«Οι διχογνωμίες για τη διαχειρίση του κορονοϊού συνεχίζονται. Δεν έχω πάρει μέρος στη συζήτηση, ούτε σκοπεύω να πάρω, όχι υπεκφεύγοντας από ένα δύσκολο ερώτημα (δεν είναι στον χαρακτήρα μου κάτι τέτοιο) αλλά διότι τα δεδομένα εξακολουθούν να είναι ελλιπή, άρα, υπό προϋποθέσεις και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο. Αλλά αυτές οι προϋποθέσεις περιλαμβάνουν πλήθος από υποθέσεις.
Τι εννοώ: Ναι, ο κορονοϊός είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Αν δεν βρεθεί φάρμακο, αν δεν αναπτυχθεί εμβόλιο, σε βάθος χρόνου θα νοσήσουμε όλοι. Όσοι είναι να ζήσουν, θα ζήσουν και όσοι είναι να πεθάνουν, θα πεθάνουν. Η ανοσία αγέλης είναι ο μόνος τελικός στόχος. Άρα, τα μέτρα ανάσχεσης ΚΑΙ διαλύουν την Οικονομία ΚΑΙ δεν λύνουν το πρόβλημα - απλώς μεταθέτουν την έξαρσή του για αργότερα. Όμως, μπορεί στην πορεία, ο κορονοϊός να μεταλλαχθεί και τα αυριανά στελέχη του να μην είναι το ίδιο θανατηφόρα. Ή μπορεί να γίνουν ακόμα πιο θανατηφόρα.
Μπορεί να δημιουργηθεί στέλεχος που να σε μολύνει, να μένει ανενεργό, δηλαδή να είσαι ασυμπτωματικός, και αφού μολυνθούν οι πάντες, σε 5 χρόνια να ενεργοποιηθεί και να μας ξεπαστρέψει όλους. Μπορεί να αποφάσισε η φύση να τελειώνει μια και καλή με το ανθρώπινο είδος, καθώς αποτελεί απειλή για όλα τα άλλα. Μπορεί όμως ο κορονοϊός να εξαφανιστεί μυστηριωδώς όπως συνέβη με τον ιό της ισπανικής γρίπης πριν 100 χρόνια.
Καταλαβαίνετε, όμως, πως με "μπορεί" και "αν" δεν εξάγονται βέβαια συμπεράσματα. Και οι επιστήμονες και οι πολιτικοί προχωρούν ψάχνοντας. Αν δεν παίρναμε κανένα μέτρο και οι νεκροί, έστω κι αν ήταν όλοι ηλικιωμενοι - που δεν είναι - έφταναν σε αριθμούς τύπου Λομβαρδίας, και οι χρήζοντες διασωλήνωσης ήταν 5πλάσιοι από τις ΜΕΘ, δημόσιες και ιδιωτικές θα κάναμε μόνοι μας lockdown, χωρίς κανέναν Χαρδαλιά, και θα διαβάζαμε στις ειδήσεις:
Είναι ένα πρόβλημα με ασαφή δεδομένα και αντιφατικά ζητούμενα. Μαθηματικώς δεν λύνεται. Είναι απλώς αντικείμενο διαχείρισης - καλής ή κακής θα δείξει όταν κάνουμε ταμείο στο τέλος αυτής της περιπέτειας. Συνηθίστε στην ιδέα ότι για κάποια πράγματα παγκόσμιας εμβέλειας, βεβαιότητες δεν υπάρχουν.
Η αμφιβολία και η συνεχής παρακολούθηση της εξέλιξης του φαινομένου, αντικειμενικά και ανεπηρέαστα από τις "αυθεντίες" της μιας ή της άλλης πλευράς είναι η μόνη, κατά την άποψή μου, σοβαρή στάση.Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κρίνω τη συνέπεια λόγων και έργων της κυβέρνησης, που της έλαχε να κρατήσει την καυτή πατάτα. Εκεί δυστυχώς έχω να επισημάνω πολλά.
Διαβάστε το άρθρο αυτό που γράφτηκε τον Απρίλιο. Και μόνο η χρήση της έννοιας
που τότε ήταν καραμέλα στα κυβερνητικά χείλη "επιστροφή στην
κανονικότητα" ήταν ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ. Περνούσε στον κόσμο την αντίληψη ότι μετά
την άρση του πρώτου lockdown η απειλή εξέλιπε. Την εξέλιξη του κορονοϊού δεν μπορείς
να την προβλέψεις. Δυστυχώς, είναι απολύτως προβλέψιμη σ΄ αυτή τη χώρα, η
εξέλιξη της ανευθυνότητας κυβερνώντων τε και κυβερνωμένων».
(Θ.Τζήμερος-Δημιουργία Ξανά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου