Απόψεις...

 

«Η Δημοκρατία χωρίς εκλογές δεν υπάρχει. Μην παριστάνουμε τους ανήξερους, όπως ο Κασσελάκης με τους νόμους. Τι έγινε παιδιά; Κούρασε η πολλή Δημοκρατία; Θέλουμε, μήπως, κάτι άλλο λιγότερο ανιαρό, να αποφασίζει, ας πούμε, μόνο ένας;  με συγχωρείτε, αλλά η συζήτηση σχετικά με την αποχή που καταλήγει να απαριθμεί τη  βαρεμάρα και τις λοιπές εκδοχές της σαν δικαιολογητική βάση, είναι υποτιμητική για κάθε νοήμονα. Μόνο τα σοβαρά προβλήματα υγείας ή ένα απρόβλεπτο αναγκαίο ταξίδι αποτελούν πειστικούς λόγους για να μην προσέλθει κανείς στην κάλπη. Όλα τ’ άλλα είναι ψελλίσματα ανερμάτιστων. Δυστυχώς υπάρχει αφθονία… 

Η συμμετοχή στην ψηφοφορία για την ανάδειξη εκείνων που θα διοικήσουν είναι το άπαν του Δημοκρατικού πολιτεύματος. Έχει πιθανότατα τα ελλείμματα της η Δημοκρατία (μας) στη βασική εκπαίδευση των νέων συμπολιτών, όταν αδυνατεί να μορφώσει ικανοποιητικά. Και μετά, έχουμε την απαίτηση να κατανοούν άπαντες τον λαϊκιστικό, δημαγωγικό λόγο του πολιτικάντη υποψηφίου, όταν ο πολίτης αυτός διαπιστωνόταν στα μαθητικά του χρόνια ότι δεν τα κατάφερνε στην εξέταση της κατανόησης κειμένου! Πίκρα…»

                                                                (Αρης Πορτοσάλτε- Liberal.gr)

«Ο Στέφανος ήρθε σαν εξωτικός σίφουνας και άλλαξε τα πάντα εκεί μέσα, εκτός από ένα. Από διεθνιστές τους έκανε εθνοπατριώτες, από μαρξίζοντες ριζοσπάστες τους παράλλαξε σε κεντρώους, από αντιμιλιταριστές τους μεταμόρφωσε σε υπέρμαχους των εξοπλισμών και του φράκτη, από αντικαπιταλιστές τους μετάλλαξε σε οπαδούς της επιχειρηματικότητας, από φορομπήχτες τους ονόμασε μακελάρηδες των φόρων, από λάτρεις των συλλογικών κομματικών διαδικασιών τους κατάντησε άβουλους προσωπολάτρες.

Τους κατέβασε από το στολισμένο με σημαίες του Σύριζα παπάκι και τους επιβίβασε σε λεωφορείο που στην πρόσοψη του μοστράρει πελώρια η φάτσα του. Όλα μαντάρα τους τα ‘κανε, ένα μόνο δεν άλλαξε. 

Την απέχθεια που είχαν πάντα όλοι τους, στη δύσκολη ερώτηση. Τη δυσανεξία τους απέναντι σε κάθε επισήμανση των αντιφάσεων τους. Την τσαντίλα τους απέναντι σε όποιον τους φέρνει αντιμέτωπους με την κοινή λογική. Την οργή τους σε όποιον τους δείχνει την πραγματικότητα. Την επιθετικότητα τους απέναντι στην έντιμη συνέντευξη. Την ευκολία τους να δακτυλοδείχνουν τον δημοσιογράφο ως εξωνημένο και μίσθαρνο υπάλληλο του «εχθρού».

                                                                      (Δ.Καμπουράκης- Liberal.gr)

«Τι συμβαίνει και μικραίνουν τα ψάρια; Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το μέγεθος των ψαριών σε όλες τις θάλασσες του κόσμου μειώνεται. Τείνουν να καταλήξουν στο γιατί, αλλά ακόμη αναζητούν το πώς. Σημαντική λεπτομέρεια: Με όρους οικονομίας, το μικρότερο μέγεθος ρίχνει τις τιμές και αυξάνει την ανάγκη επιπλέον αλίευσης, άρα τροφοδοτεί την υπερεκμετάλλευση των θαλασσών».

                                                                                     (Protagon.gr)