Βαθιά ριζωμένες νοοτροπίες..

 

«Είναι θέμα βαθιά ριζωμένης νοοτροπίας. Όχι Κανονισμών. Το έχω δει χιλιάδες φορές επί 4 δεκαετίες σε εφημερίδες, αλλά και σε νοσοκομεία, δικαστήρια, εφορίες, εστιατόρια, στρατό, δημαρχεία, παλιές νομαρχίες, πολεοδομίες, σχολεία, γηροκομεία, πανεπιστήμια κλπ. χουμε πλαστεί έτσι από μικρά παιδιά. 

Έχουμε εκπαιδευτεί στη "φιλοσοφία" της ήσσονος προσπάθειας, του δε-βαριέσαι-μωρέ. Της προχειρότητας. Έτσι ζούμε και όποιος δεν αντέχει είτε περιθωριοποιείται μέσα στη μιζέρια του, είτε ξενιτεύεται για να μπορεί να εκφράσει την αγάπη του στη δουλειά, την αξιοκρατία και τη δημιουργικότητα.

Σκεφθείτε πόσο υποτιμητικά χαρακτηρίζουμε σοβαρούς, υπεύθυνους και προκομμένους λαούς και με τι δίψα προσπαθούμε να αποσπάσουμε από τα χείλη κάθε επώνυμου ή ανώνυμου αλλοδαπού πως "η Ελλάδα είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου". Πως και γιατί να συνειδητοποιήσουμε πως στην πραγματικότητα είμαστε μια προβληματική χώρα που επί 200 χρόνια παραπαίει μεταξύ του Τρίτου Κόσμου και της Δύσης; Πως να βελτιωθούμε αν αποφεύγουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα; 

Οτιδήποτε άσχημο κι αν παρατηρήσεις, θα σπεύσουν κάποιοι αρνητές της πραγματικότητας  να σου πουν κάποιες μπούρδες για φιλότιμα, αιώνιους πολιτισμούς, καλύτερης γλώσσας του κόσμου (στη χώρα που έχουν ξεχάσει να μιλούν ελληνικά και δεν ξέρουν πλέον ούτε πως χαιρετάει ο ένας τον άλλον!), απέραντου γαλάζιου κλπ, ώστε να συνεχίσουν τον μακάριο ύπνο τους στην αγκαλιά της αυταρέσκειας. Και με αυτά τα σαθρά κριτήρια της διαρκούς αυτοϊκανοποίησης και της ευκολίας εκλέγουμε και τις κυβερνήσεις μας. 

Έτσι αγαπάμε ή μισούμε τους πολιτικούς μας. Χλευάζουμε τους έντιμους και ηρωοποιούμε τους λαϊκιστές που χαϊδεύουν την τριτοκοσμική αυταρέσκεια μας και ανταποκρίνονται στα αιτήματα του άκοπου βολέματος μας. Και με την πρώτη αναποδιά, αντί να ψέγουμε τους πολιτικά ανώριμους και κοινωνικά επιπόλαιους εαυτούς μας, κατηγορούμε τα είδωλα μας στον καθρέφτη της κακοποιημένης δημοκρατίας: Τους πολιτικούς. 

Δείτε πότε φουντώνει η προτίμηση σε συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα και πότε καταρρέει. Δείτε πόσο μαύρη τύχη είχαν οι σοβαροί και έντιμοι πολιτικοί και τι αποθέωση γνώρισαν οι φαύλοι, κυνικοί και αδίστακτοι, που κλείνουν το μάτι πονηρά στους εξίσου φαύλους εαυτούς μας. Είμαστε άρρωστοι. Χρειαζόμαστε θεραπεία».

                            (Απόσπασμα άρθρου του Ν. Φιλιππίδη από το  liberal.gr )