Απόψεις...

«Για όσους από εσάς δεν διαθέτουν μακρά εμπειρία για τον τρόπο που παρουσιάζονται τα θέματα επικαιρότητας στην τηλεόραση, ιδίως τα οικονομικά, σας αναφέρω την παλιά χρυσή συνταγή με την οποία έχουν κάνει καριέρα γενιές οικονομικών ρεπόρτερ. «Είτε η τιμή της πατάτας θα πέφτει και θα 'ναι ανάστατοι οι παραγωγοί, είτε η τιμή της πατάτας θα ανεβαίνει και θα 'ναι ανάστατοι οι καταναλωτές». Αν τώρα θέλετε να κάνετε πιο επίκαιρη την συνταγή, αντί για «πατάτα» βάλτε «λάδι» και θα 'χετε μια πρώτης τάξεως ακτινογραφία της σημερινής τηλεοπτικής ενημέρωσης.  

Τα γράφω έτσι ευγενικά, διότι στο λάδι έχει πάει περίπατο ακόμα κι αυτή η αλάθητη χρυσή τηλεοπτική συνταγή. Διότι φέτος με το λάδι είναι ανάστατοι και οι καταναλωτές, αλλά και οι παραγωγοί. Ανάστατος ο παραγωγός γιατί έχει μειωμένη παραγωγή (κι ας πουλά αυτή την μικρότερη ποσότητα που βγάζει σε διπλή τιμή), ανάστατος ο έμπορος (κι ας προσθέτει στο προϊόν τον δικό του πληθωρισμό απληστίας), ανάστατος κι ο καταναλωτής (ο μόνος που έχει πραγματικό δίκιο, αν και πάρα πολλοί καταναλωτές είναι παράλληλα και παραγωγοί λαδιού). 

Αυτού του είδους η δημοσιογραφική κάλυψη δεν αποκαλύπτει, αλλά συσκοτίζει τα προβλήματα, αν και όπου υπάρχουν. Ξέρετε ότι 700.000 οικογένειες στην Ελλάδα είναι ελαιοπαραγωγικές; Μιλάμε για πάνω από 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους. Αυτοί κερδίζουν από τη διεθνή άνοδο της τιμής. Δεν κάνει να το λέμε αυτό δηλαδή;»

                                                                   (Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)

«Μόνο λίγοι δεν είναι οι πολίτες που εισέρχονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είτε λόγω οικονομικής δυσχέρειας, είτε λόγω πεποιθήσεων, δίχως να έχουν εισιτήριο, στερώντας από τις συγκοινωνίες έσοδα πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που γίνεται εύκολα αντιληπτό κατά τις καθημερινές μετακινήσεις μας, όταν βλέπουμε επιβάτες να εισέρχονται σε Μετρό, λεωφορεία κ.ο.κ. δίχως να φέρουν το απαραίτητο εισιτήριο. 

Ειδικότερα, στο Μετρό εισέρχονται από τις πύλες κολλώντας πίσω από έναν επιβάτη που επικυρώνει το εισιτήριό του, περνώντας ταυτόχρονα μαζί του, την ίδια ώρα που στα λεωφορεία - με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν μπάρες – η… τσάμπα επιβίβαση είναι «παχνιδάκι».

                                                                  (Μπ.Παπαδημητρίου- liberal.gr)

 «Κάποιοι πουλάνε στην Ελλάδα προϊόντα σε αισθητά μεγαλύτερες τιμές σε σχέση με εκείνες που προσφέρουν τα ίδια προϊόντα σε άλλες αγορές της Ευρώπης. Στις χώρες τους, μπορεί να αποτελούν πρότυπα εταιρειών με σημαντική κοινωνική προσφορά. Στην Ελλάδα έχουν την εικόνα του λαδέμπορα της κατοχής. Στην Ελλάδα δεν λείπουν οι κανόνες. Λείπει ένα αποτελεσματικό κράτος να τους επιβάλει. 

Η ακρίβεια καταπολεμείται με όρους ανταγωνισμού. Αν υπάρχει ελεύθερος ανταγωνισμός, τότε όλα βρίσκουν τη θέση τους. Αν όμως δεν υπάρχει, τότε γίνεται του … αναρχοκαπιταλισμού. Θα πει κάποιος ότι στην Ελλάδα ο ανταγωνισμός είναι μία δύσκολη περίπτωση. Ακριβώς επειδή κυριαρχούν τα ολιγοπώλια και τα μονοπώλια. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να έρθει το κράτος για να σπάσει τα τραστ. Μπορεί; Η απάντηση είναι πως όχι! 

Οι κρατικοί μηχανισμοί είναι παντελώς ανίκανοι να κάνουν τη δουλειά τους. Ανίκανοι ή διεφθαρμένοι. Κι αυτά κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ποια είναι λύση; Δύσκολη η απάντηση. Υπάρχει καλό και κακό κράτος. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Κι ότι εμείς έχουμε κάνει ελάχιστα μέχρι σήμερα για να έχουμε ένα καλό, δηλαδή ένα αποτελεσματικό, κράτος».

                                                                             (Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)