Άκοφτα χόρτα έχουν σκεπάσει ακόμη και τα τελευταία ευρήματα στο Πρυτανείο, παντού ισχύει το «απαγορεύεται» - να ανέβει κανείς στις κερκίδες, να προχωρήσει στο πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγούσε στο πανοραμικό πάνω διάζωμα και που αφέθηκε να καλυφθεί από τη βλάστηση, να ανέβει μέχρι το σπιτάκι του Δάκαρη, να μπει στα υπολείμματα των κτισμάτων.
Ο χώρος γύρω από τη Φηγό σκαμμένος από αγριογούρουνα αφού η περίφραξη είναι πεπαλαιωμένη και στα κλαδιά κρέμονται -τίνος ιδέα ήταν αυτή πάλι;- ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, ένα κομμάτι αρχαίου κίονα παίζει το ρόλο της Φοντάνα Ντι Τρέβι όπου σημερινά νομίσματα σκουριάζουν ανενόχλητα ενώ κανένα από τα κτίσματα δεν έχει αναστηλωθεί τόσα χρόνια τώρα και έξω στο πρωτόγονο πάρκινγκ πολλά αδέσποτα γαυγίζουν επιθετικά και κυνηγάνε τον κόσμο. Φυσικά δεν υπάρχει κυλικείο αλλά ούτε και έχει γίνει κάτι στην κατεύθυνση της αναβάθμισης.
Και βέβαια, στο κομμάτι των κερκίδων συνεχίζεται η χρονοβόρα
και ιδιαίτερα κοστοβόρα διαδικασία -βγάζουμε τις πέτρες, τις μετράμε, τις τσιμεντάρουμε και τις τοποθετούμε
ξανά στο σημείο από όπου της πήραμε. Εκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν και πόσα ακόμη
θα χρειαστούν -φυσικά δεν μιλάμε για το τρίτο και μεγαλύτερο διάζωμα που θα
μείνει ως έχει αλλά για τα άλλα δύο που επί 23 χρόνια τώρα… φτιάχνονται. Και
δεν συζητάμε φυσικά για το αρχαίο στάδιο
που δεν το έχει αγγίξει κανείς. Αλλά μήπως στην Πασσαρώνα ή την Καστρίτσα έγινε
κάποια ανασκαφή;
Οπότε γιατί να μας κάνει εντύπωση που η επισκεψιμότητα στο αρχαιότερο Μαντείο της χώρας με το μεγαλύτερο αρχαίο θέατρο κινείται σε απογοητευτικά επίπεδα, παρότι η Εγνατία Οδός περνάει μια ανάσα από τον αρχαιολογικό χώρο και οι αφίξεις στην πόλη έχουν εκτοξευτεί;
Τα πράγματα εξακολουθούν να είναι πρωτόγονα ειδικά όταν τα
συγκρίνει κανείς με άλλους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας όπως των Φιλίππων ή
της Μεσσήνης, ας πούμε.
Στους Φιλίππους όλα είναι προσεγμένα. Από το πάρκινγκ μέχρι το αναψυκτήριο με το γκαζόν, τις μεγεθυμένες φωτογραφίες στην Είσοδο από παραστάσεις που έχουν λάβει χώρα στο αρχαίο θέατρο, τα λουλούδια, το Μουσείο κτλ.
Στη Μεσσήνη με τα δύο θέατρα, την αναστηλωμένη αγορά και το Aσκληπείο,το αναδεδειγμένο Στάδιο, τους διαδρόμους, τα ιερά της Αγοράς, το λουτρό, το βουλευτήριο, το εκκλησιαστήριο, την αστική έπαυλη, το γυμνάσιο, την Παλαίστρα και το Μαυσωλείο έχει κανείς την εντύπωση ότι δεν είχε καταστραφεί τίποτε στο πέρασμα των αιώνων. Τόσο καλά ανέδειξε τον χώρο ο Πέτρος Θέμελης με την αναστήλωση που άρχισε μόλις το 1986.
Άρα λοιπόν, για μια φορά ακόμη, δεν είναι ο γιαλός στραβός εμείς στραβά αρμενίζουμε...
Καμαρώστε:
Για όποιον ενδιαφέρεται: «Πολυτε ηκοπεδο στο Μαντιω»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου