Ρήσεις...

 

"Τέμπη" 2003 vs "Tέμπη" 2023

  

«Είναι ανοίκειο να συγκρίνεις τραγωδίες, όμως είναι επιβεβλημένο να συγκρίνεις συμπεριφορές. Φίλοι αναγνώστες μού επισήμαναν πως τον Απρίλιο του 2003 έλαβε χώρα μια τραγωδία στα Τέμπη που βύθισε στο πένθος ένα ολόκληρο χωριό, το Μακροχώρι Ημαθίας. Σκοτώθηκαν στο τροχαίο 21 μαθητές, ενώ οι παράπλευρες απώλειες συνεχίστηκαν στον χρόνο, στη μικρή τοπική κοινωνία. Το δράμα δεν είχε τέλος. Η «υπόθεση» οδηγήθηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων χωρίς κραυγές και έφερε βαριές ποινές για τον υπεύθυνο οδηγό και τους ιδιοκτήτες του φονικού φορτίου. 

Κι όμως, το δυστύχημα προσφερόταν για πολιτική εκμετάλλευση. Το σχολικό πούλμαν δεν έπρεπε να κυκλοφορεί εδώ και τρεις μήνες, καθώς είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας, ενώ η μοιραία νταλίκα «φορούσε» φθαρμένα λάστιχα και ο οδηγός της οδηγούσε επί έξι συνεχόμενες ώρες. Τότε η τραγωδία αντιμετωπίστηκε με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη των 21 μαθητών που χάθηκαν. 

Γιατί συνέβη αυτό και γιατί σήμερα ζούμε αυτό που ζούμε με τα Τέμπη 2023;Και τότε το δράμα δεν είχε τέλος, όμως η «υπόθεση» οδηγήθηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων χωρίς κραυγές.Πρώτα-πρώτα το 2003 αξιωματική αντιπολίτευση ήταν η Νέα Δημοκρατία. Μπορεί να ασκούσε ιδιαίτερα σκληρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Σημίτη, όμως ποτέ δεν ανήγαγε τη χυδαιότητα σε πολιτικό όπλο. 

Ποτέ δεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά ανθρώπινες τραγωδίες. Την ίδια συμπεριφορά επέδειξε και με το ναυάγιο του «Σάμινα». Δεν επεδίωξε ο Καραμανλής να ανατρέψει τον Σημίτη μέσω τραγικών συμβάντων. Δεν πριμοδότησε τσαντίρια στον χώρο του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου ούτε προσπάθησε να χειραγωγήσει χαροκαμένους γονείς. 

Επίσης, το 2003 δεν υπήρχε το Διαδίκτυο, ο σύγχρονος πομπός ρύπων στην κοινωνία. Το κάθε προβληματικό άτομο, μέσα στην ανωνυμία του, διακινεί ό,τι του κατέβει και αυτό εκλαμβάνεται ως γεγονός. Το Διαδίκτυο είναι ο μηχανισμός της τέλειας χειραγώγησης των συνειδήσεων μέσω της οργανωμένης κατασκευής γεγονότων. Τότε και οι δικηγόροι των συγγενών αντιμετώπισαν την υπόθεση αποκλειστικά στο ποινικό της πλαίσιο. 

Εξ όσων θυμάμαι δεν θέλησαν να κτίσουν πολιτική καριέρα επάνω στα 21 θύματα ούτε να παρακινήσουν τους γονείς τους να υπερβούν τον πόνο τους διά της δημοσιότητας και της προβολής τους. Δεν χυδαιολόγησαν εναντίον δικαστικών λειτουργών ούτε αμφισβήτησαν το έργο τους. Κινήθηκαν σεβόμενοι το λειτούργημά τους.

Μα πάνω απ’ όλα το 2003 δεν υπήρχε μια κοινωνία πρόθυμη να δεχθεί το παράλογο. Να δεχθεί την πιο ακραία εκδοχή των γεγονότων, διότι έτσι φούντωνε τη συνωμοσιολογική σκέψη και ικανοποιούσε τον πρόσφατο αντισυστημισμό της. 

Το καμίνι της αντιμνημονιακής παραφοράς απελευθέρωσε δυνάμεις οι οποίες συνεχώς ψάχνουν να βρουν τη δικαίωσή τους στον ισοπεδωτικό λόγο των λαϊκιστών τόσο της Δεξιάς όσο και της Αριστεράς. Και ως γνωστόν, όταν υπάρχει πελατεία βρίσκεται και το εμπόρευμα και οι προμηθευτές του. Συνεπώς, οι αναγνώστες πολύ σωστά υπενθυμίζουν ότι στις 13 Απριλίου 2003 είχαμε τα άλλα Τέμπη».

(Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ατάκες...

 

Απόψεις...

  

«Για αρχή να πω πως είμαι γενικώς υπέρ του ασυμβίβαστου επαγγελματικής δραστηριότητας και βουλευτικής ιδιότητας. Υπερβάλλοντας ίσως για την αξία της χώρας, πιστεύω πως το να καθορίζεις το μέλλον της με την ψήφο σου, το να μελετάς νομοσχέδια που θα επηρεάσουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, το να επιχειρηματολογείς υπέρ ή κατά προτάσεων της κυβέρνησης που καθορίζουν το μέλλον όλων μας, είναι δουλειές όχι μόνο ιδιαιτέρως σοβαρές αλλά και εξαιρετικά δύσκολες και χρονοβόρες. Αν παράλληλα κάνεις και μια άλλη δουλειά, τότε μάλλον δεν θα τις κάνεις καλά. 

Βέβαια σε ένα κοινοβούλιο στο οποίο οι βουλευτές απλώς ακολουθούν τα κέφια του αρχηγού του κόμματός τους πιθανότατα να υπάρχει χρόνος και για άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες (περίπτωση στην οποία θα έπρεπε να μην τους καταβάλλεται η «βουλευτική αποζημίωση» η οποία, όπως λέει και το όνομά της, δίνεται ως αποζημίωση για την επαγγελματική χασούρα που συνεπάγεται η βουλευτική εργασία).

Πέρα από την πλημμελή άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων, οι βουλευτές που συνεχίζουν να ασκούν κανονικά τα καθήκοντά τους δημιουργούν και προβλήματα αθέμιτου ανταγωνισμού. Πάρτε για παράδειγμα την υπόθεση των Τεμπών. Η κόρη του Νίκου του Κωνσταντόπουλου είναι δικηγόρος στην υπόθεση. Ταυτοχρόνως είναι και αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί πολύ εύκολα, αν θέλει, να χρησιμοποιήσει την υπόθεση αυτή προκειμένου να αποκομίσει πολιτικά οφέλη. Μόνο που έτσι δεν εξυπηρετεί ούτε τους πελάτες της ούτε, πολύ περισσότερο, τη δικαιοσύνη. 

Όπως μπορεί, αν θέλει, να χρησιμοποιεί την πολιτική της ισχύ προκειμένου να εξυπηρετεί το συμφέρον των πελατών της. Στην περίπτωση αυτή οι πελάτες της ευνοούνται αλλά αδικούνται οι αντίδικοι, κι όσο για τη δικαιοσύνη να ζήσουμε να τη θυμόμαστε. Μπορεί επίσης (πάλι αν θέλει) να διαφημίζει δωρεάν τη νομική της δραστηριότητα κι αυτό είναι κακό για όλους εκτός από τον διαφημιζόμενο.

Η πολιτική ταύτιση ενός βουλευτή (και πολύ περισσότερο ενός αρχηγού κόμματος της Βουλής) με μια υπόθεση στην οποία συμμετέχει ως δικηγόρος δεν μπορεί να μη δημιουργεί και ερωτηματικά και ανησυχίες. Το ίδιο και κάθε επαγγελματική εμπλοκή κάθε βουλευτή-δικηγόρου σε υποθέσεις που έχουν πολιτικό υπόβαθρο (ή που δεν έχουν, αφού η πολιτική ισχύς μπορεί να χρησιμοποιηθεί κι εκεί που δεν υπάρχει πολιτικό διακύβευμα). 

Δεν δημιουργεί όμως κανένα ασυμβίβαστο, αφού για τον σοφό Έλληνα νομοθέτη μπορεί κάποιος να είναι άνετα και βουλευτής (ακόμα και αρχηγός κόμματος της Βουλής) και δικηγόρος. Πιθανότατα επειδή οι νομικοί είναι το νούμερο ένα επάγγελμα μέσα στη Βουλή (με δεύτερο του γιατρού). Και μπράβο τους».

