«Η κυβέρνηση ετοιμάζεται, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, να παρέμβει προκειμένου να προκαλέσει σημαντική επιτάχυνση στις προσλήψεις μέσω του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού για το Κράτος. Ως εδώ καλά! Αλλά μέχρι που φτάνει το «ως εδώ»; Και αν πρόκειται για τον εκσυγχρονισμό της συγκεκριμένης ανεξάρτητης Αρχής, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Κάθε θεσμός, ακόμη και ο πλέον επιτυχημένος, χρειάζεται αναπροσαρμογή στη νέα πραγματικότητα, όταν αυτό προκύπτει από την πρόοδο της κοινωνίας και τις ανάγκες της οικονομίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ώσπου να αποφασίσει το Δημόσιο ποιους, πού και πόσους χρειάζεται, να εκδώσει τις απαραίτητες αποφάσεις, να ετοιμάσει το ΑΣΕΠ τους διαγωνισμούς, να γίνουν οι διαγωνισμοί, να διορθωθούν οι διαγωνισμοί, να βγουν τα αποτελέσματα των διαγωνισμών και να οριστικοποιηθούν οι τοποθετήσεις των προσλαμβανομένων, περνούν 2-3 χρόνια. Συχνά μάλιστα η πραγματικότητα στις κρατικές υπηρεσίες έχει, στο μεταξύ, αλλάξει. Αλλά και οι προτεραιότητες των ίδιων των ανθρώπων, που «πέτυχαν» στους διαγωνισμούς πρόσληψης.
Κάποιοι έχουν βρει καλύτερη δουλειά. Όπως οι νοσοκόμοι, που μπορούν να επιτύχουν μέχρι και διπλάσεις αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα Υγείας, ο οποίος γνωρίζει πιένες ανάπτυξης. Όπως άλλωστε και τα ασφάλιστρα των ιδιωτικώς ασφαλιζομένων που αυξάνονται με υπερδιπλάσιο του πληθωρισμού ρυθμό.
Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος, το Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο Αθηνών, οι δύο ναυαρχίδες της τριτοβάθμιας, δεν έχουν ηλεκτρονικό αρχείο των αποφοίτων τους ή δεν είναι συνδεδεμένο με το gov.gr. Που σημαίνει ότι η επαλήθευση των πτυχίων γίνεται χειρωνακτικά! Επιπλέον, από κάποια –μάλλον ανόητη– απόφαση, από αυτές που λαμβάνει το κράτος όταν πανικοβάλλεται, «200.000 (αδιόριστοι) εκπαιδευτικοί καταχωρούν κάθε δύο χρόνια τα προσόντα τους που βασικά μένουν τα ίδια για να προσληφθούν 10.000 από αυτούς», όπως αποκαλύψει ο καλός συνάδελφος Τάσος Τέλλογλου με ρεπορτάζ του για τον Ant1. Άντε να τα ελέγξεις…
Μιας που λέμε για «παράλογο», ο νέος υπουργός Λιβάνιος (ένας από τους καλύτερους της κυβέρνησης Μητσοτάκη), προφανώς θα θυμάται ακόμη ότι ενώ, κατά την πρόσφατη νεότητά του, είχε επιλεγεί (με διαγωνισμό) για να εργαστεί στην Αυτοδιοίκηση, τον κάλεσαν να το κάνει μετά από 16 χρόνια!
Εξάλλου, όσοι γνωρίζουν τον παραλογισμό του τρόπου με τον οποίο προσλαμβάνει το κράτος τον «κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση» (μην γελάτε παρακαλώ…) και, γενικότερα, του τρόπου με τον οποίο διαχειρίζεται το ανθρώπινο δυναμικό, θυμούνται ότι ο αείμνηστος Πεπονής «εφηύρε» το ΑΣΕΠ, έναν από τους καλύτερους θεσμούς του Κράτους, προκειμένου να βάλει τάξη στο ρεβανσιστικό κύμα επαναπρόσληψης όλων των υπαλλήλων της ΔΕΗ, που είχαν απομακρυνθεί από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε μια προσπάθεια (μία από τις πολλές) του αείμνηστου πρωθυπουργού να διασωθεί ο δημόσιος φορέας Ηλεκτρισμού.
Επρόκειτο, κατά σύμπτωση, για μερικές χιλιάδες από τους πρασινοφρουρούς που είχαν βολευθεί κατά την προηγούμενη «χρυσή» οκταετία του Ανδρέα. Ευτυχώς, όμως, ο ίδιος αυτός, δεν δικαίωσε τότε το παλαιό ΠΑΣΟΚ, εκείνο που ασκεί μέχρι σήμερα γοητεία στον κύριο Ανδρουλάκη, και έδωσε το «πράσινο» φως στον Πεπονή να ιδρύσει το ΑΣΕΠ.
Το ΑΣΕΠ ιδρύθηκε το 1994, εποπτεύεται από τη Βουλή και όχι από την Κυβέρνηση ως Ανεξάρτητη Αρχή. Η ανεξαρτησία του κατοχυρώθηκε με συνταγματική διάταξη το 2001.Μη νομίσετε όμως ότι μόνον η Κυβέρνηση ονειρεύεται να «βάλει χέρι» στο ανεξάρτητο ΑΣΕΠ. Τα ίδια επιθυμούν, με αφορμή για παράδειγμα τους γραπτούς διαγωνισμούς, και ισχυροί συνδικαλιστές, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας.
Πάντοτε στο δημόσιο, το ένα χέρι, το κυβερνητικό, πιανόταν χέρι-χέρι με το άλλο, των συνδικαλιστών. Πού να δείτε τι γίνεται με τους δικαστικούς που απολύονται λόγω ανεπάρκειας».
(Απόσπασμα άρθρου του Μπ. Παπαδημητρίου από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου