Απόψεις...

 

@ Οι γελοίες ηγεσίες της Ε.Ε. τα έχουν βάλει με τους διακινητές και όχι με τους διακινούμενους! Γιατί; Με το ζόρι βάζουν οι διακινητές τους εισβολείς στη βάρκα; Με το ζόρι τούς παίρνουν τα λεφτά; Και οι δύο κατηγορίες ευθύνονται εξίσου για την εισβολή. Η ευθύνη της Ε.Ε. ποια είναι; Και πώς ακριβώς θα "πολεμήσει" η Φον τους διακινητές; Θα βάλει έναν ελεύθερο σκοπευτή σε κάθε σκάφος του Λιμενικού, να ξεχωρίσει τον διακινητή ανάμεσα στους άλλους 200 της βάρκας; Θα στείλει κομάντος στη Μ. Ασία, Λιβύη, Αλγερία κ.λπ. να τους εξοντώσει; Ή θα καταδικάζονται στην Ευρώπη; Πώς; Υπάρχει κανένα μητρώο διακινητών στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Τουρκίας;

(Όταν φτάνουν αυτές οι υποθέσεις στο δικαστήριο, συνήθως καταλήγουν σε αθώωση - δες link - διότι ο διακινητής λέει ότι "δεν είμαι εγώ ο διακινητής, απλώς πήρα τα τιμόνι της βάρκας στα χέρια μου, γιατί ο πραγματικός διακινητής πήδηξε στη θάλασσα και μας εγκατέλειψε". Άντε να βρεις ποιος είναι ποιος, όταν έχουν απειληθεί από το κύκλωμα οι μάρτυρες διακινούμενοι, κανένας από τους οποίους δεν παραδέχεται ότι πλήρωσε πανάκριβα κόμιστρα, διότι τι κατατρεγμένος θα ήταν αν είχε τόσα λεφτά...)

Αλλά γιατί η διακίνηση είναι εγκληματική πράξη, εφόσον οι διακινούμενοι είναι "κατατρεγμένοι πρόσφυγες"; Θεάρεστη θα έπρεπε να είναι. Βοηθούν τους κατατρεγμένους να βρουν στον ήλιο (της Ελλάδας) μοίρα! Πώς γίνεται αυτός που διακινεί τον εισβολέα από την Τουρκία στη Μυτιλήνη να εγκληματεί, αλλά αυτός που τον διακινεί από την Μυτιλήνη στην Αθήνα ή στο Βερολίνο να χρηματοδοτείται από την Ε.Ε.; Τέτοιοι τιτανοτεράστιοι καραγκιόζηδες κρατάν τις τύχες της Ευρώπης στα ανίκανα "μη μου άπτου" χέρια τους, αγαπητέ πολίτη του (προσεχώς) Ευρωπαϊκού Ισλαμικού Χαλιφάτου.

@Όταν ενσκήπτει μια καταστροφή, όλοι πλήττονται: και οι εργοδότες και οι εργοδοτούμενοι. (Δεν χρησιμοποιώ, όπως βλέπετε, τον όρο"εργαζόμενοι" καθώς εργαζόμενοι είναι και οι εργοδότες και, μάλιστα, πολύ σκληρά, χωρίς ωράριο και κρατική "προστασία".) Στα ξενοδοχεία του Πηλίου, οι ακυρώσεις έφτασαν το 98% μέχρι και τον Νοέμβριο. Το πιθανότερο είναι να καταστραφεί και η χειμερινή σεζόν. Το Υπουργείο Εργασίας, του ανθρώπου της πιάτσας Αδώνιδος, απαγορεύει στους ξενοδόχους να βγάλουν το προσωπικό σε αναστολή, αν δεν έχει πλημμυρίσει το ίδιο το ξενοδοχείο. 

Το να έχουν καταστραφεί οι δρόμοι και να μην μπορεί να φτάσει ο επισκέπτης ούτε με μπουλντόζα, η καθυστερημένη (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) ελληνική δημόσια διοίκηση δεν το έχει σκεφτεί. Το να υπάρχει κάποια πρόσβαση, αλλά να έχει ακυρώσει ο επισκέπτης, διότι δεν έχει καμμία διάθεση να ταλαιπωρηθεί, σε μια περιοχή με τεράστια προβλήματα που θα κάνουν μήνες και χρόνια να επουλωθούν, δεν το έχει σκεφτεί. 

Απαγορεύει λοιπόν την αναστολή ο πολυχρονεμένος μας βεζύρης, ο φιλάνθρωπος με τα (ανύπαρκτα) λεφτά των άλλων, και υποχρεώνει τα ξενοδοχεία να μισθοδοτούν προσωπικό που δεν μπορεί ούτε καν να φτάσει στον χώρο της εργασίας του, καταδικάζοντάς τα σε έναν ακόμα, οικονομικού χαρακτήρα, "Daniel", τη στιγμή μάλιστα που πρέπει να επιστρέψουν και τις προκαταβολές από τις ακυρώσεις, δηλαδή να μείνει το ταμείο κατάστεγνο, αν και πλημμυρισμένο. 

Γιατί νομίζει, δηλαδή, το κοντόφθαλμο Υπουργείο Εργασίας πως ένας ξενοδόχος στο Χορευτό θέλει να θέσει το προσωπικό σε αναστολή; Επειδή είναι κακός άνθρωπος; Επειδή τον τσίμπησε μύγα; Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω πως ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο που "θέλει" να απολύει ή να θέτει σε αναστολή προσωπικό είναι ο εργοδότης. Το κάνει μόνο όταν φτάσει στο μη περαιτέρω, λόγω σημαντικής πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας. Γιατί θα πρέπει να πάρει την άδεια του Υπουργείου; 

Μ' αυτές τις σοβιετικές πατέντες περιμένουμε να ξεπεράσουμε την κρίση! Αντί για ταχύτητα και ευελιξία προτείνουμε μια τερατώδη, ηλίθια, εγκληματική γραφειοκρατία. Αυτή ποιος "Daniel" θα την σαρώσει;

@Ο Αντετοκουνμπο είναι και Νιγηριανός και Έλληνας και Αμερικάνος σε ποσοστά που συνεχώς θα μεταβάλλονται, ανάλογα με το πώς αισθάνεται. Είναι δικαίωμά του. Το θέμα είναι ΕΜΕΙΣ ποια κριτήρια θέτουμε για να θεωρήσουμε κάποιον Έλληνα.

                                                           (Θ.Τζήμερος-Δημιουργία Ξανά)