                                                               (Μ. Βουλαρίνος-Athensvoice) 

«Η Ελλάδα αλλάζει πρόσωπο. Οι δημοσιονομικοί δείκτες είναι υγιείς, οι αγορές μας εμπιστεύονται ξανά, η οικονομική ελευθερία βελτιώνεται. Στα χαρτιά, η χώρα δείχνει πιο ισχυρή από ποτέ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Κι όμως, ο μέσος εργαζόμενος, η οικογένεια της μεσαίας τάξης, δεν βλέπουν την αλλαγή στο πορτοφόλι τους. Το supermarket παραμένει ακριβό, το ενοίκιο ανεβαίνει, ο μισθός φτάνει ίσα-ίσα. Το ερώτημα είναι αναπόφευκτο: πώς γίνεται η χώρα να προοδεύει ενώ οι πολίτες νιώθουν στάσιμοι;

Η απάντηση είναι λιγότερο μυστηριώδης απ’ όσο φαίνεται. Οι μακροοικονομικοί δείκτες αποτυπώνουν την πορεία του συνόλου, όχι την καθημερινή εμπειρία. Η βελτίωση του ΑΕΠ, η μείωση του χρέους ως ποσοστό του εισοδήματος, η αύξηση της ανταγωνιστικότητας είναι θεμελιώδη βήματα. Όμως οι θετικοί αυτοί αριθμοί χρειάζονται χρόνο για να μετατραπούν σε μισθούς, νέες δουλειές και πραγματική αγοραστική δύναμη.

Οικονομίες που βγαίνουν από μια δεκαετή κρίση δεν αναγεννιούνται με το πάτημα ενός κουμπιού. Χρειάζονται επενδύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους χρειάζονται εμπιστοσύνη. Χρειάζεται βελτίωση της παραγωγικότητας, η οποία δεν αυξάνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζονται επιχειρήσεις που να αναλαμβάνουν ρίσκο, να καινοτομούν, να δημιουργούν θέσεις εργασίας. Κι όλα αυτά δεν συμβαίνουν ταυτόχρονα με την πρώτη θετική αξιολόγηση από τους διεθνείς οίκους».

                                                                      (Αλ. Σκούρας-liberal.gr)

Εδώ ...γελάμε

 

                                                                                           (Α. Πετρουλάκης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Απόψεις...

 

«Διάβασα τις πληροφορίες για τις αλλαγές που ετοιμάζει ο κ. Δένδιας στις Ένοπλες Δυνάμεις. Δίχως να είμαι ιδιαίτερος γνώστης του αντικειμένου, επικροτώ με βάση δυο-τρία κοινά παραδεκτά δεδομένα. Πρώτο, τα παιδιά που πάνε φαντάροι, παρά τον σχετικά μικρό χρόνο της θητείας σε σύγκριση με παλιότερα, θεωρούν το φανταριλίκι χαμένο χρόνο. Πάντα έτσι ήταν, αλλά τώρα αυτή η αντίληψη έχει κυριαρχήσει σε όλο τον νεανικό πληθυσμό. Παλιότερα, το να απαλλαγεί κανείς θεωρούνταν όνειδος για ένα κομμάτι του πληθυσμού, τώρα το να βγάλεις «τρελόχαρτο» ισοδυναμεί με παράσημο.

Δεύτερο, θεωρώ πέραν πάσης λογικής να υπάρχουν περισσότεροι συνταγματάρχες από λοχίες. Το 'γραφε ο περιηγητής Εντμόντ Αμπού για την Ελλάδα του Όθωνα, ότι το ένα πέμπτο του τότε ελληνικού στρατεύματος ήταν στρατηγοί, όμως να συνεχίζεται αυτό και σήμερα είναι τραγικό. Και ενδεικτικό μιας κατάστασης του δημοσίου που έχει φτάσει στο μη περαιτέρω. Το ίδιο και η βαθμολόγηση του 97% των αξιωματικών στην υπηρεσιακή τους αξιολόγηση με άριστα. Γελοιότητες.

Τρίτο, δεν καταλαβαίνω τι ζητάνε οι αξιωματικοί και οι φαντάροι σε οποιονδήποτε άλλη περιοχή και πόλη της χώρας, πλην της παραμεθορίου. Αμ εκείνα τα πελώρια στρατόπεδα στα κέντρα ή στις παρυφές των πόλεων, τι τα θέλει ο στρατός; Κάποτε χτίστηκαν για να στρατοκρατείται η χώρα τα μετεμφυλιακά χρόνια και την περίοδο της χούντας, τώρα τι τα θέλουν; Ας τα χαρίσουν ή ας τα πουλήσουν ή ας τα αξιοποιήσουν, σήμερα πάντως είναι τρύπες απορρόφησης κρατικού χρήματος.

Τέταρτο, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν συνδέεται λειτουργικά το στράτευμα μας με τα πανεπιστήμια μας. Με όποια απ’ αυτά θέλουν, βρε αδερφέ. Αφού στις μέρες μας δεν πολεμάνε φαντάροι με ξιφολόγχες περασμένες στις κάνες των Μ1, κομπιουτεράδες μάχονται αναμεταξύ τους. Τι τους θέλουμε τους θαλάμους, τους θαλαμοφύλακες και τους σκοπούς στα υπερυψωμένα κουβούκλια των στρατοπέδων; Ας πολεμάνε κι απ’ το σπίτι τους ή από την καφετέρια, σαν τους ψηφιακούς νομάδες, αλλά να ξέρουν να πολεμάνε σ’ αυτό το είδος του πολέμου».

                                                                       (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr) 

«Ο δημόσιος διάλογος μοιάζει ολοένα και περισσότερο με καφενείο του Twitter. Βρισιές, επιθέσεις, προσβολές. Αντί για επιχειρήματα, συνθήματα. Αντί για πολιτική, φανατισμός. Μια νέα διεθνής μελέτη το αποδεικνύει με αριθμούς. Και τα πιο δηλητηριώδη θέματα; Όχι η οικονομία, όχι το ασφαλιστικό. Αλλά οι «πολιτιστικοί πόλεμοι» - μετανάστευση, ταυτότητα, ΛΟΑΤΚΙ, έθνος. 

Η τοξικότητα σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι ατύχημα, είναι στρατηγική επιλογή. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν μεγαλύτερο κίνητρο να την καλλιεργούν, αφού με αυτόν τον τρόπο τραβούν την προσοχή. Τα ριζοσπαστικά κόμματα, ιδιαίτερα της δεξιάς αλλά και της αριστεράς, τη χρησιμοποιούν ως όπλο για να συσπειρώνουν οπαδούς. Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, με τους αλγόριθμους που προωθούν ό,τι προκαλεί μεγαλύτερη ένταση, λειτουργούν ως ενισχυτές αυτού του φαινομένου. 

Όσο πιο προσβλητικός είναι κανείς, τόσο περισσότερο τον ακούν. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για τη δημοκρατία. Ο τοξικός λόγος θέλει αίμα. Και εκεί οδηγούμαστε: σε μια πολιτική που δεν πείθει, αλλά φανατίζει. Σε μια πολιτική που δεν υπηρετεί την κοινωνία, αλλά την διχάζει».

                                                                       (Αλ. Σκούρας-Liberal.gr)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

«Μπήκε ήδη ο Οκτώβριος και περιμένουμε το πώς θα πέσει ο πρόεδρος Κυριάκος. Αν θα τον διώξει ο Τραμπ, η Ρουμάνα εισαγγελέας, η μάνα των Τεμπών ή  ένας κάποιος - ο οποιοσδήποτε - άλλος τέλος πάντων. Είπαν ότι μπορεί και να φύγει μόνος του, φοβούμενος την επανεμφάνιση Τσίπρα. Το λόμπι των πετρελαίων έχει παίξει όλα τα χαρτιά του. Έχει αγοράσει μέσα ενημέρωσης, έχει υιοθετήσει κόμματα και κομματίδια, έχει χρηματοδοτήσει την εκστρατεία λάσπης σε βάρος του κ. Μητσοτάκη. 

Τώρα είναι η σειρά του Κυριάκου να ανοίξει τα δικά του χαρτιά.  Δεν πρόκειται για τη μονομαχία στο Ελ Πάσο, για μια κινηματογραφική ταινία σαν εκείνα τα γουέστερν σπαγγέτι. Δεν αναμετρώνται δύο οικογένειες που θέλουν να ελέγχουν την πόλη. Από τη μία πλευρά είναι ο νόμιμα εκλεγμένος πρωθυπουργός και από την άλλη ένας συνασπισμός ισχυρών του χρήματος που έχουν επενδύσει στην πτώση της κυβέρνησης και στον έλεγχο της χώρας από τα υποχείριά τους και τους ίδιους,  

Όπως και το 2015 έτσι και σήμερα δίνεται αγώνας να μείνει όρθια η χώρα. Κάποιους αυτό δεν τους ενδιαφέρει. Τους νοιάζει μόνο να έχουν τον έλεγχό της. Ο κόσμος, όμως, έχει αισθητήριο. Ξέρει τι συμβαίνει και ποιο είναι το συμφέρον της χώρας. Μεταξύ των ολιγαρχών και του Μητσοτάκη είναι προτιμότερος ο Κυριάκος, ο εκλεγμένος πρωθυπουργός. Και ξέρει ακόμη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αποκτήσει αντίπαλο μόνο όταν η αντιπολίτευση αποφασίσει να πάψει να ταυτίζεται με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και απομακρυνθεί από την αυλή των βαρόνων του χρήματος». 

