Πότε σκοπεύει άραγε -αν σκοπεύει δηλαδή- η Δημοτική Αρχή να βελτιώσει κάτι στην πλέον τουριστική πλευρά της πόλης, στο παραλίμνιο μέτωπο; Πότε θα πάψουν οι δημότες αλλά και οι επισκέπτες να βλέπουν εικόνες που δεν περιποιούν καμία τιμή σε μια πρωτεύουσα πόλη η οποία δείχνει να μην μπορεί να διαχειριστεί τα πιο απλά πράγματα;
Ένα λιμανάκι μέσα στα σκουπίδια, μια -κατ’ ευφημισμόν- παιδική χαρά που δεν πληροί απολύτως καμία από τις επίσημες προδιαγραφές ασφαλείας και αποτελεί κίνδυνο για τα παιδιά που προσπαθούν να ψυχαγωγηθούν μαζί με ενήλικες που καταστρέφουν τα παιχνίδια (όσα δηλαδή είναι ακόμη σε λειτουργία), ένας Δήμος που δεν είναι σε θέση να αντικαταστήσει δέκα σπασμένες πλάκες δίπλα στη λίμνη -χρόνια τώρα- ή πέντε σανίδες στο πάρκο Κατσάρη, εκεί όπου περπατούν αρκετοί συμπολίτες μας καθημερινά. Κάποτε, ακόμη και μια σπασμένη πλάκα κινητοποιούσε αμέσως τους αρμόδιους και μόνο από την αγωνία κάποιου ατυχήματος, τώρα... αδιαφορία και καλή καρδιά.
Για να μην μιλήσουμε για πράγματα που θα άλλαζαν την αισθητική της πόλης δίνοντάς της έναν πιο μοντέρνο χαρακτήρα και τα οποία είναι σε πλήρη απουσία. Κατά τα άλλα, οι τουριστικές καμπάνιες μας μάραναν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου