«Χθες το Λιμενικό Σώμα, διέσωσε και περισυνέλλεξε 220 πρόσφυγες στη θαλάσσια περιοχή της Καρπάθου. Το Σαββατοκύριακο το ίδιο Λιμενικό κατάφερε να απωθήσει πλεούμενα με περίπου χίλιους μετανάστες στα θαλάσσια σύνορά μας. Και στις δύο περιπτώσεις δεν χάθηκε ούτε μία ψυχή, παρότι ο γνωστός επαγγελματίας διασώστης (ή επαγγελματίας διακινητής) κατηγορούσε στις Βρυξέλλες το Λιμενικό ότι «πετάει ανθρώπους στη θάλασσα» - υπό το πλέρια συμπονετικό βλέμμα του Συριζαίου ευρωβουλευτή Κούλογλου.
Αντιθέτως, τραγική κατάληξη είχε η προσπάθεια περίπου δυόμισι χιλιάδων μεταναστών από την υποσαχάρια Αφρική, να περάσουν τον ατσάλινο φράχτη που χωρίζει το Μαρόκο από το ισπανικό έδαφος. Δεν τους πυροβόλησαν, όπως πάλι ψευδώς έγραψε στα ελληνικά social media ο ίδιος επαγγελματίας διασώστης (ή επαγγελματίας διακινητής). Σαφώς αντιμετωπίστηκαν με βία, με κλομπ και δακρυγόνα, αλλά οι θάνατοι (επίσημα 23, σύμφωνα με ΜΚΟ 37) επήλθαν από το ποδοπάτημα μέσα στη χλαπαταγή που δημιούργησε η σκληρότητα της μαροκινής αστυνομίας αλλά και η κατάρρευση του φράχτη. Έτσι νεκροί, τραυματισμένοι και λιπόθυμοι, έγιναν μια άμορφη μάζα, που τροφοδότησε τα κροκοδείλια δάκρυα της ουμανιστικής Ευρώπης. «Φρίκη στα σύνορα της Ευρώπης - φρούριο» ήταν η επωδός.
Υπάρχει μια διαφορά βέβαια μεταξύ της ελληνικής και ισπανομαροκινής περίπτωσης. Στους μετανάστες που περισυνέλλεξε το Λιμενικό χθες υπήρχαν γυναικόπαιδα. Τυχαίο σε σχέση με τις συνήθεις προσφυγικές ροές στο Αιγαίο, αλλά θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η εικόνα παραπέμπει στην ιδιότητα του πρόσφυγα. Οι δυόμισι χιλιάδες της Μελίγια ήταν όλοι νέοι άντρες, αγριεμένοι, κρατούσαν στειλιάρια και μαχαίρια (και σύμφωνα με τις τοπικές αρχές, οξύ)! Προσπάθησαν επιθετικά, με τσαμπουκά, να εισέλθουν στο έδαφος της Ισπανίας.
Η Ευρώπη τσαλαβουτάει ανάμεσα στον ανθρωπισμό και τη συνειδητοποίηση ότι το μεταναστευτικό έφτασε στα όριά του. Μόνο που δεν τολμάει να το πει. Αρχίζουν βέβαια κάποια σκιρτήματα αλήθειας. Ο Ισπανός Πρωθυπουργός Σάντεθ μίλησε για επίθεση στην εδαφική ακεραιότητα της χώρας του, ενώ η κυβέρνηση του ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει τη συνδρομή... του ΝΑΤΟ για τον έλεγχο των νότιων συνόρων της!
Την ίδια περίπου στιγμή ο Μακρόν αναφερόμενος στο έγκλημα μίσους που διεπράχθη μετά από επίθεση ισλαμιστή, σε γκέι μπαρ του Όσλο με δυο νεκρούς και πάνω από 20 τραυματίες, έκανε λόγο για Ισλαμιστική τρομοκρατία. Παράλληλα στη Νορβηγία, για πρώτη φορά η επίσημη ανακοίνωση μιλούσε για ισλαμιστική τρομοκρατία. Οι ευρωπαϊκές χώρες συνήθως το απέφευγαν, αναφέρονταν σε «δράστες» ανεξαρτήτως εθνικής προέλευσης και θρησκευτικής ταυτότητας, για να μην κατηγορηθούν ότι υποκινούν ρατσιστικό μίσος -εκτός βέβαια από τις τρανταχτές περιπτώσεις της Γαλλίας (Μπατακλάν, Ιλ ντε Φρανς, Στατ ντε Φρανς), όπου υπήρξαν 129 νεκροί και η ταυτότητα των δραστών δεν κρυβόταν.
Βλέπουμε ότι δειλά, σταδιακά, ανεπαίσθητα, υπό την κατανόηση ότι η κατάσταση δημιουργεί συνθήκες «εντροπίας», η ρητορική αλλάζει. Και όταν αλλάζει η ρητορική ακολουθούν και θεσμικά μέτρα. Μόνο που επειδή η Ευρώπη είναι γραφειοκρατική, δυσκίνητη και θεατρικώς ανθρωπιστική, αυτά θα καθυστερήσουν. Και ως τότε οι άνθρωποι θα αφήνουν τις πατρίδες τους, υπό το πρόσχημα της προσφυγιάς. Και ως τότε θα δεινοπαθούν οι ίδιοι και οι χώρες υποδοχής.
Δεδομένου ότι είμαστε στο μαλακό υπογάστριο του προβλήματος και δεχόμαστε μεγάλη πίεση, η κυβέρνηση πρέπει να το θέσει επιτακτικά στην ΕΕ σε ανώτατο επίπεδο. Ως τώρα εκείνο που κάνουμε είναι να αμυνόμαστε ενοχικά στις κατηγορίες για pushbacks. Και να βρισκόμαστε στο εδώλιο κάθε εκ του ασφαλούς ευαίσθητου χαρτογιακά που μας κατηγορεί με βάση τη μονομερή, ιδεοληπτική, ή σκόπιμη παραπληροφόρηση από τις χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ.
Η Ευρώπη
ας αποφασίσει. Ντρέπεται να είναι φρούριο και θεωρεί ότι πρέπει να περνάνε
όλοι; Τότε να μην συνωστίζονται σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία, προκειμένου να
ενταχθούν σε καθεστώς πρόσφυγα - και αν δεν ενταχθούν δεν απελαύνονται αλλά
παραμένουν ως εσαεί παράνομοι. Όποιος εισέρχεται να πηγαίνει στη χώρα που
επιθυμεί και να κρίνεται εκεί. Τότε θα διαπιστώσουμε… με δοξαστικό τρόπο τον
ανθρωπισμό των κεντρικών και βόρειων δημοκρατιών, που μας αντιμετωπίζουν σαν
βολικές αποθήκες ψυχών, και από πάνω μας κουνάν και το δάχτυλο, πουλώντας μας
εύκολο ανθρωπισμό.
Και να κληθούν και τα ελληνικά κόμματα να απαντήσουν, χωρίς
δήθεν δακρύβρεκτους ανθρωπισμούς που κρύβουν την καθαρή θέση τους ενώπιον του
λαού: Αφήνουμε να μπουν όσοι έρθουν, και ας έρθουν εκατομμύρια, ή τους
εμποδίζουμε έστω και με pushbacks; Να πάρουν ευθύνη απάντησης επί του πρακτέου,
γιατί από τσάμπα ανθρωπισμό, οιμωγές και δήθεν αποτροπιασμούς για την απάνθρωπη
Ευρώπη και την απάνθρωπη κυβέρνηση, γκώσαμε».
(Αρθρο του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου