«Η συμφωνία που υπέγραψε η Ελλάδα με ισραηλινή εταιρεία αμυντικών ηλεκτρονικών συστημάτων, ύψους 1.68 δισεκ., έκανε τον γύρο του κόσμου. Είναι ένα ακόμα βήμα για την περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, που δηλώνει πως υπάρχει σε αυτήν την συνεργασία στρατηγικό βάθος. Είναι αλήθεια πως οι ελληνικές ελίτ κάπως αργά ανακάλυψαν αυτόν τον πολύτιμο εταίρο, καθώς ταλαιπωρούνταν κυρίως από ιδεοληψίες και από μια εσφαλμένη εκτίμηση για την ισχύ των Αράβων.
Σήμερα, ολοένα και περισσότεροι Έλληνες ανακαλύπτουν πως το Ισραήλ δεν διακρίνεται μόνον για τις άρτιες Ένοπλες Δυνάμεις του, αλλά και για μια ανθούσα οικονομία τόσο στα προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα όσο και στην αγροτική παραγωγή. Εκεί όμως που γίνονται θαύματα είναι στην αγροτική παραγωγή, παρά το γεγονός ότι το Ισραήλ είναι μια άνυδρη χώρα, καθώς η έρημος καταλαμβάνει το 55% περίπου της συνολικής έκτασης του.
Πώς έγινε αυτό; Έχουν αναπτύξει προηγμένα συστήματα άρδευσης με τα οποία επιτυγχάνεται η λεγόμενη στάγδην άρδευση ( drip irrigation), αφού με πλαστικούς αγωγούς ποτίζεται στην ρίζα του κάθε φυτό χωριστά. Έτσι, δεν παρατηρείται καμιά σπατάλη στην κατανάλωση του νερού το οποίο όπως γίνεται αντιληπτό, είναι υπερπολύτιμο αγαθό.
Αλλά και στην κτηνοτροφία, και πάλι με την βοήθεια της υψηλής τεχνολογίας, το Ισραήλ έχει την μεγαλύτερη παραγωγή γάλακτος ανά αγελάδα. Κουμπιούτερς και μικροτσίπς έχουν επιστρατευθεί για να ελέγχεται η ημερήσια διατροφή των ζώων. Καταστάσεις ασύλληπτες για μια τόσο μικρή χώρα, με αυτό το εχθρικό κλιματολογικό περιβάλλον.
Πώς μια στρατιωτική εφαρμογή περνά στην
ιδιωτική οικονομία; Μέσω ενός αισθητήρα ραντάρ τελειοποιήθηκε ένα σύστημα που
άρμεγε αυτόματα το ζώο. Αυτή η επινόηση δεν έγινε το 2000 ή το 2010, αλλά μόλις
στα τέλη της δεκαετίας του 70 και κατέστησε έναν πρώην τεχνικό ραντάρ της
πολεμικής αεροπορίας πάμπλουτο, καθώς με την συγκεκριμένη τεχνολογία αρμέγονται
εκατομμύρια αγελάδες παγκοσμίως».
(Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου