Aπόψεις...

 

«Πριν από μερικά χρόνια, συναντήθηκα με έναν γνωστό μου από τα παλιά, Ισραηλίτη της Θεσσαλονίκης, που ήταν εγκατεστημένος στο Ισραήλ οικογενειακά. Μου είπε πως οι δύο κόρες του εργάζονταν στο νότιο Ισραήλ, με πολύ καλές αποδοχές. Τον ρώτησα «μα δεν φοβάσαι μήπως τους συμβεί κάτι; Είναι επικίνδυνες αυτές οι περιοχές». Η απάντησή του ήταν αποκαλυπτική ενός γενικότερου κλίματος που επικρατεί στην ισραηλινή κοινωνία. «Εδώ, όλοι μας έχουμε αποδεχτεί την ιδέα πως μπορεί να χάσουμε κάποιο μέλος της οικογένειάς μας».

Πράγματι, ένας λαός που πέρασε νικηφόρα από το καμίνι τριών γενικευμένων πολέμων, που γνώρισε στο έδαφός του δεκάδες τρομοκρατικές επιθέσεις με θύματα αμάχους, είναι πολύ λογικό να έχει εντάξει τον θάνατο στην καθημερινότητά του.Δεν είναι μια ηρωική κοινωνία. Υποθέτω ότι όλοι οι Ισραηλινοί θα ήθελαν να ζούσαν ειρηνικά με τους γείτονές τους. Ομως η πραγματικότητα, αυτή η εξοικείωση με τον θάνατο ή, ακριβέστερα, με την ιδέα του θανάτου υπάρχει και διαμορφώνει τη ζωή τους».

                                                                       (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

«Οταν έχεις ένα μικρό μερίδιο σε μία συλλογική απόφαση παύεις, λένε, να πολυασχολείσαι. Δεν θέλεις, σε οικονομική γλώσσα, να αναλάβεις τα κόστη επιτήρησης και πληροφόρησης, γιατί δεν έχεις την ικανότητα να διαμορφώσεις τα πράγματα κι αφήνεσαι σε τάσεις που θεωρούνται σχεδόν έμφυτες στους ανθρώπους, με βάση κάποιες θεάσεις του ανθρώπου από την οικονομική επιστήμη, στην αδράνεια, την απάθεια, την αντίσταση στην αλλαγή.

Η ιδέα έχει το πρόβλημα που έχουν όλες οι εκ των υστέρων αφηγήσεις. Αλλά μας λέει κάτι ενδιαφέρον: οι άνθρωποι παραιτούνται από την προσπάθεια να ενημερώνονται για πράγματα που δεν μπορούν να επηρεάσουν. Στις εκλογές λένε: οκέι, τι διαφορά θα κάνει η ψήφος μου;»

                                                                  (Β. Στεργίου-KAΘHMEΡINH)

«Έκκληση στη Δύση να στηρίξει το Ισραήλ όχι μόνον να αμυνθεί, αλλά και να επικρατήσει στην αναμέτρησή του με τη Χεζμπολάχ και το Ιράν, ώστε να πνεύσει επιτέλους αέρας ελευθερίας στη Μέση Ανατολή απευθύνει ο Γάλλος στοχαστής και συγγραφέας Μπερνάρ Ανρί Λεβί με άρθρο του στην επιθεώρηση La Regle Du Jeu.

Σχολιάζοντας τις συνταρακτικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στη Μέση Ανατολή με το ξεδόντιασμα της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ, την χερσαία επιχείρηση των δυνάμεών του στο Λίβανο, τις επιθέσεις κατά ενός ακόμη πληρεξούσιου του Ιράν στην περιοχή, των Χούθι και τη δεινή θέση, στην οποία έχει περιέλθει το καθεστώς των αγιατολάδων στην Τεχεράνη ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί μιλά για την «μέγγενη που χαλαρώνει» και την αχτίδα της ελπίδας που φωτίζει πλέον τα πρόσωπα των καταπιεσμένων από τον Λίβανο μέχρι τη Συρία και από το Ιράκ μέχρι το Ιράν».

                                                                       (Κ. Χαροκόπος-liberal.gr)