                                                                      (Θ. Mαυρίδης-liberal.gr) 

«Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν, άλλαξαν και οι κωδικοί ενός «επαναστατικού» βιογραφικού. Το αν πορεύθηκες κι εσύ στους δρόμους της Γένοβας αντικαταστάθηκε από το «αν κι εσύ έπλευσες προς τη Γάζα». Και όχι μόνον αυτό. Δεν αρκεί να έπλευσες. 

Αυτό που κυρίως μετράει είναι το αν «απήχθης» από το σιωνιστικό κράτος. Διότι άλλο είναι να σε απαγάγει ένας στρατός με καταδρομική επιχείρηση και άλλο, πολύ πιο εξευτελιστικό, να σε προπηλακίζουν Αιγύπτιοι πολίτες, όπως έγινε στην πρώτη εκστρατεία των ακτιβιστών προς τη Γάζα. Ο ακτιβισμός είναι επάγγελμα, ιδίως ο αριστερός ακτιβισμός και ο ακτιβιστής είναι ένας επαγγελματίας που αναλαμβάνει και τα ρίσκα του».

                                                               (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ατάκες...

 

Απόψεις...

 

«Το βίντεο έχει γίνει viral στο Διαδίκτυο. Τι δείχνει; Έναν νεαρό Έλληνα να κρατά και να επιδεικνύει την ελληνική σημαία στους φριπαλεστάιν που είχαν συγκεντρωθεί στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για να υποδεχθούν τους «ήρωες» της γνωστής κρουαζιέρας. Μετά τις πρώτες στιγμές αμηχανίας, καμιά 5-6 γκριζομάλληδες, γνωστά στελέχη της Νέας Αριστεράς, επιτέθηκαν στον νεαρό και θέλησαν να του αποσπάσουν την ελληνική σημαία. Σίγουρα για πρώτη φορά έπιαναν στα χέρια τους τη γαλανόλευκη. Ένας από αυτούς, σε έξαλλη κατάσταση, αποκαλούσε τον νεαρό «δωσίλογο», δείγμα της νοητικής του σύγχυσης. Τελικά, υπό την προστασία ενός αστυνομικού, απέφυγε τα χειρότερα από τις μαινάδες της Νέας Αριστεράς. 

Και γιατί τους προκαλούσε η ελληνική σημαία; Να, το καίριο ερώτημα. Να κρατούσε το παλικάρι τη σημαία του Ισραήλ ή των ΗΠΑ, εκεί να καταλάβω την οργή τους. Αλλά τη σημαία της πατρίδας τους; Μήπως τελικά αυτοί οι γκριζομάλληδες της Νέας Αριστεράς, και όχι μόνον, έχουν μια διαφορετική αντίληψη για την έννοια της πατρίδας; Μήπως όντως πιστεύουν πως τα σύνορα χωρίζουν τους λαούς και η σημαία δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομμάτι πανί; 

Σε αυτές τις ερωτήσεις έχουν ήδη απαντήσει αριστεροί όλων των τάσεων και αποχρώσεων, όταν τάχθηκαν στον Έβρο με τους παράνομους εισβολείς, όταν δήλωναν ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα και όταν στον βωμό του διεθνισμού τους υπονομεύουν με κάθε τρόπο τις σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ παίζοντας έτσι το παιχνίδι της Τουρκίας. Χρήσιμοι ηλίθιοι, ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός. Γιατί υπάρχει και άλλος βαρύτερος. 

Όλα αυτά έχουν μια λογική διαδρομή η οποία και εξηγεί γιατί αυτοί οι τύποι στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» εξεμάνησαν με τη θέα της ελληνικής σημαίας και γιατί κυνήγησαν το παλικάρι που την κρατούσε. Προφανώς, έκριναν πως σε έναν χώρο που είχαν καταλάβει, με τις ευλογίες Γεραπετρίτη και στον οποίον κυριαρχούσαν οι παλαιστινιακές σημαίες, μια ελληνική σημαία αποτελούσε παραφωνία. 

Ευτυχώς που κάποιος καλός άνθρωπος κατέγραψε αυτό το περιστατικό, το είδε ολόκληρη η Ελλάδα και επιβεβαιώθηκαν τα όσα πιστεύαμε για πρόσωπα και κομματίδια της πάλαι ποτέ ανανεωτικής Αριστεράς». 

                                                                           (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

«Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα —και θλιβερά συνάμα— μέτωπα του υβριδικού πολέμου που ασκείται εναντίον της Ελλάδας είναι αυτό της προπαγάνδας «ήττας». Οποιαδήποτε τουρκική πρωτοβουλία παρουσιάζεται από ορισμένους ως θρίαμβος της Άγκυρας, ενώ κάθε ελληνική κίνηση βαφτίζεται ως ραγιαδισμός και υποταγή. Και το πιο ωραίο; Στην ορχήστρα αυτή συμμετέχουν πρόθυμα και πρώην πρωθυπουργοί – ακόμη και από το στρατόπεδο που σήμερα κυβερνά.

Τα γεγονότα της Νέας Υόρκης ήταν αποκαλυπτικά. Η παρουσία του Ερντογάν εκεί προβλήθηκε από μεγάλο μέρος των ελληνικών ΜΜΕ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που την πρόβαλε ο φιλοκυβερνητικός τύπος της Τουρκίας: «Επέλαση του Σουλτάνου», «συντριβή της Αθήνας» και λοιπά πανηγυρικά. Στην πραγματικότητα, όπως αναλύσαμε και στο άρθρο «Το Τουρκικό ναυάγιο που ξεκίνησε σαν θρίαμβος», ο Σουλτάνος πήγε για μαλλί και βγήκε… κουρεμένος γουλί».

                                                                              (Κ. Στούπας-liberal.gr)

Εδώ... γελάμε

                                                                                                           (Δ. Χαντζόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Απόψεις...

 

«Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η Ευρωπαία εισαγγελέας, Λάουρα Κοβέσι δεν έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μπορεί να το κάνει λίγο αργότερα, πριν το χάραμα, αλλά μέχρι στιγμής ο Κούλης παραμένει πρωθυπουργός. Βέβαια, η κυρία εισαγγελέας ευχαρίστησε τον υπουργό Δικαιοσύνης για τη συνεργασία τους, εξήρε την εξάρθρωση της μαφίας των κοντέινερ στον ΟΛΠ και ζήτησε από τον Γιώργο Φλωρίδη να ενισχύσει το ελληνικό τμήμα της ευρωπαϊκής εισαγγελίας. Περίεργα μου ακούγονται όλα αυτά. Εγώ περίμενα χειροπέδες και βλέπω συγχαρητήρια. Λάουρα, δεν μας τα λες καλά! 

Πάντως, για να είμαι ειλικρινής, στην Κοβέσι, αριστεροί και σούπερ - δεξιοί, πόνταραν τα ρέστα τους έχοντας την ψευδαίσθηση πως θα ασχοληθεί με κάθε τι που το φτωχό τους το μυαλό έχει βαφτίσει σκάνδαλο. Η κατάσταση όλων αυτών επιδεινώθηκε κι άλλο, καθώς δέχθηκαν ακόμα ένα πλήγμα. Αίφνης διαπίστωσαν πως ο φίλος τους ο Ερντογάν έφυγε από τη συνάντησή του με τον Τραμπ χωρίς να πάρει τίποτα, παρά τα περί αντιθέτου θρυλούμενα. Ή μάλλον πήρε, αλλά δεν είναι κόσμιο να γράψω τι πήρε, αν δεχθώ αυτολεξεί τη δήλωση του δημοσιογράφου Χουσεϊν Γκιουνάι. 

Τι ακριβώς είπε ο δημοσιογράφος; «Ναι πήραμε, αλλά πήραμε τον π…ο. Μίλησαν για τα CAATSA, τα F-35, αλλά έθεσαν όρους. Όπως αν εκδιωχθούν οι Παλαιστίνιοι από τα μέρη τους, να τους πάρει η Τουρκία. Επίσης, του είπε να σταματήσει να αγοράζει φυσικό αέριο από τη Ρωσία και να μην κάνει εμπόριο με την Κίνα και να μεταφέρει χρήματα στην Παλαιστίνη. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από αυτά».

