Απόψεις...

 

«Δεν ξέρω αν φταίνε οι διαμαρτυρίες των πολιτών για την ακρίβεια, τα πεντέμισι χρόνια εξουσίας, η εκλογή Τραμπ ή η αναβάθμιση του ΠΑΣΟΚ σε αξιωματική αντιπολίτευση. Ξέρω όμως ότι η σιγουριά που εξέπεμπε η κυβέρνηση δεν φαίνεται πλέον. Και οι επικοινωνιακές υπερβολές της προκαλούν περισσότερες ζημίες παρά οφέλη. Γι’ αυτό και η δημοφιλία της από το 40,56% στις εκλογές πριν από ενάμιση χρόνο είναι πλέον κοντά στο 30% στις σημερινές δημοσκοπήσεις.

Προφανώς τα όσα είπε ο Αντ. Σαμαράς για τις επιδόσεις της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά ήταν πολύ βαριά, ιδιαίτερα όσον αφορά τον υπ. Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη. Ομως, είναι γνωστό ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει υπερβολική ευαισθησία (ίσως και εμμονή) με τα εθνικά θέματα, που στοίχισε στον ίδιο και στη χώρα. Ωστόσο, είναι πρώην πρωθυπουργός και δικαιούται –σύμφωνα με τα κοινοβουλευτικά ειωθότα– να μιλάει ελεύθερα και να απολαμβάνει το προνόμιο να εκλέγεται βουλευτής χωρίς σταυρό.Η απόφαση Μητσοτάκη να τον διαγράψει ήταν ακραία και έδειξε έλλειψη ψυχραιμίας, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τα λεγόμενα Σαμαρά περί ενδοτικότητας της κυβέρνησης είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η διαγραφή Σαμαρά γίνεται ακόμη πιο ανεξήγητη μετά και τα πενιχρά αποτελέσματα των συνομιλιών Γεραπετρίτη – Φιντάν, οι οποίες, όπως αναμενόταν, ακολουθούν το μοτίβο των προηγούμενων 65 διερευνητικών συνομιλιών των δύο πλευρών από το 2002. 

Με αυτά τα δεδομένα, είναι ακατανόητες και οι διαρροές της κυβέρνησης το τελευταίο έτος ότι υπάρχει ευκαιρία εξεύρεσης λύσης στα ελληνοτουρκικά, κάτι που δημιούργησε χωρίς λόγο ανέφικτες προσδοκίες και κινητοποίησε το λόμπι των «υπερπατριωτών» της Ν.Δ.Και δεν είναι μόνον η διαγραφή Σαμαρά που δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει αρχίσει να «χάνει λάδια». 

Είναι και η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει πλέον «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» επειδή αρνήθηκε να ψηφίζει ως έχουν τα νομοσχέδια που έφερε η Ν.Δ. στη Βουλή. Καθώς είναι γνωστό τοις πάσι ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει την πλειονότητα των νόμων που έφερε η κυβέρνηση, ενώ έχει υποστεί δυσανάλογο πολιτικό κόστος όταν μόνο του το 2010 –ενώ ο κ. Σαμαράς μιλούσε για «Ζάππεια» και ο κ. Τσίπρας ονειρευόταν συγκρούσεις με την Ευρώπη– υπέγραψε μνημόνιο για να αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας.

Ακατανόητη, όμως, είναι και η εμμονή της κυβέρνησης να πείσει τον κόσμο ότι οι πολίτες έχουν γίνει πολύ πλουσιότεροι επί Ν.Δ. Εκτιμήσεις που δεν ταιριάζουν με τα ευρήματα των διεθνών οργανισμών και διαψεύδονται καθημερινά στα ταμεία των σούπερ μάρκετ της χώρας. Χαρακτηριστική είναι η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, που δείχνει ότι ο μέσος καθαρός μισθός στο Δημόσιο σήμερα είναι 1.027 ευρώ και στον ιδιωτικό τομέα 892 ευρώ. Γι’ αυτό και σε όλες τις δημοσκοπήσεις το πιο σοβαρό πρόβλημα του κόσμου είναι η ακρίβεια, με την πλειονότητα να επισημαίνει ότι η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση.

                                                          (Ν.Παπαδόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Το τέλος της τηλεοπτικής ιστορικής σειράς «Σκοτεινή δεκαετία 1964-1974» φανέρωσε πανηγυρικά αυτό που όλοι φανταζόμασταν: απίθανα, ευθυνόφοβα ανθρωπάκια λύγισαν μπροστά στο βάρος των γεγονότων.Αλλά το «κλου» του τελευταίου επεισοδίου ήταν η αποκάλυψη ότι ο δικτάτορας Δημ. Ιωαννίδης προσέφυγε ικέτης στη σοβιετική πρεσβεία ζητώντας την άμεση παρέμβαση της Σοβιετικής Ενωσης για να αντιμετωπιστεί η τουρκική εισβολή. Και το ελληνικό αντίδωρο θα ήταν ναυτικές βάσεις σε νησιά του Αιγαίου. 

Αδυνατώ να μετρήσω τον βαθμό απόγνωσης αυτού του ανθρώπου όταν έβλεπε πού είχε οδηγήσει την πατρίδα του και το καθεστώς του. Διότι μόνον σε κατάσταση απερίγραπτης απόγνωσης, αυτός, ένας συνειδητός αντικομμουνιστής, θα ζητούσε βοήθεια από τη Μέκκα του κομμουνισμού.Φυσικά, ο αεροπορικός ακόλουθος της σοβιετικής πρεσβείας στον οποίον απευθύνθηκε υπενθύμισε στον Δ. Ιωαννίδη πως ο κόσμος είναι χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα και η Ελλάδα επέλεξε να ενταχθεί στο αντίπαλο στρατόπεδο. Και κάπως έτσι έκλεισε κάθε συζήτηση επί του θέματος. Το πώς αντιμετώπισε η Σοβιετική Ενωση την τουρκική εισβολή είναι ένα μεγάλο ζήτημα που δεν μπορεί να εξεταστεί παρεμπιπτόντως. 

Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ένας γνήσιος Homo Sovieticus, σεβάστηκε και αυτός τις σφαίρες επιρροής και αρνήθηκε το δάνειο των 5 δισ. που του ζήτησε ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Και δεν έμεινε εκεί. Ενημέρωσε τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ για το αίτημα του Ελληνα πρωθυπουργού. Να θυμίσω ότι και, πολύ παλαιότερα, ο Στάλιν τήρησε μια συμφωνία που μονόγραψε μαζί με τον Τσώρτσιλ σε μια χαρτοπετσέτα και παρακολουθούσε μακρόθεν και αδιάφορος τη μάχη της Αθήνας. Τελικά οι Σοβιετικοί ήταν σοβαροί άνθρωποι, σέβονταν τη μοιρασιά του κόσμου και έπαιζαν μπαλίτσα εκεί όπου τους έπαιρνε.

                                                                    (Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)