Ούτε τα προσχήματα...

  

«Και για να το πω εντελώς χύμα είναι τέτοια η συμπάθειά τους για τον Νασράλα και το μίσος τους για το Ισραήλ που δεν κρατούν ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα. 

Είναι γνωστόν πως ο ένας, ο Νασράλα, ήταν ο ηγέτης μιας τρομοκρατικής οργάνωσης — έτσι ήταν χαρακτηρισμένη η Χεζμπολάχ από όλες τις δυτικές χώρες, αλλά και από τον Αραβικό Σύνδεσμο — που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Ισραήλ. Συνεπώς, η εξόντωση του ήταν μέρος μιας στρατιωτικής επιχείρησης. Δεν ήταν ένα τυφλό κτύπημα. 

Από την άλλη πλευρά ο Ιωνάς Καρούσης, όπως και τα άλλα εφτά θύματα, ήταν πολίτες που έτυχε να βρίσκονται σε μια στάση λεωφορείου, εντελώς άοπλοι, αμέτοχοι σε οποιαδήποτε συμπλοκή, που δολοφονήθηκαν από δύο Παλαιστίνιους τρομοκράτες της Χαμάς. Αυτοί, πήγαν για να σκοτώσουν όποιον θα έβρισκαν μπροστά τους. Ήταν σε αποστολή. 

Οι διαφορές στις δύο περιπτώσεις είναι τόσο εξόφθαλμες που μόνον ένας φανατισμένος δε θα τις έβλεπε. Και όλοι αυτοί που υπερασπίζονται τους τρομοκράτες της Χαμάς και της Χεζμπολάχ — κυρίως αριστεροί — είναι διαπαιδαγωγημένοι να μισούν το Ισραήλ. Μπορεί να αναμασούν το τετριμμένο «βέβαια δικαιούνται και οι Ισραηλινοί να έχουν πατρίδα…», αλλά η επόμενη φράση τους ακυρώνει ουσιαστικά την προηγούμενη. 

Έτσι, έφτασαν στο έσχατο σημείο απανθρωπιάς να θεωρούν τις προμελετημένες δολοφονίες Ισραηλινών αμάχων «πράξεις αντίστασης» και να αγνοούν επιδεικτικά το γεγονός ότι οι τρομοκράτες της Χαμάς χρησιμοποιούν για ασπίδες γυναικόπαιδα. Ή να σφυρίζουν αδιάφορα στο ότι η Χεζμπολάχ βομβάρδιζε καθημερινά το βόρειο Ισραήλ με ρουκέτες, στέλνοντας περίπου 63.000 Ισραηλινούς πολίτες μακριά από τα σπίτια τους. Με τις παρωπίδες που έχουν βλέπουν μόνον Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Ανθρωπισμός τύπου UNRWA.

Μια και το έφερε η κουβέντα, να υπενθυμίσω στον αναγνώστη ότι μόλις προχθές εξοντώθηκε ο Φατ-Aλ- Εσαρίφ στην Τύρο. Ποιος ήταν ο μακαρίτης; Ήταν ο επικεφαλής των δασκάλων της UNRWA που «δίδασκε» στα παιδάκια στη Γάζα. Το Ισραήλ τον είχε κατηγορήσει ότι είχε άμεση ανάμιξη στις δολοφονίες της 7ης Οκτωβρίου, αυτό τελικά αποδείχθηκε και η «φιλανθρωπική» οργάνωση του ΟΗΕ δεν τόλμησε να τον απολύσει, αλλά τον έθεσε σε διαθεσιμότητα. 

Η συνέχεια είναι γνωστή. Elimination. Για να επανέλθω σε αυτό το «σκοτώθηκε» του Ιωνά Καρούση. Όποιος δε γνώριζε τι ακριβώς συνέβη, μάλλον θα καταλάβαινε ότι θα επρόκειτο για κάποιο θανατηφόρο τροχαίο ή κάποιο άλλο ατύχημα. Το ρήμα «σκοτώθηκε», χωρίς το ποιητικό αίτιο — σκοτώθηκε από ποιον — αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Το «δολοφονήθηκε» του Νασράλα δεν αφήνει κανένα παρόμοιο περιθώριο. Πρόκειται για εγκληματική ενέργεια. Και για να το κλείσω το θέμα».

(Aρθρο του Σ. Μουμτζή από το liberal.gr)