                                                                          (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

«Η απορία μου, όμως, παραμένει. Για ποιο λόγο η «προοδευτική – αριστερή» Δύση υιοθέτησε με τόση ευκολία και χωρίς πολλή σκέψη τον όρο «γενοκτονία»· ενώ κανείς δεν μιλάει για γενοκτονική πρόθεση του πουτινικού καθεστώτος που ισχυρίζεται ότι το ουκρανικό έθνος δεν υπάρχει και η Ουκρανία πρέπει να σβήσει από τον χάρτη; 

Θα μου πείτε, ο Πούτιν δεν είναι Εβραίος. Και στην περίπτωση του Ισραήλ, για μια ακόμη φορά, αναδύεται από τις υπόγειες στοές του ασυνείδητου η αντίληψη που έχει ο δυτικός αντισημιτισμός για τον Εβραίο. Τον θέλει αδύναμο, τον θέλει θύμα. Κι όταν αποδείξει ότι διαθέτει μια δύναμη, που του επιτρέπει να επιβιώσει, αυτό το αντιμετωπίζει ως ιστορική ανωμαλία. Παλιά τον ρόλο τον είχε αναλάβει η Ακροδεξιά. Τώρα τον υιοθέτησε η «προοδευτική» Αριστερά».

                                                          (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

«Η συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ είναι κόκκινο πανί για τον τουρκικό εθνικισμό. Κι αυτό διότι είναι το μόνο εμπόδιο που στέκεται απέναντι στις βλέψεις του για την ολοκλήρωση των επεκτατικών του σχεδίων. Το Ισραήλ είναι αυτό που δεν επέτρεψε στην Τουρκία να κερδίσει μια μεγάλη πολιτική νίκη στη Γάζα. Το Ισραήλ προστατεύει αυτήν τη στιγμή τα ζωτικά του συμφέροντα στη Συρία, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια στα σχέδια της Τουρκίας. 

Η αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα, λοιπόν, προκαλεί εύλογη ανησυχία στους Τούρκους. Και αυτή έχει επιχειρηθεί να υπονομευτεί με κάθε τρόπο.  Η προπαγάνδα της Χαμάς χρηματοδοτήθηκε από την Τουρκία. Είναι κοινό μυστικό. Είναι αυτό που ζήτησε ο Ντόναλτ Τράμπ από τον Ταγίπ Ερντογάν: Να σταματήσει η ροή χρήματος στην Παλαιστίνη. Η Τουρκία και το Κατάρ είναι οι μεγάλοι χορηγοί της Χαμάς στην εκστρατεία παραπληροφόρησης στις δυτικές χώρες».

                                                                          (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

 «Τι θα γίνει αν τελικά γίνουν ΚΑΙ τοξικολογικές εξετάσεις και τα αποτελέσματα δεν είναι αρεστά στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και στον πελάτη της;  Θα απεργεί συνεχώς ο πελάτης της; Κι αν αύριο στο δικαστήριο δεν της αρέσει κάτι που θα ειπωθεί ή αποφασιστεί, τι θα γίνει; Θα διαλύσει τη δίκη και θα υπονομεύσει τη διαδικασία και την όποια απόφαση; Παραλογισμός! Δεν μπορεί η Δικαιοσύνη κι η κυβέρνηση, να σέρνονται πίσω από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου κι όλα να γίνονται τυχοδιωκτικό τσίρκο! 

Γιατί οι δικαστές ανέχονται τόσες προσβολές χωρίς να αντιδρούν; Τι στα κομμάτια συμβαίνει; Είναι δυνατόν να αναφέρει (Λάρισα) για… «δικαστική και εισαγγελική ξετσιπωσιά» κι οι δικαστές να μην αντιδρούν; Είναι δυνατόν κρυμμένη πίσω από τη βουλευτική ασυλία, να μιλά  για «επίορκους δικαστές που μπαζώνουν μια ποινική υπόθεση», για «στημένη δίκη» και για «προαποφασισμένες συνθέσεις» και να μην αντιδρά η κεφαλή της Δικαιοσύνης; 

Είναι δυνατόν να της επιτρέπονται τόσο απροκάλυπτοι και χυδαίοι «πυροβολισμοί» προς τη Δικαιοσύνη; Πώς στο καλό επιτρέπεται στην ασύδοτη κι έξαλλη Ζωή Κωνσταντοπούλου να υβρίζει απροκάλυπτα χωρίς κυρώσεις;Όλα έχουν ένα όριο. Ακόμη κι ο πολιτικός ακτιβισμός. Είναι το μόνιμο θέατρο μιας γυναίκας που νομίζει ότι η Δικαιοσύνη είναι προσωπικό της φέουδο και η χώρα σκηνικό για τις παραστάσεις της».

                                                           (Ν.Γ. Σακελλαρόπουλος-emvolos.gr)

«Μέχρι και την κόρη του πρωθυπουργού πήγαν να μπλέξουν με ένα χαλκευμένο έγγραφο, δείγμα της απόγνωσης όλων αυτών που βλέπουν τη δημοσκοπική βελόνα να μην κινείται. Φυσικά γνώριζαν πως μέσα σε λίγα λεπτά θα αποδεικνυόταν το ψέμα και η συκοφαντία, όμως κινήθηκαν με βάση την αρχή του Γκέμπελς «όσο πιο μεγάλο το ψέμα τόσο πιο πολλοί μπορεί να το πιστέψουν». 

Αυτό το τελευταίο συμβάν είναι ένα ακόμα δείγμα πως ο πόλεμος κατά του Μητσοτάκη - δε λέω κατά της κυβέρνησης - είναι αμείλικτος και σε αυτόν έχουν στρατευθεί και οι γνωστές Φιλιππινέζες της «έγκυρης» δημοσιογραφίας. Τη μόνη εποχή που θυμάμαι με τόσο έντονο το πολιτικό κλίμα και τη χυδαιότητα να κυριαρχεί, ήταν αυτή των ετών 1988-1990, δηλαδή τότε που έκαιγε το σκάνδαλο Κοσκωτά, ένα σκάνδαλο υπαρκτό, με άμεση πολιτική ανάμιξη του Ανδρέα Παπανδρέου».

                                                                         (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

Ρήσεις...

                                                                                                             (ευρωπαϊστές f./B)

Απόψεις...

  

«Στο Μάντσεστερ, την ιερότερη ημέρα του Ιουδαϊσμού, το Γιομ Κιπούρ, ένας φανατικός αντισημίτης όρμησε με αυτοκίνητο και μαχαίρι σε πιστούς συναγωγής, αφήνοντας πίσω του νεκρούς και τραυματίες. Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα στη Γερμανία, οι αρχές εξάρθρωσαν δίκτυο ισλαμιστών – φασιστών που προετοίμαζε χτυπήματα κατά Εβραϊκών και Ισραηλινών στόχων. 

Η τρομοκρατία αυτή που αναπτύσσεται ξανά στην Ευρώπη δεν είναι τυφλή. Έχει όνομα, έχει ιδεολογία, έχει στόχο. Δεν είναι δήθεν η «άλλη όψη» του παλαιστινιακού. Είναι το μακρύ χέρι του αντισημιτισμού και του δηλωμένου ως τελικού σκοπού τον αφανισμό του Ισραήλ και την εξάλειψη του λαού του.‘ Όπου γης. 

Όποιος κλείνει τα μάτια μπροστά σε αυτό το γεγονός, όποιος υποστηρίζει τις νηοπομπές τύπου Global Sumud Flotilla, τις διαδηλώσεις στους ευρωπαϊκούς δρόμους γεμίζει με οξυγόνο τα πνευμόνια των ισλαμο-φασιστών. Οι οποίοι ορέγονται να συνθλίψουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και τα συστατικά της Δημοκρατίας που απολαμβάνουν. 

Έχει γραφτεί και αιτιολογηθεί πλήρως ότι η σφαγή της 7ης Οκτωβρίου δεν ήταν έργο κάποιων αφιονισμένων ισλαμιστών αλλά ένα εγκληματικό σχέδιο το οποίο μάλιστα επιδοκίμασε η συντριπτική πλειοψηφία του παλαιστινιακού λαού».

                                                                            (Κ. Γαλανού-liberal.gr)

«Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το πραγματικό  προλεταριάτο της μεταβιομηχανικής καταναλωτικής μας οικονομίας, οι ήρωες του λιανεμπορίου και του delivery, προσλαμβάνονταν για 4ωρα και δούλευαν 8ωρα, χαμογελώντας κιόλας. Τώρα, με την ηλεκτρονική κάρτα και με την έλλειψη εργατικών χεριών λόγω δημογραφικής γήρανσης, οι συνθήκες έχουν βελτιωθεί – με τον λογαριασμό φυσικά να τον πληρώνουμε όλοι στις τιμές. Μήπως πιστεύει κανείς ότι υπάρχει επιχείρηση που δεν θα μετακυλήσει το κόστος; Αν δεν μπορεί να το μετακυλήσει θα κλείσει. 

