«Είναι γνωστό πως την Αριστερά την ενοχλεί η θεωρία των δύο άκρων. Την ενοχλεί διότι πρώτον, είναι ιστορικά αποδεδειγμένη και δεύτερον, διότι απομυθοποιεί το υψηλό ιδεώδες για το οποίο αγωνίζονται οι αριστεροί. Για να ενοχληθούν από τη δράση των «παιδιών» έπρεπε να προπηλακιστεί ο ηγέτης τους, ο Στέφανος Κασσελάκης, προχθές στη Θεσσαλονίκη. Δε ξέρω αν τώρα αντιλήφθηκαν πως το αυγό του φιδιού δεν έχει χρώμα. Το φίδι είναι πάντα φίδι και τόσα χρόνια το ζέσταιναν και αυτοί στον κόρφο τους. Να μην αναφέρω γεγονότα και ονόματα.
Τη μόνη αναφορά που κάνω στο παρελθόν αφορά το πώς αντιμετώπισε η Αριστερά σε Ιταλία και Ισπανία την ερυθρά τρομοκρατία και πώς την αντιμετώπισε στην Ελλάδα. Τεράστιες πορείες στις δύο χώρες κατά των τρομοκρατών, μια φραστική καταδίκη με μισόλογα και πολλά ελαφρυντικά, στην Ελλάδα.
Οι 10 «λαϊκοί αγωνιστές» που βιαιοπράγησαν κατά του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου -και παραμένουν ατιμώρητοι- τι το διαφορετικό έκαναν από τους 15χρονους της Πλατείας Αριστοτέλους; Αφήνω στις αριστερές ψυχούλες την αναζήτηση ευγενών κινήτρων στη δράση των 10.Υπήρξαν παρόμοιες αντιδράσεις σαν αυτές που είδαμε μετά τα γεγονότα της Πλατείας Αριστοτέλους σε ανάλογες περιπτώσεις, όταν οι δράστες ήταν αντιεξουσιαστές ή περιθωριακές συλλογικότητες του «προοδευτικού» χώρου;
Απεναντίας, πολλά ανάλογα
περιστατικά δεν είδαν καν το φως της δημοσιότητας. Δεν υποβαθμίζω τη συγκεκριμένη
επίθεση ενός ομοφοβικού όχλου, αρνούμαι όμως να κλείνω τα μάτια μου στα ανάλογα
περιστατικά με θύτες αριστερούς. Όταν έναν τον κυνηγούν 20, ελάχιστα ενδιαφέρει
ποιος είναι ο ένας και ποιοι είναι οι 20. Το θέαμα και το γεγονός είναι
αποκρουστικό από μόνο του».
(Σ. Μουμτζής- Liberal.gr)
«Τι απέγιναν εκείνα τα παλικάρια που πριν από κάτι μήνες, βράδυ, στην Αγία Παρασκευή, επιτέθηκαν στον συμμαθητή τους; Και οι γονείς τους οι οποίοι, για να αναλάβουν τη γονεϊκή τους ευθύνη, κρύφτηκαν μαζί τους για να γλιτώσουν το αυτόφωρο; Υποθέτω ότι κρύβονται από ντροπή. Και περιμένουν ενοχικά την καμπάνια που εξήγγειλε το υπουργείο Παιδείας για την αντιμετώπιση της εφηβικής βίας. Οι «ειδικοί» αποφαίνονται πως η εκπαίδευση των παιδιών μας κατά της βίας και υπέρ της ανοχής και της «συμπεριληπτικότητας» πρέπει να αρχίζει από την πιο τρυφερή ηλικία.
Αν κατάλαβα καλά, εννοούν ότι αν τα παιδιά αυτά
είχαν πάρει το μάθημά τους δεν θα είχαν επιτεθεί στον συμμαθητή τους, ούτε θα
είχαν απειλήσει τον πατέρα του ότι θα τον σκοτώσουν. Είναι ζήτημα παιδείας. Δεν
τους περνάει άραγε απ’ το μυαλό ότι η βία των ανηλίκων παράγεται από κάποιες
ανορθολογικές πτυχές της συμπεριφοράς οι οποίες υπερισχύουν της λογικής; Και
δεν τους περνάει απ’ το μυαλό ότι τα παλικάρια της Αγίας Παρασκευής ή τα άλλα
της πλατείας Αριστοτέλους όχι μόνον δεν κρύβονται, αλλά κυκλοφορούν με το
κεφάλι ψηλά και τη σφραγίδα του ήρωα, του ανθρώπου που έκανε κάτι ξεχωριστό;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου