Ο Πούτιν έχει αποτύχει...

 

«Χθες το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε την επιτυχή εκτόξευση του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Sarmat στο κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ. Ο Πούτιν με αυτοπεποίθηση δήλωσε: «Αυτό το πυραυλικό σύστημα θα εξασφαλίσει την ασφάλεια της Ρωσίας και θα δώσει τροφή για σκέψη σε όσους λυσσασμένους προσπαθούν να την απειλήσουν».

Πρόκειται για πύραυλο 200 τόνων που έχει βεληνεκές 10.000 χιλιομέτρων. Μπορεί να μεταφέρει έως και 15 πυρηνικές κεφαλές που απελευθερώνονται σε μεγάλο ύψος και πλήττουν πολλαπλούς στόχους με ταχύτητα σχεδόν 25.000 χιλιόμετρα την ώρα. Με αυτήν την ταχύτητα, μπορεί θεωρητικά να πλήξει οποιοδήποτε σημείο της Γης σε λιγότερο από 30 λεπτά. Η όπως ανέφερε το ρωσικό Sputnik: «Ένας πύραυλος φέρεται να αρκεί για να καταστρέψει μια ολόκληρη χώρα σαν τη Γαλλία».

Ο Πούτιν, παρά τις εντυπώσεις, είναι ένας αποτυχημένος ηγέτης. Από την εκπαίδευσή του, την συγκρότησή του και την επαγγελματική του κουλτούρα, αντιμετωπίζει τα εσωτερικά κοινωνικά όσο και τα εξωτερικά γεωπολιτικά προβλήματα, από την αστυνομικο- στρατιωτική και μόνο πλευρά τους. Αλλά η στρατιωτικής ισχύς απαιτεί οικονομική ευρωστία. Τα ΑΕΠ κερδίζουν τους σύγχρονους πολέμους καθώς απαιτούν υλικοτεχνική υποδομή.

Ο Πούτιν έχει αποτύχει, ακριβώς εξαιτίας της στρατιωτικής του κουλτούρας. Μια χώρα 146 εκατομμυρίων, ιδιαίτερα ευνοημένη με ορυκτό πλούτο, έχει περίπου το ίδιο ΑΕΠ με την Ισπανία των 48 εκατομμυρίων! Απολαμβάνει μεν έσοδα από τον ορυκτό πλούτο της, αλλά δεν βρίσκονται στις αγορές ρωσικά μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, ρωσικά επιβατηγά αεροσκάφη, αυτοκίνητα, κινητά, υπολογιστές, φάρμακα κ.α. Ακόμη και η ρωσική δημόσια διοίκηση λειτουργεί με αμερικανικό λογισμικό, τα windows.

Αντί να ανατάξει την οικονομία του με προδιαγραφές 21ου αιώνα υπερκαταναλώθηκε προκειμένου να διαβρώσει και αποδυναμώσει τη Δύση, με συνδετήριους αγωγούς την θρησκεία και την ακροδεξιά ιδεολογία. 

Ε και; Τι κατάφερε; Ξεκίνησε να γίνει ο Τσάρος του 21ου αι. και να γραφτεί ένδοξος στις φωτεινές σελίδες της ιστορίας. Μόνο που η ιστορία έχει και μαύρες σελίδες για τις σκοτεινές προσωπικότητες».

                                                (Απόσπασμα άρθρου Γ.Σιδέρης –liberal. gr)