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ακούω στο ραδιόφωνο διαφήμιση για απεργία ενάντια στο… «13ωρο». Πανικός! Μήπως ξαναγυρίσαμε στην εποχή των «Αθλίων» του Ουγκό; Μήπως ξεχάστηκε το Σικάγο και το 8ωρο;Όχι βέβαια. Αυτό που αλλάζει είναι ότι οι τρεις ώρες υπερωρίας γίνονται τέσσερις και το μέγιστο από 12ωρο γίνεται 13ωρο – με τον εργαζόμενο νομικά θωρακισμένο αν αρνηθεί. Αλλά το ΠΑΜΕ βλέπει πάλι «ματωμένα κάτεργα ».

                                                                             (Κ. Στούπας-liberal.gr)

«Ο Βασίλης Μπισμπίκης θα μπορούσε να κάνει κάτι έξυπνο. Να παραδεχτεί το λάθος του, να ψέξει τον εαυτό του και να αναγάγει τη συμπεριφορά του σε παράδειγμα προς αποφυγήν. Ένας γνήσια λαϊκός άνθρωπος δεν θα φοβόταν να τσαλακωθεί (ειδικά μετά το de facto τσαλάκωμά του) επ’ αγαθώ των ανθρώπων που τον θαυμάζουν. Ούτε κι ένας γνήσιος πνευματικός άνθρωπος θα φοβόταν να εκθέσει με ευθύτητα τα ηθικά του παραπτώματα. Αντ’ αυτού, επέλεξε να αρνηθεί εν μέρει αυτό που έκανε και να κουνήσει επιπλέον το δάχτυλο στα Μέσα που κατέγραψαν το περιστατικό (τα ίδια Μέσα που συνήθως τον εκθειάζουν)».

                                                                (Α. Αλεξανδρής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

                                                                                                                             (ευρωπαϊστές f/B)

Παραμύθια με προβλέψιμο τέλος...

«Όταν ξεκίνησα τον καυγά με τους εραστές του ξυλολίου στις αρχές του χρόνου, ο φίλος V.T. που εργάζεται ως σταθμάρχης και υπεύθυνος μεταφορών σε ένα μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό της Γερμανίας μου είχε γράψει ότι από το 1965, ο σταθμός του χρησιμοποιεί ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ πίνακα αυτοματισμού που είχε και η Λάρισα. 

Με αυτό τον πίνακα, διαχειρίζονται και κατευθύνουν 500 συρμούς καθημερινά, χωρίς ποτέ να υπάρξει κάποιο πρόβλημα και κατέληγε "αν στην Ελλάδα, με 20 δρομολόγια, καταφέρνετε να συγκρουστούν 2 τραίνα, κλείστε το το μαγαζί, και ακόμα και το πιο σύγχρονο σύστημα ασφαλείας θα αποδειχθεί ανεπαρκές αν το σβήνουν κάποιοι". 

Αν συγκρουστείτε με το αυτοκίνητό σας, μοντέλο του 1995, δεν θα κατηγορήσετε τους πάντες επειδή δεν είχε ABS, ESP, σύστημα αποφυγής σύγκρουσης, σύστημα διατήρησης της λωρίδας και ένα σωρό άλλα τέτοια καλούδια. Το οδηγείτε με τα τεχνικά χαρακτηριστικά που το αγοράσατε και προσέχετε στο δρόμο! 

Συνεπώς, με δεδομένο ότι το υπάρχον σύστημα ήταν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΠΑΡΚΕΣ για να προλάβει το δυστύχημα, το λάθος ήταν 100% ανθρώπινο. 2 ηλίθιοι σταθμάρχες, έφυγαν για σουβλάκια και... γκόμενες και άφησαν άλλον ένα ηλίθιο που έκλεισε τον αυτοματισμό του πίνακα και τον γύρισε σε χειροκίνητο έλεγχο, τον οποίο αδιαφόρησε να κάνει. Για να μην αναφέρω τι κυκλοφορεί, ότι οι γυναίκες και τα τσίπουρα ήταν καθημερινότητα ΜΕΣΑ στο Σταθμαρχείο.

Συνεπώς έχουμε ένα φυσικό αυτουργό του δυστυχήματος και ψάχνουμε να βρούμε τους ηθικούς αυτουργούς, αυτούς δηλαδή που τον προήγαγαν από αχθοφόρο σε Σταθμάρχη, αυτούς που τον έκριναν κατάλληλο, αυτούς που ΕΠΕΜΕΙΝΑΝ στο διορισμό του και αυτούς που προσπάθησαν να καλύψουν τον κώλο των εμπλεκομένων, με μαϊμού διαγνώσεις για την υγεία τους. Και ΑΥΤΟ δεν θέλουν κάποιοι να ακουστεί στην Αίθουσα του Δικαστηρίου. 

Γι αυτό και τον έχουν βγάλει τελείως από το κάδρο και από την πρώτη μέρα τον είχαν βγάλει "αθώο". Και γι' ΑΥΤΟ επί 2 χρόνια μιλάνε για ένα παραμύθι περί λαθρεμπορίου, λες και η πυρόσφαιρα δημιούργησε τη σύγκρουση και όχι το αντίθετο.

Και γι' ΑΥΤΟ, κανένας τους δεν αναφέρει τα δύο (2) πιστοποιητικά ασφαλείας που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Σιδηροδρόμων, τρεις (3) μήνες πριν το δυστύχημα, ενώ θα έπρεπε να έχουν κρεμάσει τον Ακκού στα μανταλάκια, αν όλα ήταν ΤΟΣΟ άσχημα για τους σιδηροδρόμους μας.

Έχω την αίσθηση ότι όταν επιτέλους ξεκινήσει η Δίκη, κάποιοι κήνσορες της Κοινωνίας μας θα πρέπει να πάρουν τα βουνά, μετά από όσα ακουστούν. Και ΑΥΤΟ θέλουν, με νύχια και με δόντια να αποφύγουν, γιατί ΞΕΡΟΥΝ ότι το 3% πλέον θα είναι απάτητη κορυφή για τα αποκόμματά τους. Αναμένουμε...»

                                                                      (Κ. Κάπος-ευρωπαϊστές f/B)

Εδώ ...γελάμε

 

Απόψεις...

 

@ Δεν φταίει ο κορονοϊός που περνάνε όλοι τάξη χωρίς να ξέρουν ούτε την προπαίδεια, για να μην τους «στεναχωρήσουμε». Δεν φταίει ο κορονοϊός που οι τέχνες μπήκαν στο περιθώριο και τα ΑΕΙ έγιναν το νέο «τάμα» για όλους. Δεν φταίει ο κορονοϊός που μαθητές κάνουν bullying στους καθηγητές για να πάρουν εικοσάρια, ενώ δεν αξίζουν ούτε το πέντε. Δεν φταίει ο κορονοϊός που οι μισοί  νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί εξαφανίζονται με το καλημέρα σε μακροχρόνιες άδειες. 

Δεν φταίει ο κορονοϊός που τα παιδιά από τα δύο τους χρόνια τα φορτώνουμε σαν mini Αϊνστάιν, να μαθαίνουν αλφάβητο και αριθμούς, για να ξέρουν στα τέσσερα ανάγνωση και γραφή αντί να παίζουν και να γνωρίζουν τον κόσμο στον παιδικό σταθμό. Μια πίεση που εξυπηρετεί μόνο την αύξηση θέσεων των εκπαιδευτικών και καίει τα παιδιά πριν καν ξεκινήσουν. Κι ύστερα απορούμε γιατί η παραβατικότητα σκάει σαν ηφαίστειο πριν τα 12 έτη. 

Όταν φορτώνεις ένα παιδί από τη βρεφική ηλικία με πίεση και άγχος, η έκρηξη είναι δεδομένη και οι αντιδράσεις απρόβλεπτες. Και φυσικά δεν φταίει ο κορονοϊός που η συνδικαλιστική νοοτροπία των καθηγητών λέει «όχι σε όλα». Όχι στην αξιολόγηση, όχι στην αλλαγή, όχι στην αξιοκρατία. 

Άρα, ας τελειώνουμε με τα άλλοθι: δεν είναι ο ιός, είναι η νοοτροπία μας. Και όσο την κρύβουμε κάτω από το χαλί, τα σχολεία θα συνεχίζουν να βγάζουν «πτυχιούχους» που δεν ξέρουν να συμπληρώσουν δήλωση του ν.105 μα πάνω από όλα θυμωμένα παιδιά πού εξελίσσονται σε δυστυχισμένους ενήλικες».

