Απόψεις...

 

«Το παιχνίδι είναι χαμένο. Τραγικά χαμένο. Από την αθεράπευτη αρρώστια μας. Το ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε (ή μας συμφέρει να υποδυόμαστε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε) ότι μόνο η Ατομική ευθύνη κτίζει τη Συλλογική. Ποτέ το αντίθετο. Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη τραγωδία. Κάθε κρίκος ευθύνης, άρα και ενόχου, που προστίθεται στην μακρά αλυσίδα ευθυνών, θαρρείς ότι εισέρχεται για να αφαιρέσει βάρος και όχι για να βαρύνει τη συνείδηση του κάθε ενός. «Ο σταθμάρχης φέρει ευθύνη». Όχι! «Σιγά μην φέρει ευθύνη ο σταθμάρχης». 

Ακραίος, αιώνιος τραμπαλισμός. Διακτινιζόμαστε στο Σύστημα (τηλεδιοίκηση), για το οποίο έχουν ξοδευτεί χρήματα (με ουρά) χωρίς να έχει ακόμα ολοκληρωθεί, με δίκαιο θυμό, αλλά ενδιαμέσως, και μέχρι να πραγματοποιηθεί το όποιο Σύστημα, υπάρχει και ένα άλλο «σύστημα», ήτοι μια σειρά υπευθύνων να διαχειριστούν, ακριβώς, την έλλειψη του συστήματος. Πάνω από τον σταθμάρχη υπάρχει ο επιθεωρητής. Τι διάολο επιθεώρησε; 

Πάνω από τον επιθεωρητή είναι ο Διοικητής. Πώς διοικούσε; Είναι δυνατόν από έναν υπάλληλο να κρίνεται η ασφαλής κυκλοφορία; Ποιος θα μεριμνούσε για αυτό; Και οι συνδικαλιστές που φώναζαν για έλλειψη προσωπικού, ακόμα και στα πάνω από 2.500 άτομα προσωπικό; Αντιλαμβάνονται την ευθύνη τους στη συμμετοχή του παιχνιδιού «Ψευτοβοσκός» με διαρκή ιαχή «Λύκος στα πρόβατα» κατά το δοκούν; Άρα και τεχνηέντως, πάντα εξασφαλισμένοι στην όποια στραβή».

                                                                             (Ρέα Βιτάλη- protagon.gr)

«Ποιοι μπορούν, δηλαδή, να δώσουν όλες εκείνες τις λύσεις που θα κάνουν το «ποτέ ξανά», που λέει όλη η χώρα αυτήν τη στιγμή, να μην είναι υπόσχεση κενή περιεχομένου. Σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει την πολιτική και διαχειριστική επάρκεια για να προχωρήσει τη χώρα και να βελτιώσει τις υποδομές της. Το προηγούμενο με την τραγωδία στο Μάτι λειτουργεί σε βάρος του και τον έχει καταδικάσει στη συνείδηση της κοινωνίας. 

Οι επικοινωνιακές φαιδρότητες στη διαχείριση της φονικής πυρκαγιάς τον καθιστούν αυτόματα αφερέγγυα πολιτική δύναμη για να διορθώσει τις παθογένειες. Οι άνθρωποι δεν ζήτησαν ποτέ μια συγγνώμη, δήλωναν πως όλα ήταν καλώς καμωμένα. Όσο για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Σπίρτζης και Τσακαλώτος την ιδιωτικοποίησαν για 40 εκατ., ενώ διέγραψαν χρέη της 700 εκατ.! Καθυστέρησαν τη σύμβαση 717 του Σαμαρά (σ.σ. αυτή που συζητάμε και σήμερα για την τηλεδιοίκηση-ασφάλεια) και τα τρένα κυκλοφορούσαν τυφλά επί των ημερών τους. 

Επομένως, δεν θα είναι εύκολο να πεισθούν οι προσφάτως εξαπατηθέντες πολίτες να τους εμπιστευθούν ξανά τις τύχες τους. Στο ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε τη Δευτέρα το πρωί σύσκεψη με ειδικούς για την ασφάλεια του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου. Ούτε λέξη, όμως, για τις παθογένειες: έλλειψη αξιοκρατίας, σάπιος συνδικαλισμός, αμαρτωλά δημόσια έργα, ρουσφέτια και άσχετοι άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά απουσίαζαν από τις δηλώσεις του.

Το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, έχει το μερίδιο ευθύνης του για τα παραπάνω. Για να θεραπεύσεις, οφείλεις πρώτα να κάνεις αυτοκριτική. Αλλιώς θα βρίσκεις πάντα μπροστά σου έναν Πασόκο γιατρό Χαυτούρα που έδωσε αναρρωτική στον ένοχο επιθεωρητή του ΟΣΕ ώστε να λουφάξει και να τη γλιτώσει».

                                                                     (Σ.Γιαννακά- iefimerida.gr)