Σοκαριστικά...

«Δεν είναι σοκαριστικές οι ιδεοληπτικές παρεμβάσεις, στις οποίες προβαίνουν τα γνωστά γραφικά σταλινικά απολιθώματα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι σοκαριστικές οι εμμονικές παρεμβάσεις, στις οποίες προβαίνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, περί ήττας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και περί κατάρρευσης της πολιτικής της κυβέρνησης στον τομέα της Υγείας.

Δεν είναι σοκαριστικές οι αναλύσεις των διαφόρων πυροβολημένων εγκεφάλων, που ανακαλύπτουν σιωνιστικούς δακτύλους, βιολογικούς πολέμους, σενάρια της CIA ή κρυφά εργαστήρια. Δεν είναι σοκαριστικές οι καταγγελίες, περί χούντας, περί καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων, περί αντισυνταγματικότητας και περί στέρησης ελευθεριών. Δεν είναι σοκαριστικές, ούτε οι αναφορές από δήθεν τεχνοκράτες που καταγγέλλουν ότι τα μέτρα του μερικού lock down θα καταστρέψουν την οικονομία και την επιχειρηματικότητα.

Δεν είναι σοκαριστικές οι δηλώσεις της συνδικαλιστικής ηγεσίας των καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ότι δεν θα αναγκαστούν να  δουλέψουν από το σπίτι και ότι δεν θα επιστρέψουν στα σχολεία, ούτε θα δεχθούν κανένα μέτρο εντατικοποίησης και ότι δεν θα αναπληρώσουν την ύλη που χάνεται. Δεν είναι σοκαριστικές, ούτε οι αναλύσεις κάποιων δήθεν ειδικών, περί φαινομένων αισχροκέρδειας ή περί προτάσεων υιοθέτησης διατίμησης στην αγορά.

Φυσικά και δεν είναι σοκαριστική, η αγωνία που εκφράζεται από τη νέα γενιά. Αυτά τα νέα παιδιά που γνώρισαν την ζωή μέσα από την κρίση και τα μνημόνια, είναι φυσικό να αισθάνονται μια βαθιά αγωνία και να μην έχουν την ψυχική αντοχή, για να αντιμετωπίσουν με ψυχραιμία αυτό που βιώνουν σήμερα και για να σκεφτούν και να σχεδιάσουν με κάποια ψήγματα οριακής αισιοδοξίας το μέλλον τους.

Αυτός που είναι όμως σοκαριστικός, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι συμμετέχοντες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, τα θύματα του covid-19 σα να μην είναι κομμάτι του εαυτού μας. Το γεγονός ότι οι ασθενείς που κατέληξαν είναι μεγάλης ηλικίας, ελαφραίνει πιθανότατα το βάρος στην συνείδηση της κοινωνίας. 

Δημιουργεί μια αίσθηση ανακούφισης και ασφάλειας σε ορισμένες μεσαίες ηλικίες. Και δυστυχώς δημιουργεί μια αίσθηση αδιαφορίας και ανεμελιάς στις πολύ νεαρότερες γενιές. Για αυτόν τον λόγο, ήταν γεμάτες οι παραλίες, οι πλατείες  και τα πάρκα μέχρι χθες, και τα καφενεία και τα μπαρ μέχρι πριν από λίγες ημέρες».

                    (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Χαροκόπου από το liberal.gr)