                                                               (Λένα Λιώση-ευρωπαϊστές f/B)

«Διάβασα στο larisanew.gr: «Δήμαρχος ξέχασε σάκο γεμάτο με 40.000 ευρώ στη γενική συνέλευση του ΦΟΔΣΑ Θεσσαλίας!» και μου ήρθε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Όχι για τα λεφτά – αυτά βρέθηκαν, όπως βρέθηκε και ο σάκος, που τελικά ο δήμαρχος γύρισε και πήρε πίσω, λες και είχε αφήσει το παγούρι του στο γραφείο. Αλλά για την εικόνα μιας χώρας που έχει χάσει κάθε ίχνος ντροπής.

Ένας δήμαρχος κουβαλά 40.000 ευρώ μετρητά. Τα ξεχνά. Τα παίρνει πίσω. Και τέλος. Καμία απορία, καμία έρευνα, κανένα “περίμενε λίγο, τι γίνεται εδώ;”. Η κοινωνία το παίρνει σαν αστείο της ημέρας. Η πολιτική εξουσία σιωπά. Και τα ΜΜΕ το περνάνε στα “περίεργα νέα”. Αυτή είναι η Ελλάδα του 2025: ένα θέατρο αποχαύνωσης, όπου τίποτα πια δεν σε κάνει να ντραπείς.

Ο δήμαρχος με τον σάκο δεν είναι τυχαίο περιστατικό. Είναι η πιο καθαρή εικόνα μιας άρρωστης πολιτικής κουλτούρας που χρόνια τώρα θεωρεί το δημόσιο χρήμα… προσωπικό πορτοφόλι. Είναι ο ίδιος μηχανισμός που αφήνει κάποιους να χτίζουν καριέρες πάνω σε ρουσφέτια, εργολαβίες και “δωρεές”. Η ίδια νοοτροπία που κάνει τον απλό πολίτη να ψιθυρίζει “έλα μωρέ, όλοι τα ίδια κάνουν” πριν γυρίσει πλευρό στον καναπέ».

                                                                     (Δ. Ευθυμίου-larisanew.gr)

Ρήσεις...

                                         

                                                                   

   (ευρωπαιστές f/B)
 

Απόψεις...

 

@ Γεωργία Λέτσιου - "Το πλήρωμα του CAPTAIN NIKOS, λίγο πριν το Ισραηλινό ρεσάλτο, πέταξε τα κινητά του στη θάλασσα. Ανάμεσα του και η Γαλλίδα  ευρωβουλευτής Ρίμα Χασάν και η Ελληνίδα αγωνίστρια (εδώ γελάνε) Μάνια Μπαρσέφσκι. Μία φαινομενικά άχρηστη πληροφορία. Πείτε μου αν υπάρχει στον πλανήτη εχέφρων άνθρωπος που θα έκανε ποτέ αυτή την κίνηση. Το λογικό θα ήταν να προσπαθήσει να εξασφαλίσει με κάθε μέσον την κατοχή του κινητού του. Επομένως τίθεται το ερώτημα γιατί «αγωνιστές» τα πέταξαν στη θάλασσα; 

Η απάντηση είναι προφανής. Επειδή  μέσα στα κινητά υπήρχαν πληροφορίες που δεν ήθελαν να έρθουν στο φως. Τι είδους πληροφορίες! Επαφές με ύποπτες οργανώσεις, συνομιλίες με «χορηγούς» και οργανωτές, φωτογραφίες και βίντεο που θα αποκάλυπταν ότι το ταξίδι τους δεν ήταν ούτε αυθόρμητο ούτε αθώο. Οι ίδιοι που παριστάνουν τα θύματα του «κατασταλτικού συστήματος», ήξεραν  καλά πότε να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. 

Ποιες ήταν οι ύποπτες οργανώσεις; Για θυμηθείτε τον αισχρό ρόλο των ΜΚΟ στη λαθρομετανάστευση. Για θυμηθείτε τις χορηγίες της Τουρκίας και της Χαμάς στους υποστηρικτές τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις εντολές από τους διοργανωτές είναι σαφείς. Η κλασική πρακτική σε τέτοιες «αποστολές» είναι  «καθαρίστε ό,τι σας συνδέει με εμάς» για να μείνουν τα κυκλώματα στο απυρόβλητο. Άλλωστε το ίδιο δεν κάνουν οι δήθεν κατατρεγμένοι όταν τους πλησιάζει το Λιμενικό; Σπεύδουν να εξαφανίσουν τα στοιχεία που τους ταυτοποιούν και πετάνε τα κινητά στη θάλασσα. Τυχαίο; Δε νομίζω να είστε τόσο αφελείς και να πιστευτέ στον τυχαιότητα!

Ας μη μιλήσουμε δε και για την οικολογική ειρωνεία! Τα σούργελα που μας κάνουν μαθήματα περιβαλλοντικής ευαισθησίας, πετούν μπαταρίες λιθίου και τοξικά μέταλλα στη θάλασσα. Η ήδη πληγωμένη Μεσόγειος, έγινε ο σκουπιδοτενεκές της προπαγάνδας τους. Έτσι, στο όνομα του ανθρωπισμού τους έστησαν ένα ακόμη μικρό έγκλημα κατά του ίδιου του περιβάλλοντος που επικαλούνται. 

Η εικόνα είναι αποκαλυπτική. Τα σκάφη αναψυχής  βαφτίζονται «στόλοι ειρήνης», οι ακτιβιστές βαφτίζονται «μάρτυρες» και τα κινητά  βυθίζονται για να πνίξουν τα στοιχεία που τους ενοχοποιούν και αποκαλύπτουν την πραγματική τους ταυτότητα». 

@ Γιάννης Χοχλακάκης - Η Γεωργία δεν γονατίζει – η Ευρώπη οφείλει να σταθεί στο ύψος της. Μετά από περισσότερες από 300 ημέρες συνεχών διαδηλώσεων, παρά τη βία, τις συλλήψεις και την προπαγάνδα του διεφθαρμένου καθεστώτος-μαριονέτα του Κρεμλίνου, χιλιάδες πολίτες από κάθε γωνιά της Γεωργίας πλημμύρισαν ξανά την Τιφλίδα. Με ένα μήνυμα ξεκάθαρο: είμαστε Ευρωπαίοι και δεν θέλουμε να είμαστε Ρώσοι.

Η σύγκρουση που εκτυλίσσεται στη Γεωργία είναι βαθιά πολιτική και ευρωπαϊκή. Από τη μία πλευρά, η κοινωνία των πολιτών που διεκδικεί δημοκρατία, κράτος δικαίου, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ελευθερία του Τύπου. Από την άλλη, ένα καθεστώς που μιμείται τα ρωσικά πρότυπα ελέγχου, χρησιμοποιώντας τον φόβο και τη βία για να παραμείνει στην εξουσία. Η Γεωργία βρίσκεται στο ίδιο κρίσιμο σταυροδρόμι όπου βρέθηκε η Ουκρανία πριν από δώδεκα χρόνια. Και όπως τότε, έτσι και τώρα, η Ευρώπη αντιδρά με καθυστέρηση, σαν να μην αντιλαμβάνεται ότι στη Τιφλίδα κρίνεται και η δική της υπόσταση.

Η ευρωπαϊκή πορεία της Γεωργίας δεν είναι απλώς ένα γεωπολιτικό ζήτημα. Είναι μια μάχη για την ψυχή της ίδιας της ηπείρου.

                                                                                (ευρωπαϊστές f/B)

   

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

@ Θάνος Τζήμερος - Ο Πάπας Λέων ΙΔ', επικεφαλής ενός οικονομικού οργανισμού που διαχειρίζεται πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ, οχυρωμένος στο Βατικανό, μια πόλη - κράτος, με τείχη ύψους 12 μέτρων και πάχους 3,5, μίλησε στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου το Σάββατο, την πρώτη ημέρα του Ιωβηλαίου των Μεταναστών και του Ιεραποστολικού Κόσμου.

Απευθυνόμενος σε πάνω από 40.000 ακροατές παρόντες, είπε: «Φέτος πρέπει να επιλέξουμε ποιον θα υπηρετήσουμε, τη δικαιοσύνη ή την αδικία, τον Θεό ή τα χρήματα.» Τι γίνεται όμως όταν ο δικός σου Θεός σου δίνει εντολή να μοιραστείς τον κόσμο με τον άλλον, αλλά ο Θεός του άλλου του δίνει εντολή να σε σφάξει και να κρατήσει τον κόσμο για πάρτη του; Επ' αυτού δεν είχε απάντηση ο Ποντικόφηκας, όπως δεν έχει κανένας απατεώνας που υποδύεται τον εκπρόσωπο του Θεού επί Γης. 

Πόσα "παιδιά του Θεού" από το Πακιστάν, τη Σομαλία, την Υεμένη, φιλοξενεί ο Ποντικόφηκας στα παλάτια του; Πότε θα εκδηλώσει ένας Πάπας ή έστω κι ένας παπάς, την υποστήριξή του στους Χριστιανούς που κυνηγάνε και σφάζουν οι τζιχαντιστές σε όλον τον κόσμο; Τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό φτάσαμε να τον υπερασπιζόμαστε μόνο εμείς οι άθρησκοι.

