτιστικό χωρίς γιγαντοαφίσα" και το οποίο ισχύει για ολόκληρη την πόλη η εικόνα με τα ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ γίνεται πια δυστοπική.
Eνα πολύ μικρό δείγμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου