Απόψεις...

«Προχθές στη Βουλή ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε στη δευτερολογία του πως η μήτρα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στον ευρωκομμουνισμό. Θα έτριξαν τα κόκαλα του Μπερλινγκουέρ, του Αμέντολα και του Ιγκράο. Είπαμε, ισχύει το ό,τι δηλώσεις, αλλά και σε αυτό υπάρχει μέτρο. Ως γνωστόν, ο Αλ. Τσίπρας τα πρώτα βήματά του στην πολιτική τα έκανε στη Νεολαία του ΚΚΕ και όχι στην ανανεωτική Αριστερά. Και το ΚΚΕ άκουγε για ευρωκομμουνισμό και έβγαζε φλύκταινες. Τα στελέχη του που συγκρότησαν την ανανεωτική Αριστερά, μετά τη διάσπαση του 1968, τα αποκαλούσε «περιττώματα που απέβαλε ο υγιής οργανισμός».

 Επιπλέον, το Κόμμα, στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού, είχε ως πρότυπο οικοδόμησης του σοσιαλισμού το σοβιετικό απεχθές μοντέλο, του οποίου την πτώση θρήνησαν άπαντες, συμπεριλαμβανομένου τότε και του νεανία Τσίπρα. Δεν γίνεται να είσαι στην ΚΝΕ και συγχρόνως να θαυμάζεις τον ευρωκομμουνισμό! Κάτι δεν πήγε καλά τότε ή μας περνάει ψιλό γαζί σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει το αναμφισβήτητο ταλέντο να αλλάζει δέρμα ανάλογα με τις περιστάσεις, όμως υπάρχει και η αποκαλούμενη ιστορική μνήμη».

                                                               (Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Η βενζίνη στα 3 ή στα 4 ευρώ; Είναι πολύ πιθανό. Πρόκειται όμως για μια κατάσταση που δεν προβλέπεται να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πιο πιθανό σενάριο για τη συνέχεια είναι εκείνο της υποχώρησης των τιμών. Είτε επειδή δεν θα υπάρχουν αγοραστές στις υψηλές τιμές, είτε επειδή θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Το ενεργειακό σοκ, πάντως, έκανε ένα καλό: Η Ευρώπη αποκτά, επιτέλους, στρατηγική για την ενέργεια!

Η Ελλάδα μπορεί να δει μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία να ανεβαίνει στο διεθνές πολιτικό χρηματιστήριο, καθώς η γεωπολιτική της θέση της επιτρέπει να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στη νέα εποχή. Να μεταβληθεί σε έναν ενεργειακό κόμβο. Και οι κόμβοι έχουν πάντα ενδιαφέρον».

                                                                           (Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)

«Ο νεαρός από τη Βόρεια Μακεδονία διεσώθη επειδή βρήκε μία μισοφουσκωμένη μπάλα μεσοπέλαγα. Πόσες, αλήθεια, είναι οι πιθανότητες να παλέψεις με τα κύματα και να βρεις μία μπάλα για να πιαστείς; Τι ήταν ο Ιβάν; Τυχερός ή άτυχος; Θα πείτε το γνωστό, ότι ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία του. Ηταν, όμως, έτσι;»

                                                                      (Κ. Γιαννακίδης –protagon.gr)