@ Χ. Τζιγκουνάκης - Ο Λοχαγός Ρόι Ναχάρι υπηρετούσε  στο 202ο Τάγμα της Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών. Στις 7 Οκτωβρίου, πολέμησε γενναία δίπλα στους στρατιώτες του μέχρι το Κιμπούτς Κφαρ Άζα, συμμετέχοντας σε σφοδρές μάχες σώμα με σώμα με τρομοκράτες καθώς μετακινούνταν από σπίτι σε σπίτι, αποφασισμένοι να σώσουν ζωές και να σταματήσουν τη σφαγή. Μετά από πολλές ώρες αδυσώπητης μάχης και υπό σφοδρά πυρά, ο Ρόι και η ομάδα του έσωσαν με επιτυχία πάνω από 40 οικογένειες από το κιμπούτς.

Δυστυχώς, ο Ρόι υπέστη σοβαρά τραύματα και απεβίωσε δύο ημέρες αργότερα, περιτριγυρισμένος από τους αγαπημένους του γονείς, την Ίρις και τον Ρόνεν, τον δίδυμο αδελφό του Μπαρ, ο οποίος υπηρετεί επίσης στο 202ο Τάγμα, τη μικρότερη αδελφή του Ρότεμ και τον μικρότερο αδελφό του Ομέρ. Σε ηλικία μόλις 23 ετών, η οικογένειά του τίμησε τις επιθυμίες του δωρίζοντας τα όργανά του σε πέντε ασθενείς που είχαν επείγουσα ανάγκη, σώζοντας ζωές ακόμη και μετά τον θάνατό του και αφήνοντας πίσω του ένα βαθύ κενό.

Ο Ρόι ήταν ένας  ηγέτης, ένας ηρωικός αξιωματικός και ένας αγαπημένος γιος και αδελφός, που αγαπήθηκε βαθιά από τους στρατιώτες του. Θα σε θυμόμαστε πάντα, Ρόι, με αγάπη και νοσταλγία... Σεβασμός και εκτίμηση...

                                                                                 (ευρωπαϊστές f/B)

Χωρίς... σχόλια

 

                                                                                                                         (iefimerida.gr)

Απόψεις...

 

@ Χαράλαμπος Τζιγκουνάκης - Τελικά ο στολίσκος των βλαμμένων τι ακριβώς μετέφερε στην Γάζα; Μετά τη σύλληψη των άπλυτων υποστηρικτών των τρομοκρατών, και την κατάσχεση των πλοιαρίων τους από τις IDF, μαντέψτε τι βρέθηκε μέσα στα σκάφη τους. ΤΙΠΟΤΑ! Καμία ανθρωπιστική βοήθεια. Κανένα φάρμακο. Καμία προμήθεια κανενός είδους! Λες και έχουν έλλειψη εκεί. Μόνο κάμερες και προπαγανδιστικά φυλλάδια της HamASS. Ακτιβισμό και ακραία χαοτικά μανιφέστα. Δεν είδα να βγάζουν αυτοί και οι όμοιοι τους κουβέντα για τους απαχθέντες ομήρους της 7ης Οκτωβρίου, από ισλαμιστές τρομοκράτες. Στο κράτος του Ισραήλ ούτε θα τους βασανίσουν, ούτε θα τους βιάσουν , ούτε θα σφαγιαστούν, όπως οι δύστυχοι Ισραηλινοί. Απλώς θα τους τρατάρουν σάντουιτς και θα τους απελάσουν. Ψυχραιμία!

https://www.facebook.com/dimizaxou/videos/1946079672631253/?locale=el_GR

@ Leo Kastanas - Μπορεί ο Τραμπ να είναι ό,τι είναι αλλά είναι και σκληρός αντιισλαμιστής και ξέρει πολύ καλά τι είναι το κολλητάρι του ο σουλτάνος. Και φυσικά γνωρίζει ότι προαλείφεται για νέο αφεντικό του ισλαμικού φονταμενταλιστικού κόσμου. Και κατά βάθος τον σιχαίνεται.  Και τον φοβάται. Γι' αυτό τον έδωσε και στεγνά ως έμπειρο στο στήσιμο των εκλογών. Δηλαδή θέλει να τον κοντύνει ή και να τον αλλάξει. Από την άλλη η κουβέντα για την εκεχειρία και τη συμφωνία με την Παλαιστίνη γίνεται με την ηγεσία της Γάζας δηλαδή τη Χαμάς. Διότι διάφοροι εγχώριοι ξυπνητζήδες μας σκότισαν τον έρωτα με τον παλαιστινιακό λαό που θα αποφασίσει και άλλα τέτοια. Η Χαμάς αποφασίζει για τα πάντα. Αυτή εκπροσωπεί την Παλαιστίνη; Όχι. Αυτή είναι η Παλαιστίνη.

https://www.facebook.com/dimizaxou/videos/1130043925288668/?locale=el_GR

@ Petros Papasarantopoulos - Θα μπορούσε να είναι σκηνή από κινηματογραφική ταινία, παρότι αμφιβάλλω εάν θα μπορούσε να υπάρξει τόσο ευφάνταστος σκηνοθέτης. Πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας του κόσμου, ο «Πλανητάρχης», εισέρχεται με φόρα σε αίθουσα, στη Βιρτζίνια, όπου έχει καλέσει 800 στρατηγούς, την αφρόκρεμα των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Αναμένει αποθέωση, εισπράττει σιγή νεκροταφείου. Κανείς δεν χειροκροτά, κανείς δεν σηκώνεται όρθιος. Ο Πλανητάρχης δείχνει κεραυνόπληκτος. «Αν θέλετε να χειροκροτήσετε, χειροκροτήστε» τους λέει. Σιγή ασυρμάτου. Περνάει στην αντεπίθεση. «Αν δεν σας αρέσει αυτό που λέω, μπορείτε να φύγετε από την αίθουσα. Φυσικά, θα χάσετε τον βαθμό σας, θα χάσετε το μέλλον σας. Αλλά απλά νιώστε ωραία και χαλαρά». 

Κανείς δεν φεύγει. Μένουν στην αίθουσα με μια παγερή έκφραση στο πρόσωπό τους. Ο κεραυνόπληκτος αρχίζει μια παραληρηματική ομιλία. Σε λίγο, ο υποτακτικός του, υπουργός Πολέμου, Πιτ Χέγκσεθ, λέει ότι «Είναι εντελώς απαράδεκτο να βλέπουμε χοντρούς στρατηγούς και ναυάρχους στις αίθουσες του Πενταγώνου και να ηγούνται διοικήσεων σε όλη τη χώρα και τον κόσμο. Είναι άσχημη εικόνα».Τραμπ και Χέγκσεθ πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Ίσως το μεγαλύτερο φιάσκο του Τραμπ από όταν έγινε πρόεδρος.

                                                                                   (ευρωπαϊστές f/B)

Η ΕΡΤ των επαναλήψεων...

 

Ειδήσεις...

 

@ Η επικείμενη απαγόρευση της κυκλοφορίας καινούργιων αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης έχει προκαλέσει διχογνωμία, τόσο μεταξύ των κατασκευαστών όσο και μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Γερμανός καγκελάριος Friedrich Merz παρουσιάζεται ως ένθερμος υποστηρικτής της συνέχισης πώλησης καινούργιων αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες και μετά το 2035, παρά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη ορίσει τη χρονιά αυτή ως ορόσημο. Ο Merz επιμένει ότι ενδιάμεσες λύσεις, όπως τα υβριδικά αυτοκίνητα, εξακολουθούν να έχουν θέση στην αγορά, ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε πως η πρόταση «παραβλέπει εντελώς τις ανάγκες που υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη, και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να τεθεί σε ισχύ, μένοντας προσηλωμένοι σε τεχνολογίες που μπορεί να μην είναι ακόμη ώριμες για την αγορά».

