Απόψεις...

 

«Ο θεσμός της Δικαιοσύνης δεν είναι «έρημος κι απρόσωπος» – καταπώς λέει το ξεσηκωτικό άσμα του «Νιόνιου». Τις θέλουμε ή δεν τις θέλουμε, τελικά, τις επενδύσεις; Πώς είναι δυνατόν στη χώρα όπου η Δικαιοσύνη βραδείας καύσεως συνιστά το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του θεσμού, παίρνοντας συχνά τη μορφή αρνησιδικίας, βάζοντας άγριες τρικλοποδιές στην Οικονομία, να μην έχει ευαισθητοποιηθεί και ο τελευταίος, ιδίως διοικητικός, δικαστής; 

Κάποιος πρέπει να πει στους θιασώτες της διά ζώσης Δικαιοσύνης ότι στην Ισπανία, με βασιλικό διάταγμα, θεσπίζεται προτεραιότητα στις τηλεματικές δίκες, έναντι των δικών live. Στο Λουξεμβούργο βρίσκεται σε εξέλιξη το σχέδιο “Paperless Justice”, με το οποίο μέχρι το 2026 θα έχουν ψηφιοποιηθεί πλήρως όλοι οι κλάδοι του δικαστικού συστήματος. Ακόμη και στη μακρινή Κίνα, το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αποφασίσει την ίδρυση αμιγώς ψηφιακών δικαστηρίων. 

Αντί να πανηγυρίζουμε που το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πάτρας έκανε την πρώτη πιλοτική δίκη, μέσω τηλεματικής, με τη μεταβατική έδρα του στο Αργοστόλι, μιλάμε για λογική κόστους – οφέλους; Προτιμούμε την πεπατημένη που θέλει τη σύνθεση του εκάστοτε Τμήματος, να μεταβαίνει στην Κεφαλονιά, με τη συνοδεία γραμματέως, και 80-100 δικόγραφα σε σακούλες σκουπιδιών; Το νέο τρόπον τινά μοντέλο απονομής δικαιοσύνης για τα πλημμελήματα στο Πρωτοδικείο είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση περίπου 31.500 ανθρωποωρών, οι οποίες και «αντιστοιχούν» σε 15 πρωτοδίκες πλήρους απασχόλησης. 

Σε μια χώρα που έχει περισσότερους δικαστές και δικηγόρους από όσους λογικά θα της αναλογούσαν – στην τρίτη θέση της Ευρώπης είμαστε, με υπέρμετρο συνωστισμό στο νομικό επάγγελμα».

                                                                           (Ευ.Κόλλια – protagon.gr) 

«Θα ακούσω το βλακώδες επιχείρημα: δηλαδή θέλεις να συνεχιστεί ο πόλεμος; Σε κάθε πόλεμο το ζητούμενο είναι τι είδους ειρήνη συνάπτεται. Και μια ειρήνη που όχι μόνον δικαιώνει τον εισβολέα, αλλά δεν αποτυπώνει τους συσχετισμούς επί του πεδίου, είναι και ανήθικη και αναποτελεσματική. Αν ο Τραμπ έχει κάνει ένα deal με τον Πούτιν επικερδές για τον ίδιο και επωφελές για τις ΗΠΑ, τον υπόλοιπο κόσμο, αυτό ουδόλως τον ενδιαφέρει. Και για αυτό κανένας από τους συμμάχους του δεν τον ακολούθησε. 

Η πατρίδα μας από την πρώτη στιγμή συντάχθηκε με την ομάδα των κρατών στην οποία ανήκει πολιτισμικά, πολιτικά και οικονομικά. Η συμπαράταξή της ήταν επιβεβλημένη σε όλα τα επίπεδα. Ποτέ δε θα μπορούσαμε εμμέσως να δικαιώσουμε τον Αττίλα. Εξάλλου, πιστεύει κανένας πως θα παίρναμε τα F-35 και θα υπογράφαμε τις συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία, αν ακούγαμε τη ρωσόφιλη Δεξιά των συνωμοσιολογικών θεωριών;»

                                                                             (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Ηταν λίγο μετά το μεσημέρι. Είχα τελειώσει την προφορική εξέταση μιας φοιτήτριας στο γραφείο μου, όταν άνοιξε βίαια η πόρτα και εμφανίστηκε ομάδα 10-15 μαυροφορεμένων κουκουλοφόρων. Ξαφνιαστήκαμε και οι δύο από την εισβολή, αλλά προσπάθησα να “μετρήσω” την κατάσταση. Τι να θέλουν; “Αυτό (εννοείται: που συμβαίνει), γιατί φέρνεις τους μπάτσους στο πανεπιστήμιο και κυνηγάς εργαζόμενους” μου είπε ένας. Και αμέσως άρχισε η επίθεση. Ενας κρατούσε ένα δοχείο με κόκκινη μπογιά, άλλοι είχαν αυγά στα χέρια. Εκείνος με τη μπογιά, την εκσφενδόνισε σε όλο τον χώρο. Οι άλλοι πετούσαν αυγά. Η φοιτήτρια ήταν έντρομη. Οταν τελείωσαν τα “πυρομαχικά”, άρχισαν να διαλύουν το γραφείο. Εσπασαν υπολογιστές, οθόνες, πέταξαν τα χαρτιά κάτω». 

Ο πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Σωτήρης Νοτάρης, εξιστορεί στην «Κ» τα όσα έζησαν ο ίδιος και η φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο προ ημερών. «Στο τέλος, μια κοπέλα της ομάδας μού είπε “εάν ξανακάνεις οτιδήποτε θα σε σκοτώσουμε”».

                                                                      (Απ.Λακασάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)