Απόψεις...

 

«Τα φαρμακεία είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα οργανωμένα δίκτυα διανομής. Δεν υπάρχει γειτονιά χωρίς κάποιο από τα 11.000 φαρμακεία ανά την Επικράτεια. Καμία σύγκριση με τα 70 κρατικά φαρμακεία, στα οποία πρέπει να προσθέσουμε τα περίπου 180 των νοσοκομείων.Επομένως, το πιο απλό ήταν να αναλάβουν τα φαρμακεία τη διανομή και αυτών των φαρμάκων. Η πιο απλή λύση έχει, όπως πάντοτε, τη δύναμη να επιβάλλεται εκ των πραγμάτων. Κι όμως, δεν πρόκειται πάντα για πράγματι ακριβά φάρμακα. Κάποιων η τιμή δεν ξεπερνά τα 30 ευρώ, κάποια, λιγότερα, φθάνουν τις 11.000 ευρώ. Αυτά τα τελευταία θα ήταν καλύτερα να μείνουν υπό διαχείριση στις κρατικές δομές. Αφού την έχουμε την ιδιωτική μικρο-επιχειρηματικότητα, ας την χρησιμοποιήσουμε. Αρκεί ο έλεγχος μέσω απλών και διαφανών κανόνων αποτελεσματικότητας».

                                                               (Μπ.Παπαδημητρίου-Liberal.gr)

«Δέκα μήνες έπειτα από τις περυσινές δημοτικές εκλογές, όλοι πια διερωτώνται εάν ο 54χρονος Ιμάμογλου θα καταφέρει να μείνει πολιτικά ενεργός, διατηρώντας δηλαδή το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, και για πόσο. Θα μπορούσε, άραγε, να θεωρήσει κανείς ότι οι πρόσφατες διώξεις αντιπολιτευόμενων πολιτικών προετοιμάζουν το έδαφος για τη δική του φυλάκιση… πριν από τις προεδρικές του 2028; 

Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι ο Ιμάμογλου έχει ήδη στην «πλάτη» δύο δικαστικές υποθέσεις στο πλαίσιο των οποίων διώκεται ως κατηγορούμενος (υποθέσεις που δεν έχουν τελεσιδικήσει) και άλλη μία παλαιότερη ενώ μόλις προχθές (20 Ιανουαρίου) ήρθε να προστεθεί και άλλη μια νέα έρευνα σε βάρος του Ιμάμογλου, αυτήν τη φορά για τις φερόμενες ως «απειλητικές» δηλώσεις που φέρεται να έκανε απευθυνόμενος στον Τούρκο εισαγγελέα Ακίν Γκιουρλέκ».

                                                                 (Γ. Σκαφιδάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Είμαστε εθισμένοι σε μια κατάσταση στους δρόμους η οποία δεν μαζεύεται με κάμερες, αποκλεισμούς επαγγελματικού χαρακτήρα και μια φαντασιακή ονείρωξη ότι αύριο θα γίνουμε Ελβετία. Δεν θα γίνουμε Ελβετία. Είμαστε Βιετνάμ. Θα παραμείνουμε τέτοιο. Και ίσως κατά βάθος να μας αρέσει κιόλας. Ή να μας βολεύει. Ολους».

                                                               (Γ.Κωνσταντόπουλος –protagon.gr)

«Για το έγκλημα που επαναλαμβάνεται δεν ευθύνονται μόνο οι δράστες. Ευθύνεται εξίσου και το κράτος, που ανέχεται ή αδιαφορεί για την αντικοινωνική δραστηριότητα. Για τη «ρουτίνα» της ρευματοκλοπής ευθύνονται και οι Αρχές, που αφήνουν τα κυκλώματα των παράνομων συνδέσεων με το δίκτυο να δρουν ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται με δυσανάλογο κόστος η μεγάλη πλειονότητα των καταναλωτών, που ήδη στενάζει από τις ανατιμήσεις στην ενέργεια».

                                                                              (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)