@ Δύο 17χρονες, η ομογενής Μαρία Νιώτης και η φίλη της Ιζαμπέλα Σάλας, έχασαν τη ζωή τους όταν τις παρέσυρε και τις σκότωσε συνομήλικός τους στο Νιου Τζέρσεϊ. Η τραγωδία σημειώθηκε γύρω στις 5:26 μ.μ. τη Δευτέρα και ενώ τα κορίτσια οδηγούσαν ηλεκτρικά ποδήλατα στη Λεωφόρο Μπερνσάιντ, έναν ήσυχο δρόμο κατοικιών στο Κράνφορντ όπου το όριο ταχύτητας είναι 25 μίλια την ώρα, μέχρι που τις παρέσυρε ένα μαύρο SUV.Ο οδηγός του οχήματος, ένας 17χρονος που ταυτοποιήθηκε ως ο φερόμενος υπαίτιος, δεν σταμάτησε στον τόπο του δυστυχήματος, αλλά αργότερα τέθηκε υπό κράτηση. ο φερόμενος δράστης παρακολουθούσε μία από τις κοπέλες, με αποτέλεσμα εκείνη να ζητήσει περιοριστικά μέτρα. «Έκανε καταγγελίες και δεν έγινε τίποτα», δήλωσε η φίλη της, η Τάμι Καρμπαχάλ, στο CBS 2. «

@ Δύσκολες ώρες περνά ο τραγουδοποιός Βασίλης Παϊτέρης, καθώς κρίθηκε προφυλακιστέος και πρόκειται να οδηγηθεί στις φυλακές Λάρισας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 75χρονος καλλιτέχνης συνελήφθη κατά τη διάρκεια τυχαίου αστυνομικού ελέγχου στη Λάρισα. Όπως διαπιστώθηκε, το όνομά του «χτύπησε» στο σύστημα λόγω καταδικαστικής απόφασης φυλάκισης ενός έτους για πλαστογραφία και απάτη, αλλά και για χρέη για το σπίτι που είχε φτιάξει στην Αγία Βαρβάρα το οποίο κρίθηκε παράνομο και του έχουν επιβληθεί πρόστιμα.

@ Τη θέση ότι συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα, με πρωτεργάτη τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, επιχειρούν με κάθε τρόπο να καθυστερήσουν τη διαδικασία της δίκης για την υπόθεση των Τεμπών, εκφράζει ο πολιτικός αναλυτής Ανδρέας Δρυμιώτης, σε συνέντευξή του στο Liberal. Επισημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική κυβερνησιμότητας για ένα νέο κόμμα υπό τη Μαρία Καρυστιανού, ενώ χαρακτηρίζει άτοπο και άκαιρο το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός νέου κόμματος, με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα, «καθώς το αφήγημά του έχει τελειώσει». Ο γνωστός πολιτικός αναλυτής εκτιμά πως είναι απολύτως εφικτή η αυτοδυναμία για τη ΝΔ στις εκλογές του 2027.

@ Πρωτοφανή λεκτική επίθεση καταγγέλλει ότι δέχτηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Μπάρκας από την πρώην συντρόφισσά του και νυν ανεξάρτητη βουλευτή Ραλλία Χρηστίδου. Σύμφωνα με τον εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, η Ραλλία Χρηστίδου, κατεβαίνοντας από το βήμα, αφού ολοκλήρωσε την παρέμβασή της στο νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για τις κρίσιμες οντότητες, πέρασε από δίπλα του στην πρώτη σειρά των εδράνων όπου καθόταν και του είπε: «Αν ξαναγελάσεις την ώρα που μιλάω, θα σου σπάσω τα μούτρα». Όπως υποστηρίζει ο βουλευτής, αιφνιδιάστηκε και ψέλλισε μόνο «

@ Η ιστορία της Μαριάμ Ναμπατάνζι από την Ουγκάντα συγκλονίζει: Μητέρα 47 παιδιών εγκαταλείφθηκε από τον άνδρα της αφού γέννησε το τελευταίο της παιδί. Σύμφωνα με το infobae.com, η 45χρονη έγινε γνωστή διεθνώς ως «η πιο γόνιμη γυναίκα στον κόσμο», αφού έφερε στον κόσμο 47 παιδιά σε 15 γέννες - με πεντάδυμα, τετράδυμα, τρίδυμα και δίδυμα. Η ίδια διευκρίνισε: «Έφερα στον κόσμο 47 παιδιά, αλλά έχασα τρία. Σήμερα έχω 44 ζωντανά παιδιά».

Στα 12 της χρόνια ο πατέρας της την πούλησε σε έναν άνδρα 33 χρόνια μεγαλύτερο, λίγο μετά τον θάνατο της μητέρας της και την τραγωδία που στοίχισε τη ζωή των έξι αδελφών της. Ο άνδρας αυτός έγινε ο πατέρας όλων των παιδιών της. Η σπάνια γενετική της πάθηση, η υπερωορρηξία, την οδήγησε σε συνεχείς πολλαπλές κυήσεις. Οι γιατροί τής έλεγαν πως η μόνη λύση ήταν να συνεχίσει να κυοφορεί. Παρά τις δύσκολες συνθήκες, όλα τα παιδιά γεννήθηκαν ζωντανά, με μόλις μία καισαρική.

Όμως μια μέρα ο σύζυγός της εξαφανίστηκε. Πούλησε το σπίτι τους και εγκατέλειψε εκείνη και τα παιδιά στον δρόμο. Έκτοτε, η Μαριάμ αγωνίζεται μόνη να τα μεγαλώσει. Παρά την ασθένειά της, σχεδιάζει να δημιουργήσει πτηνοτροφική μονάδα για να εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα

@ Εικοσιεννέα αρχαιότητες παραδόθηκαν στις ελληνικές Αρχές την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου από τον επικεφαλής της Antiquities Trafficking Unit Matthew Bogdanos, Αντιεισαγγελέα στην Εισαγγελία του Μανχάταν, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Προξενείο της Νέας Υόρκης, παρουσία του Γενικού Γραμματέα Πολιτισμού Γεωργίου Διδασκάλου, της Γενικής Προξένου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη Ιφιγένειας Καναρά και στελεχών της Διεύθυνσης Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών. Οι αρχαιότητες που επαναπατρίζονται καλύπτουν ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα από την Τελική Νεολιθική (5000-4000 π.Χ.) έως την Ύστερη Ελληνιστική περίοδο (2ος/1ος αι. π.Χ.) και αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της γλυπτικής, της μεταλλοτεχνίας και της κεραμικής.

@ «Ξαφνικό θάνατο» για το πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας του 2024 ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Τσιάρας, ενώ πηγές του υπουργείου ανέφεραν ότι υπό αίρεση βρίσκεται και η πιθανότητα να υπάρξει νέο πρόγραμμα το 2025. Ο υπουργός σημείωσε ότι οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση, καθώς με βάση τα αποτελέσματα των ελέγχων, «το συντριπτικό ποσοστό των αιτούντων που έχει ενταχθεί στα βιολογικά πρέπει να απενταχθεί». Μάλιστα τόνισε ότι υπάρχει πρόβλημα με τη ροή των ευρωπαϊκών ενισχύσεων εφόσον δεν ακολουθούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες. «

@ Η σύζυγος του Πάνου Ρούτσι, Μιρέλα, διέψευσε κατηγορηματικά τον Βασίλη Μπισμπίκη, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η παρουσία του στο Σύνταγμα, στο πλευρό του απεργού πείνας, έγινε ύστερα από πρόσκλησή τους. Μιλώντας το πρωί της Κυριακής στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι», η κ. Ρούτσι αναφέρθηκε στη δύσκολη περίοδο που βιώνει η οικογένειά της μετά τον θάνατο του 22χρονου γιου τους στο δυστύχημα των Τεμπών, αλλά και στην απεργία πείνας που πραγματοποιεί ο σύζυγός της εδώ και 21 ημέρες. Η ίδια ξεκαθάρισε ότι η πρόσφατη επίσκεψη του Βασίλη Μπισμπίκη στον σύζυγό της δεν έγινε κατόπιν δικού τους καλέσματος.

@ Περισσότερα από 20 αερόστατα, τα οποία χρησιμοποιούν λαθρέμποροι για να μεταφέρουν τσιγάρα από τη Λευκορωσία, προκάλεσαν την περασμένη νύχτα προβλήματα στη λειτουργία του αεροδρομίου του Βίλνιους, έγινε γνωστό από τις τοπικές αρχές. Το συμβάν προκάλεσε ανησυχία καθώς συνέπεσε με τα περιστατικά των τελευταίων ημερών, όταν υπερπτήσεις drones οδήγησαν στο κλείσιμο αεροδρομίων στο Οσλο, την Κοπεγχάγη και το Μόναχο, κινώντας υποψίες για ρωσική εμπλοκή

@ Το Ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να αποζημιώνουν όσοι κάνουν θαλάσσια σπορ σε πολλά μποφόρ ή σε άλλες δυσμενείς καιρικές συνθήκες, κινδυνεύουν και καλούν για βοήθεια το Λιμενικό ή την Ελληνική Ακτοφυλακή. Με σχετική εγκύκλιο αλλάζουν όλα, καθώς οι ριψοκίνδυνοι, θα αναλάβουν και το κόστος της διάσωσής τους. Τον τελευταίο καιρό είχαμε ουκ ολίγα περιστατικά σέρφερ που κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες πήραν την… σανίδα τους και βγήκαν μεσοπέλαγα με συνέπεια να σημάνει συναγερμός για τη διασωσή της.

                                                                  (Aπό τον ηλεκτρονικό Τύπο)