Ούτε τα αυτονόητα; Oύτε...

 

Έχεις μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Οι δρόμοι έγιναν και γίνονται και φέρνουν κόσμο. Τα πανελλαδικά ΜΜΕ και η τηλεόραση κάνουν συνεχή αφιερώματα, γυρίζονται ταινίες, σειρές. 

Έχεις ένα κάστρο και μια όμορφη ευθεία διαδρομή 100 μέτρων μπροστά στο κάστρο και όχι μόνο δεν την αξιοποιείς αλλά την έχεις υποβαθμίσει αυτοβούλως όσο δεν πάει. 

Οι καμάρες, αριστερά κάτω από τις επάλξεις, είναι δημόσια ουρητήρια και ζέχνει ο τόπος. Aπό την άλλη μεριά, μπροστά στην πύλη του ιστορικού κάστρου η γνωστή χωματερή που τη σιγοντάρουν οι δημοτικές αρχές- αν είναι δυνατόν- νa δείχνει την κατάντια μας. Αρχοντο-χωριατισμός σε όλο του το μεγαλείο. 

Και ενώ στην ευθεία το πράγμα μιλάει από μόνο του ό,τι χρειάζονται παγκάκια για τον κόσμο που έρχεται, υπάρχει μόνο ένα (!) κι αυτό για κλάματα, ασυντήρητο και βρώμικο. Βέβαια αν είναι να τοποθετήσουν από εκείνα τα καινούρια που βάζουν πια παντού και τα οποία σ' ένα μήνα το πολύ έχουν ξεφτίσει και φαίνονται δεκαετίας ενώ οι πλάτες τους αυτοδιαλύονται (βλ. Λιθαρίτσια), ας το αφήσουν καλύτερα. 

Με λίγα λόγια η πόλη «το έχει», οι αρμόδιοι είναι εκείνοι που δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων γιατί αν αυτή η ευθεία που είναι μια από τις πλέον επισκέψιμες της πόλης είναι σ' αυτό το χάλι, τότε... αλίμονό μας.

Για του λόγου το αληθές:

Ένα άθλιο παγκάκι σε όλη την ευθεία μπροστά από το κάστρο

                                                       Δημόσια ουρητήρια στις καμάρες 

                                      Κανονική χωματερή μπροστά στην Πύλη 

          Τα άκοφτα χόρτα της πιο τουριστικής περιοχής ντεκόρ στη σειρά του ΜΕGΑ