Απόψεις...

 

 «Για δεκάδες χρόνια βιολόγοι και γιατροί αγωνίζονται για περισσότερο μερίδιο επιστημών της ζωής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση – εις μάτην. Μήπως η αναποτελεσματικότητα των μέτρων κατά του κορωνοϊού, η άρνηση του εμβολιασμού, οι θεωρίες συνωμοσίας και η αμφίσημη στάση κάποιων εκκλησιαστικών παραγόντων έχουν να κάνουν, σε κάποιο βαθμό, με αυτό το έλλειμμα όχι μόνο στην παιδεία αλλά και στην πληροφόρηση του κοινού; Το ερώτημα είναι εύλογο και η απάντηση σύνθετη. Τι πρέπει να γίνει; 

Η Εκκλησία της Ελλάδος οφείλει να διαμορφώσει και να διακηρύξει μια ξεκάθαρη θέση έναντι της θεωρίας της εξέλιξης, όπως έκανε η Ρωμαιοκαθολική το 1996. Η σιωπή ισοδυναμεί με άρνηση. Κανένα θρησκευτικό δόγμα και καμιά ιδεολογία δεν μπορεί να μονοπωλήσει τις κοινωνίες. Η διαφορετικότητα είναι νόμος της φύσης και η συνύπαρξη με το διαφορετικό απαιτεί τη συνεννόηση και τη συνεργασία. Η φυσική επιστήμη αποτελεί ένα συμπαγές σώμα. Το να δεχόμαστε την ιατρική που είναι μέρος της βιολογίας και να απορρίπτουμε τη θεωρία της εξέλιξης, που είναι η θεμελιώδης αρχή της βιολογίας, αποτελεί αντίφαση. 

Προβάλλουμε, από άγνοια ή σκοπιμότητα, μια όψη της θεωρίας της εξέλιξης, τον ανταγωνισμό μεταξύ ατόμων και ειδών. Αλλά αποσιωπούμε την εξελικτική ερμηνεία του αλτρουισμού και της ενσυναίσθησης που βρίθουν στο ζωικό βασίλειο και στον άνθρωπο – μια άλλη αντίφαση».

                                                                    (Λ.Ζούρος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Στην πραγματικότητα, δεν γέννησε ο Τραμπ τον τραμπισμό αλλά ο τραμπισμός τον Τραμπ, ως πιο ακραία εκδοχή του. Ο τραμπισμός είναι ένας ιός με παγκόσμια εξάπλωση, μια πολιτική πανδημία με πλήθος κρούσματα. Εμείς εδώ στην Ελλάδα κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι για σχεδόν τέσσερα χρόνια συγκυβερνηθήκαμε από μια παραλλαγή του, έστω ελαφρώς ηπιότερη».

                                                                     (Δ. Κούρτοβικ –protagon.gr)

«Τόσα χρόνια μετά το κίνημα απελευθέρωσης της γυναίκας, μια πρώτη κυρία-καρτούν: Οι κινήσεις, το περπάτημα, το χαμόγελο... σα να δούλευε με μπαταρία. Δεν μπορώ να ορίσω τι ήταν η Μελάνια, αλλά το νιώθω. Και τώρα ακούς από τα χείλη του Μπάιντεν: «Συχνά λέω ότι είμαι ο άνδρας της Τζίλ». Και μετά βλέπεις το θείο πλάσμα Κάμαλα…»

                                                                   (Ρέα Βιτάλη – protagon.gr)